ေသမလိုခံစားခဲ့ရတာကိုေတာင္
မကစားခဲ့ပါဘူးဆိုေလေတာ့.....
ကြၽန္ေတာ္ဘာမွဆက္ေျပာခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့၍
စားပြဲမွထလိုက္သည္....
''Lu....ကိုယ္အတည္ေျပာေနတာ...တကယ္လိုက္မွာ...''
''ဘယ္သူကခင္ဗ်ားကိုေခၚမယ္လို႔ေျပာလို႔လဲ....''
မတ္တပ္ရပ္လ်က္ပင္ သူ႔ကိုငံု႔ၾကည့္ကာေျပာေတာ့
သူကသေဘာက်သလိုေလးျပံဳးသည္......
တကယ္ပါ....
ထိုသူ၏အျပံဳးေတြသည္
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ပင္ၾကာၾကာ...ကြၽန္ေတာ့္ကို ရင္ခုန္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ဆဲပင္......
''ကိုယ္ခြင့္ေတာင္းေနတာမဟုတ္ဘူး....အသိေပးေနတာ...မင္းမေခၚလည္း လိုက္မွာပဲ...မင္းရဲ႕အနီးဆံုးမွာေနၿပီး မင္းအခ်စ္ကို တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျပန္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရဖို႔ ကိုယ္ႀကိဳးစားသြားမွာ....''
ခိုင္မာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုအား ခ်ထားသည့့္သဖြယ္ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ေျပာေနေသာသူ.....
ထပ္ႀကိဳးစားဦးမယ္တဲ့လား....
ေက်းဇူးျပဳၿပီး...ကြၽန္ေတာ့္ကို လြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့လား....
အေ၀းဆံုးကိုေ႐ွာင္ထြက္လာခဲ့ၿပီးကာမွ........
သူက ကြၽန္ေတာ္႐ွိရာ ထပ္လိုက္လာဦးမလို႔လား.......
ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုေၾကာက္တယ္ Oh Sehun.....
''ထပ္တလဲလဲေျပာထားၿပီးသားဆိုေျပာမယ့္ ထပ္ေျပာပါရေစ....ကိုယ္တကယ္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္Lu...''
လွမ္းၾကည့္မိပါေသာ သူ႔မ်က္၀န္းတြင္ ကပ္ညိေနေသာ အရိပ္အေယာင္မ်ားမွာ
ေၾကကြဲျခင္း.....
၀မ္းနည္းျခင္း.....
ေတာင္းပန္တိုလွ်ိဳးျခင္း.....
ႏွိမ့္ခ်ျခင္း....
စသည္စသည္........
ၾကာၾကာၾကည့္မိရင္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မထိန္းႏိုင္မွာ
စိုးရိမ္ရတာေၾကာင့္ အၾကည့္လႊဲလိုက္သည္....
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
~~13~~
Start from the beginning
