Bij de koffiehuis aangekomen, ben ik verrast om Brede Fouad buiten de deur naar te zien. Ik volg zijn blik naar het koffiehuis waar ik Dalila zie zitten. Ze lacht. Ik ga naast Brede Fouad staan en frons mijn wenkbrauwen. "We hebben blijkbaar concurrentie", zeg ik terwijl ik diep vanbinnen Rolex-Amin vervloek. Hij lacht naar haar en zet een haarlok achter haar oor. "Ziet er naar uit dat ze op slechte jongens valt", hoor ik Brede Fouad zeggen terwijl hij me een vieze blik geeft. "Tss, als je het over mij hebt, dan heb je het goed mis, die gast is erger. Hij heeft me in elkaar geslagen met zijn stomme bende. Shot Guns... ik had beter moeten weten dan uit mijn auto te stappen", zeg ik. "Hij heeft je in elkaar geslagen? Dan is er iets dat hij toch goed heeft aangepakt", hoor ik Brede Fouad zeggen. Ik rol met mijn ogen, maar houd Dalila niet uit het oog. "Ben je ehm.. allang bevriend met Dalila?"vraag ik na ene tijd lang staren. Hij haalt zijn schouders op. "We zijn al drie jaar collega's", antwoordt hij. "Drie jaar en het is me nooit gelukt haar te krijgen... jij had maar twee dagen nodig of ze was verkocht", gaat Brede Fouad door. Daar weet ik niks op te zeggen, dan:"Ziet er naar uit dat iemand anders mijn plaats inneemt." "Enkel omdat jij dom genoeg bent om hem die plaats toegeschoven te krijgen", zegt Brede Fouad. "Betekent dit dat het jou niks doet??"vraag ik. Hij schudt zijn hoofd en zegt:"Nee, ik ga voor haar blijven vechten." Brede Fouad werpt een blik op Rolex-Amin en zegt:"Maar ik kan niet alleen tegen hem op. Als we hem uit de weg willen ruimen, moeten we samen werken. Of we het nu leuk vinden of niet."
Als ik de koffiehuis instap, kan ik de woorden van Brede Fouad nog steeds niet vergeten. Hij wilt samenwerken? Wilt Rolex-Amin uit de weg ruimen? Beseft hij wel dat Shot Guns gevaarlijker zijn dan iedereen denkt? "Hé, Khalid! Je bent er, je kent Amin toch nog", zegt Dalila als ik bij hun tafeltje sta. Rolex-Amin grijnst en schenkt me 'vriendelijk' zijn hand. Ik negeer hem en kijk Dalila aan. "Zullen we gaan?"vraag ik. Even aarzelt ze en kijkt naar Rolex-Amin. "Ik wil een goeie vriend niet alleen laten", zegt ze zacht. Meent ze dit nu? "Hoe kennen jullie elkaar eigenlijk?"vraag ik uit het niets. "Van ehm.. toen we nog klein waren", antwoordt Dalila onvast. Ik betwijfel het, maar als ik naar Rolex-Amin kijk, zie ik hem geamuseerd kijken. Zorgt ervoor dat ik hem wil vermoorden! "Goed, als je niet wilt komen, mij goed! Veel plezier nog verder", zeg ik ijzig en loop de koffiehuis uit.
Terug in de villa, ben ik bekaf en wil ik gewoon gaan werken zodat ik aan niks anders moet denken dan mijn werk. Hoe kan Dalila me vragen te komen en me dan zo laten stikken? "Hé, wat doe jij hier zo vroeg thuis? Je bent de deur uit", zegt Taher die ik aantref aan de woonkamertafel. "Wat ben je bezig?"vraag ik als ik naar de papieren op tafel kijk. Taher ordent alles snel. "Niks speciaals, maar wat is er gebeurd man?" Ik haal mijn schouders op. "Ik heb je al gezegd dat dat hele gedoe met Dalila slecht was. Ik denk dat ze niet eens meer geïnteresseerd is", zeg ik. Taher schudt zijn hoofd. "Nee, dit kan niet, vriend", zegt hij en loopt op me af. "Wat heb je nu weer gedaan?" "Niks, ze had het gewoon heel gezellig met Rolex-Amin. Brede Fouad had me zelfs aangeboden om samen te werken tegen Rolex-Amin", voeg ik er lachend aan toe. Als ik Taher niet zie lachen, rol ik met mijn ogen. "Nee, je gaat weer met een belachelijke plan komen", mompel ik. "Nee, maar die Brede Fouad heeft gelijk! Ik denk dat hij connecties heeft op de één of andere manier, dus als we met hem samenwerken, kunnen we van de Shot Guns afkomen! Weet je, deze stad verdient het niet om de dupe te zijn van die idioten! Vooral als we vertrekken, zal er niemand zijn om deze stad te beschermen", hoor ik hem zeggen. Schuddend loop ik naar de trap. "Ik ga niet meedoen aan die onzin van jou! We hoeven TheStreets niet eens te beschermen, tfoe voor jou", zeg ik zuchtend. Taher loopt snel op me af en trekt me weg van de trap. "Hé, laat los, zemmer!"zeg ik. "Vriend, we hebben hier ons hele leven al gewoond! Dit is ons thuis, we zijn hier opgegroeid toen we niemand hadden", zegt hij. "Wat moet ik doen dan?"vraag ik zuchtend. En geloof me, dat is de laatste vraag die ik wil stellen. Taher denkt na. "Ga met Brede Fouad samenwerken. Ik heb het gevoel dat hij meer weet over Rolex-Amin en zijn bende. Daarna doe je er alles aan om Dalila voor je te winnen en zo te weten te komen wat zij in TheStreets doen... zodra we daar achter komen, zijn we weg! Ik ben goed bezig met de zaakjes die ik moet regelen om hier weg te komen, dus daar hoef je je al geen zorgen om te maken",vertelt hij. Ik knik. "Belachelijk, maar heb ik een ander keus?" Taher schudt zijn hoofd en ik lach treurig. "Ik ga douchen", zeg ik dan maar.
Tijdens het douchen kan ik goed nadenken over alles wat ik heb meegemaakt met Dalila. Onze mislukte afspraakjes, de afspraakjes die wel goed gingen, het reisje met de dreiries en Dalila en Brede Fouad, de ketting dat ik haar heb gegeven, dat ze nu bij ons woont, hoe we haar hadden betrapt op het ontdekken van mijn grootste geheim, hoe ze mijn geheim bewaart,... er zijn zoveel dingen waar ik om moet glimlachen als ik denk aan haar. Maar dan besef ik... dat het niet voor eeuwig kan duren. Mijn liefde voor haar is zo warm, maar koud tegelijk.. koud zoals het water van de kraan. Opeens besef ik het! "TAHERRRR HET WATER IS KOUDDD!!"roep ik. Geen antwoord. Ik stap uit de douche en pak snel een badjas van Dalila.Haar badjas is veel te klein, maar ook het enige dat ik vind. "TAHERRR"roep ik opnieuw. "WAT IS ER MIS MET HET WATER??" Geschrokken blijf ik staan als ik Dalila zie... en een Taher die zijn lachen probeert in te houden door juist het tegenovergestelde te doen en zich kapot te lachen..
