^^PAIN^^

~~6~~

ဒီအတိုင္​းပဲဆက္​သြား​ေန​ေတာ့မွာလားလို႔ ​တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​က ​ေမးလာခဲ့လွ်င္​....

အင္​း......သူ႔ဘက္​ကစၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ကို မျဖဳတ္​ခ်မခ်င္​း ဒီအတိုင္​း...ပဲဆက္​သြားမွာ..........
ကြၽန္​​ေတာ္​့ျဖစ္​တည္​မႈက သူမ႐ွိရင္​ အဓိပၸါယ္​မ႐ွိ​ေလာက္​တဲ့အထိကို ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔ကိုလိုအပ္​လို႔.....

အ႐ွင္​းဆံုး​ေျပာရလွ်င္​.....
သိပ္​.....ခ်စ္​....လို႔......

အ၀တ္​အစားမ်ားအား ​ေလွ်ာ္​စက္​ထဲထည္​့ကာ စက္​ကို အလုပ္​လုပ္​​ေစၿပီး​ေနာက္​ အားအင္​ခ်ိနဲ႔စြာပင္​
နံရံအားမွီကာ ထိုင္​ခ်လိုက္​မိသည္​.......

ဘယ္​​ေတာ့လဲ.....
ဒါ​ေတြကို ဘယ္​​ေတာ့​ေလာက္​အထိ ဆက္​ၿပီးမသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ထားရမွာလဲ......
ဘယ္​အခ်ိန္​ထိမ်ား.....
ကြၽန္​​ေတာ္​ နာက်င္​​ေနရဦးမွာလဲ Hunရယ္​.....

ခံစားရသမွ်ကို ဖြင္​့အံလိုက္​ခ်င္​​ေပမယ္​့...
သူ႔ႏႈတ္​ဖ်ားက ထြက္​က်လာမယ္​့ လမ္​းခြဲစကားကို
ခံႏိုင္​ရည္​မ႐ွိလို႔.......
ကြၽန္​​ေတာ္​ သိလ်က္​နဲ႔ဥ​ေပကၡာ ျပဳ​ေနရတာ.......

မခ်စ္​ဘဲနဲ႔မ်ား......
ဘာလို႔ ႀကိဳးအထပ္​ထပ္​ရစ္​​ပတ္​​ေစၿပီး ဆြဲထားရသလဲ
Hunရယ္​......

လက္​မွနာရီကို အၾကည္​့​ေရာက္​မိ​ေတာ့ မနက္​၁၀နာရီ....
ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေန႔လည္​စာ အတြက္​ ျပင္​ဆင္​ရ​ေတာ့မည္​.....

ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေက်နပ္​မိ​ေသာ သူ႔အက်င္​့​ေလးတစ္​ခုက...
ဘယ္​​ေလာက္​ပဲအလုပ္​မ်ား​ေနပါ​ေစ.....
ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔အတူ ​ေန႔လည္​စာ, ညစာ တူတူစားတတ္​သည္​.........

သူ႔ရဲ႕႐ွားပါးတဲ့ အ​ေရး​ေပးမႈထဲက တစ္​ခုအပါအ၀င္​ျဖစ္​တဲ့.....ထမင္​းလက္​ဆံုစားျခင္​းကို​ ကြၽန္​​ေတာ္​ သိပ္​တန္​ဖိုးထားပါသည္​........

သူ႔မ်က္​ႏွာ​ေလးအား ၾကည္​့ကာ ထမင္​းစားရ​ေသာ အခ်ိန္​အခါသည္​....သိပ္​ၾကည္​ႏူးဖို႔​ေကာင္​း​ေသာ
အခိုက္​အတန္​႔က​ေလးတစ္​ခု......

အခ်ိန္​ျဖဳန္​း၍မျဖစ္​​ေတာ့သည္​မို႔....
စိုစြတ္​လာ​ေသာ မ်က္​၀န္​းအိမ္​အား
ဥ​ေပကၡာျပဳကာ ​ေန႔လည္​စာ အတြက္​ျပင္​ဆင္​ရသည္​.....