^^PAIN^^

~11~

သူကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီ လွမ္​းလာတယ္​.....

အရင္​ကလိုမ်ိဳး ...Hun ah...ဆိုၿပီး က​ေလး​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို ရင္​ခြင္​ထဲ​ေျပး၀င္​လာတာမ်ိဳးမဟုတ္​ဘဲ...

ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္​ ယံုၾကည္​မႈအျပည္​့ျဖင္​့ တစ္​လွမ္​းခ်င္​းလွမ္​းလာသလိုမ်ိဳး......

အံ့ႀသမိပါရဲ႕....​
ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ ကင္​းကြာခဲ့​ေသာ ၁ႏွစ္​​ေက်ာ္​ဆိုသည္​့အခ်ိန္​က
ခ်စ္​ရသူကို အဲ့သ​ေလာက္​​ေတာင္​ ​ေျပာင္​းလဲ​ေစသတဲ့လား........

''Hey Sehun..
Nice to meet you...''

ခပ္​ယဲ့ယဲ့အျပံဳး​​ေလးတစ္​ခုနဲ႔အတူ ကမ္​း​ေပးလာ​ေသာ လက္​​ေလးတစ္​ဖက္​.....

၀တ္​​ေက်တမ္​း​ေက် ႏႈတ္​ဆက္​သည္​့သ​ေဘာသာသာ...
အ​ေပၚယံ​ေလာက္​သာ ခင္​မင္​ခဲ့သည္​့ အသိတစ္​​ေယာက္​ကို မ​ေမွ်ာ္​လင္​့ဘဲ ျပန္​​ေတြ႔လိုက္​ရလို႔ လာႏႈတ္​ဆက္​သလိုမ်ိဳးသာ.......

နာက်င္​လိုက္​တာ........

ကိုယ္​တိုင္​ ဖန္​တီးခဲ့မိပါ​ေသာ ျဖစ္​ရပ္​​ေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္​အတြက္​...
ဘယ္​တုန္​းကမွ ခံစားခ်က္​တစ္​စံုတစ္​ရာ...​ေနာင္​တတစ္​စံုတစ္​ရာ...မရ႐ွိခဲ့ဖူး​ေပမယ္​့......

သူႏွင္​့ပတ္​သက္​​ေသာ ကိစၥအတြက္​​ေတာ့...
ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္​ သတ္​​ေသခ်င္​​ေလာက္​​ေအာင္​
ယူက်ံဳးမရျဖစ္​မိသည္​.......

ကမ္​း​ေပးလာ​ေသာ လက္​ဖ၀ါးႏုႏုအား ျပန္​ဆုပ္​ကိုင္​ရင္​း...

''အင္​း....​ေတြ႔ရတာ၀မ္​းသာပါတယ္​Lu...
​မ​ေတြ႔တာ​ေတာင္​ၾကာၿပီ​ေနာ္​....''

ကာလ႐ွည္​ၾကာ ​ေ၀းကြာ​ေနခဲ့ရ​ေသာ သူ႔အထိအ​ေတြ႔​ေလးကို ခံစားမိခ်ိန္​.....
ႏွလံုးသားက ​ေပ်ာ္​ရႊင္​ရမည္​့အစား နာက်င္​လာရသည္​မွာ.... ကံၾကမၼာက ​ေပးအပ္​​ေသာ အျပစ္​ဒဏ္​​ေလလား......

ခပ္​ဖြဖြ​ေလး ဖ်စ္​ညႇစ္​မိလိုက္​​ေတာ့
လက္​ဖ၀ါးႏုႏုက သိသာစြာပဲ ႐ုန္​းထြက္​​ေလရဲ႕......

​ေျသာ္​.....
နာက်ည္​း​ေန႐ွာမွာ​ေပါ့​ေလ.....
သူသည္​လည္​း အ​ေသြးႏွင္​့ အသားႏွင္​့ ႏွလံုးသားႏွင္​့ တည္​​ေဆာက္​ထားတဲ့ လူသားတစ္​ဦး​ေပပဲ......