ကြၽန္ေတာ္ ထီထိုးသင့္သလား.....
''အာ..အင္း..ေဆာ့မယ္ေလ...ဘာဂိမ္း....''
မၿပီးေသးတဲ့အလုပ္ကို ပစ္ကာ
သူနဲ႔ေဆာ့ရန္သေဘာတူမိေသာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္....
ျပံဳးတံု႔တံု႔ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္နားကို ခံုတစ္လံုးဆြဲထိုင္ကာ
ေနရာယူလာေသာသူ.....
ထို႔ေနာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္သီးဆုပ္လ်က္သား
ယွက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕ လက္ထုတ္လာသည္......
''ကိုယ္ လက္တစ္ဖက္ထဲမွာ တစ္ခုခုဖြက္ထားတယ္...
အဲ့တာ ဘယ္လက္ထဲမွာလဲလို႔မွန္း....တကယ္လို႔မွားရင္
လက္ထဲက ဟာကို Lu စားရမယ္...''
အားတက္သေရာေျပာေနေပမယ့္
အေၾကာင္းအရာအားျဖင့္ အင္မတန္ကေလးဆန္လြန္းေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သေဘာတက်ရယ္မိသည္......
''Wae....ဘာလို႔ဒီကစားနည္းႀကီးလဲ.....
ပ်င္းတယ္ဆို.....''
''အင္းေလ..ပ်င္းလို႔ပါဆို...ေရြးကြာ...''
သူ႔အလိုက် လက္သီးတစ္ဖက္ကို လက္ညႇိဳးထိပ္ကေလးႏွင့္ ထိေပးလိုက္ေတာ့ သူက ၀မ္းသာအားရ ေအာ္ရယ္သည္.....
''Yehet....Lu႐ွံုးၿပီကြ....ဒီမွာၾကည့္...ဘာမွမ႐ွိဘူး...ဟားဟား....''
အြင္....႐ွံုးသြားပဟ.......
ဒါဆိုစည္းကမ္းအရ သူ႔လက္ထဲ႐ွိတဲ့ဟာကိုစားရမွာ....
ဘုရားဘုရား...ကံေကာင္းေထာက္မ, စြာနဲ႔ စားေကာင္းေသာက္ေကာင္းေလးပဲျဖစ္ပါေစ......
သို႔ေပမယ့္...
''တန္ဒန္......င႐ုတ္သီးပါဗ်ာ....Xiao Luေလး....င႐ုတ္သီးစားရေတာ့မယ္ ဒခ်ိဒခ်ိ...''
ထကမတတ္ ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနေသာသူ႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့မွာပါးစပ္အေဟာင္းသား......
အဲ...ေနပါဦး....
ကြၽန္ေတာ္ကေရာ...ဒီဟာႀကီးကိုတကယ္စားရမွာလား....
လက္ထဲဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းမသိေသာ
လက္မေလာက္နီးနီး႐ွိသည့္င႐ုပ္သီးေတာင့္အား
ၾကည့္ကာ ေခြၽးေတာင္ပ်ံလာသလိုလို......
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
~~18~~
Start from the beginning
