"Vind je het erg als ik de nacht bij je blijf slapen?"vraag ik aan Gucci-Tariq na een hele avond te hebben rondgehangen. "Sorry man, maar Taher gaat zich druk maken en dan boos worden op mij en..". "Ik ben geen kind, ik kan wel voor mezelf zorgen, Taher moet daar maar mee zien te leven", zeg ik. Toch lijkt Gucci-Tariq niet overtuigt. "Fijn, maar als mij wat overkomt vanavond, zal ik jou de schuld geven!"zeg ik en draai me om. "Oké oké, rustig, kom maar binnen", zegt hij. Met een grijns loop ik zijn huisje in. "Mijn oude huisje was kleiner, je hebt geluk", zeg ik tegen hem. Gucci-Tariq lijkt mijn compliment niet te waarderen. "Hoe dan ook, waar slaap ik?"vraag ik. Hij kijk om zich heen en houdt zijn blik dan op de grond gericht. "Op de grond", antwoordt hij. "Wauw, jij bent gastvrij, ik zou eigenlijk het bed moeten krijgen", zeg ik. "Als je het niet erg vindt om naast me te slapen, ga je gang", zegt Gucci-Tariq. Ik frons. Gaat echt niet gebeuren, dat is net iets te gay.
De volgende ochtend word ik wakker met ongelooflijk veel rugpijn. "Heerlijk geslapen, schat?" Geschrokken ga ik overeind zitten en zie Taher tegen de muur geleund. "Hoe wist je dat ik hier was?"vraag ik. Gucci-Tariq verschijnt met een pan in zijn handen. "Ik heb hem gebeld, prinses", zegt Gucci-Tariq en Taher grijnst. "Wat kom je hier doen?" "Ik kom je halen, ik denk niet dat ik Dalilas deur kan openen zonder jouw aanwezigheid", vertelt hij. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Zit ze nog steeds opgesloten??"vraag ik. Gucci-Tariq kijkt van mij naar Taher. "Jullie zijn echt een raar stel", mompelt hij en loopt de keuken terug in.
Terug in de gigantische villa, open ik de deur omdat het Taher leuker lijkt als ik dat doe. Met een bonkend hart, open ik de deur. "Dalila?"fluister ik en loop naar binnen. Slaperig kijkt ze me aan. "Wat doe jij hier?"vraagt ze en wrijft de slaap uit haar ogen. "Het is ochtend, ik dacht dat je wilde gaan werken", verzin ik snel. Ze schenkt me een dankbare glimlach. "Oké, ik kom zo naar beneden. Ik moet me eerst opfrissen." Ik sluit de deur en loop naar de keuken waar ik Taher aantref. "En?? Was het dramatisch? Heeft ze gehuild? Je gesmeekt waarom je haar hebt opgesloten? Gaat ze ons verlaten en ergens anders logeren?" Taher vuurt al die vragen op me af. "Doe rustig, ze had het niet eens door. Ze lag nog te slapen, maar ze komt zo naar beneden", laat ik weten. Taher knikt teleurgesteld. "Jij bent net een meid, kickt op drama", mompel ik terwijl ik hem help een deftig ontbijt te maken. "Dus zo voelt het", zegt Taher na een lange stilte. "Zo voelt wat?"vraag ik. "Zo voelt het om op te moeten staan in de ochtend omdat je dingen te doen hebt... ", zegt hij zacht. Ik kijk Taher met medelijden aan. Ik weet hoe het voelt om vroeg te moeten opstaan, omdat ik werk bij Mo de automonteur, maar Taher ... ik kan me hem niet eens voorstellen aan het werk.
"Goedemorgen", hoor ik een prachtige stem. Dalila kijkt me onzeker, maar op haar hoede aan. "Over gisterenavond..", begon ze, maar ik onderbreek haar snel met mijn blik op Taher gericht. "Het is vergeten en vergeven", zeg ik. Na het ontbijt, pakt Dalila haar tas omdat ze met Brede Fouad had afgesproken om te werken. "Ik vroeg me af of je deze middag vrij bent?"vraag ik. Bij die woorden kijkt Taher me aan. Dalila denkt na en schudt haar hoofd. "Deze middag ben ik vrij", zegt ze. Ik adem in en zeg:"Zou het je leuk lijken om de middag aan mij te verspillen?" Ze schenkt me een lieve glimlach. "Het zou een eer voor me zijn om de middag met jou door te brengen", zegt ze. Zowel ik als Taher zijn verrast dat te horen van haar. "Dan pik ik je op, stuur me maar een bericht over waar je bent", zeg ik. Ze knikt, zwaait en loopt de deur uit.
"Haar oppikken? Met welke auto?"vraagt Taher als Dalila weg is. "SHIIIIIIIIIIIIITTTTTTTTTT", zeg ik. Hoe kon ik vergeten dat Dalilas oude vriend mijn auto heeft geslopen?? "Maakt niet uit, ik ga wel te voet", zeg ik. Taher is even stil en zegt:"Bedankt, man. Dat je dit doet voor mij... ik weet dat iemands hart breken niet makkelijk is, dus daarom heb ik iets voor je", hoor ik Taher zeggen. Hij dwingt me hem te volgen naar de garage waar ik een gloednieuwe waggie aantref. "Dit meen je niet, deze waggie is de nieuwe shit, a matti", zeg ik. Ik heb in heel mijn leven nog nooit zo'n mooie auto gezien! "Shit man, volgens mij ben ik verliefd!! Wat een lekkere auto", zeg ik. Taher grijnst terwijl ik flip om hoe mooi die auto is.
De dag breng ik door al werkend. Nog voordat het middag is, kleed ik me om in deftige kleren die in de auto liggen. Als het tijd is voor me om te vertrekken, stuur ik Dalila snel een bericht over waar ik haar kan vinden. Niet veel later stuurt ze me dat ze in de koffiehuis zit en ik race de straten uit op weg naar haar.
