"Waar is hij heen dan?"vraag ik aan Dalila. "Naar de moskee, ik vraag me af waarom hij jou nooit mee vraagt, normaal gaat hij met Fouad", antwoordt ze. Verbaasd staar ik haar een paar minuten aan. Taher?? Moskee? Ik zag Taher altijd als de emotieloze klootzak, maar hij is echt veranderd. De vraag is: waarom? Wat me nog meer dwarszit, is dat hij mij niet heeft meegevraagd, maar Brede Fouad. "Goed, hou jij Fatima bezig, ik ga naar hun toe", zeg ik en pak mijn jasje. "Het is die kant op", roept Dalila me nog na en wijst naar links. Ik ga te voet, aangezien het niet zo ver is.
Voor de moskee begin ik te twijfelen. Waarom heeft Taher me niks gezegd? Ik snap niet waarom hij opeens zo veranderd is. Stiekem ben ik wel blij, maar er is iets me dat zegt dat ik deze verandering niet wil in mijn leven. Ik hoef niet eens naar binnen te gaan om Taher te zoeken, want niet veel later zijn ze klaar met het gebed en komen ze zelf naar buiten. Ik leun tegen de moskeemuur terwijl ik op hun wacht. Niet veel later besef ik dat Dalila gelijk had. Zowel Brede Fouad als Taher komen naar buiten. Brede Fouad neemt afscheid van Taher en loopt naar zijn eigen auto. Ik volg Taher. "Was het leuk, lieverd?"vraag ik en bij het horen van mijn stem draait Taher zich automatisch om. "Wat doe jij hier?"vraagt hij me. "Tss, dat kan ik jou ook vragen", zeg ik.
Voor we naar huis gaan, besluiten we om een wandeling te maken. "Ik bedoel, bro, wat moest dat zelfs betekenen?? Brede Fouad?? Serieus?"vraag ik. "Kalmeer, izan", zegt Taher rustig. "Hoezo moet ik dat doen als mijn broer... als je me zomaar in de rug steekt?"vraag ik. "Doe niet zo dramatisch, oké, als ik jou zou hebben gevraagd, zou je dan zomaar zijn meegekomen?"vraagt Taher. Even ben ik stil. "Misschien niet, maar dan heb je me tenminste meegevraagd", zeg ik. Ik zie hem hoofdschuddend kijken. "Weet iemand dit? Weten ze dat je naar de moskee gaat en gestopt bent met roken?"vraag ik. Taher schudt zijn hoofd en kijkt me niet eens aan wanneer hij zegt:"Ik hoef een stelletje idioten niet te zeggen dat ik enkel God vrees. Dat zouden ze vanzelf moeten weten." "Pff Taher... dit heb ik gewoon niet zien aankomen", zeg ik. "Luister, we zijn bijna weg, dus als je het ze wilt vertellen, ga je gang", zegt hij. Ik kijk naar Taher en besef dat hij gelijk heeft. Zoiets hoor ik hun niet te zeggen, dat zouden ze zelf moeten weten. Ik zou dat zelfs moeten weten. "Dus je bent op het rechte pad? Hoe zit het met die drugszaken?"vraag ik. Ik hoor hem zuchten, dat maar 1 ding kan betekenen. "Wat verzwijg je nog meer voor me?"vraag ik. Taher schudt zijn hoofd en zegt:"Niks om je zorgen om te maken. Nu je dit weet, is er maar 1 ding dat ik van je vraag." Ik knik en kijk hem afwachtend aan. Wat zou hij mij in vredesnaam kunnen vragen? "Kom met me mee", zegt hij. Even ben ik verward, maar dan zegt hij:"Kom op z'n minst één keer met me mee. Je zult verliefd worden op het geloof zoals je nog nooit eerder verliefd bent geworden."
Terug in de villa overweeg ik om Tahers aanbod in te gaan. Waarom zou ik dit niet voor hem doen, na alles dat hij voor mij heeft gedaan? Als ik gebeld word, neem ik op. "Jullie werden gespot bij de moskee", hoor ik Bekende Ilyas aan de andere kant van de lijn zeggen. "Jepp, we hebben bezoek! Tahers zus, Fatima", verander ik snel van onderwerp. "Ohh, ik kom eraan! Ik roep de jongens even", zegt Bekende Ilyas en hangt op. Verrast kijk ik naar mijn telefoon. Heb ik nou net iedereen uitgenodigd?
In de woonkamer zie ik Fatima met Taher praten en Dalila op haar gsm kijken. Ik ga naast haar zitten. "Het ziet er naar uit dat de jongens komen", zeg ik. Taher kijkt naar me. "Heb je ze uitgenodigd??"vraagt hij. "Nee... maar uit het niets zei Bekende Ilyas dat hij eraan kwam met de boys", zeg ik. "En waar moeten wij heen dan?"vraagt Dalila. "Blijf, je kent de boys wel, ze gaan jullie niks aandoen zolang we hier zijn", zeg ik en werp een blik op Taher. Al die jaren bij Taher heb ik 1 ding geleerd: hij zorgt voor me als een echte broer. Dus als hij me mee vraagt naar de moskee is dat ook enkel omdat hij het beste voor me wilt.
Niet veel later arriveren de boys terwijl Dalila het eten klaarmaakt in de keuken. Af en toe helpen ik en Taher haar. Met andere woorden: Taher geeft instructies en ik geef haar een glaasje sinaasappelsap. Fatima probeert de hele avond oogcontact te zoeken terwijl Rare Nauwfel haar probeert te versieren. Taher grijpt niet in, want hij is te druk met zijn gasten goed te dienen. Ik kijk naar Taher die het eten op tafel dient terwijl Dalila zich bij ons voegt om te zitten. Zoals ik nu naar Taher kijk, besef ik dat ik hem nog meer mag.
Ik zal met je mee naar de moskee gaan, broer, zoveel keren als maar kan.
