^^PAIN^^

~~19~~

''​ေၾကာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​လုပ္​မ​ေနနဲ႔....႐ုတ္တရက္​ႀကီး
ဂ်ပန္​လိုက္​သြားၿပီး​ေတာ့ စာမလာသတင္​းမၾကားနဲ႔ ၂ပတ္​​ေက်ာ္​ၿပီ....​ေသၿပီ​ေတာင္​ထင္​​ေနတာ .... ''

သူ လြင္​လြင္​​ေလးရယ္​လိုက္​မိသည္​......
သူကလည္​းသူပင္​......
ႏွစ္​၂၀​ေက​်ာ္​ လည္​ပင္​းဖက္​​ေပါင္​းလာခဲ့​ေသာ သူငယ္​ခ်င္​းအား အဆင္​​ေျပမ​ေျပ တစ္​ခြန္​း​ေတာင္​ျပန္​မ​ေျပာျဖစ္​ပဲ
အဆက္​အသြယ္​ျဖတ္​ထားသလို ျဖစ္​​ေနခဲ့မိသည္​​ေလ.....

Jongin စိတ္​ဆိုးမည္​ဆိုလည္​း ဆိုး​ေလာက္​ပါသည္​...။

''Mian ...Jongin....''

ခပ္​​ေပါ့​ေပါ့​ေတာင္​းပန္​လိုက္​​ေတာ့ ဟိုဘက္​က ဟြန္​း ခနဲ
ရြဲ႔သံၾကားရသည္​......

''ကဲ​ေျပာ...ဘယ္​လိုလဲ...အ​ေျခအ​ေန....''

ခဏမွ်​ေတြ​ေ၀သြားသည္​.......

''ငါ့အ​ေျခအ​ေနက 50-50 ပဲ...မ​ေသခ်ာဘူး....''

ဆို​ေတာ့....ဖုန္​းထဲက သက္​ျပင္​းခ်သံသဲ့သဲ့.....

''အဆင္​​ေျပသြားမွာပါ..ႀကိဳးစား​ေပါ့သားႀကီးရာ...
က်န္​းမာ​ေရးလည္​းဂ႐ုစိုက္​ဦး....''

''အြန္​းပါ...မင္​း​ေရာ.....''

တီ....ခနဲ ျမည္​သံႏွင္​့အတူ အဆက္​အသြယ္​ျပတ္​​ေတာက္​သြား​ေသာ ​ေလလိႈင္​း​ေလး........

​ေခါင္​း​ေပၚမွ သဘက္​ကို ယူကာ ​​​ဆံပင္​ကို တစ္​ခ်က္​ႏွစ္​ခ်က္​မွ်ပင္​ သုတ္​ရ​ေသးသည္​.....
တံခါး​ေခါက္​သံ ၃ခ်က္​က ထြက္​​ေပၚလာသည္​......

ဘယ္​သူဆိုတာ ​ေသခ်ာ​ေနသည္​မို႔
တုန္​႔ဆိုင္​းမ​ေနဘဲ တံခါးသြားဖြင္​့လိုက္​​ေတာ့
T Shirt အျပာ...ဂ်င္​းအနက္​ႏွင္​့ ​ေကာင္​​ေလး.....

ၾကည္​့​ေနရင္​းပင္​ ခပ္​​ေဖြး​ေဖြးပါးျပင္​​ေလးက ရဲကာ
ၾကမ္​းျပင္​ထက္​​ေခါင္​းငံု႔သြားသည္​မို႔
အ​ေျခအ​ေနကိုျပန္​ဆန္​းစစ္​ၾကည္​့​ေတာ့.......

သူ႔ကိုယ္​တြင္​ ခါး၌ပတ္​ထား​ေသာ သဘက္ျဖဴျဖဴႏွင္​့ လက္​မွာကုိင္​ထား​ေသာ မ်က္​ႏွာသုတ္​ပု၀ါကလြဲ၍ အ၀တ္​ႏွင္​့တူတာ ဘာမွ်မ႐ွိ.......