"Dit is gekkenwerk!"roept Brede Fouad uit terwijl we ons achter een laag muurtje schuilen. "Hoezo? Je zit in onze team, dus stop met zeuren", hoor ik Taher tegen hem zeggen. Brede Fouad zweet en ik kan zien dat hij ons bekende spelletje maar niks vindt. "Kom op, niemand raakt gewond", probeer ik hem gerust te stellen. "Oh ja?? Er zitten hier zo'n tachtig man met een gevaarlijke wapen! Hoezo raakt niemand gewond??" Ik grijns naar Taher. "Laten we stoppen voor vanavond", stel ik voor. "Goed, ik ga dat even doorgeven", zegt hij en loopt bij ons weg. "Het is niet zo'n moeilijk spel. Je bent echt een mietje", zeg ik. Niet veel later is Taher terug en wuift naar ons om achter onze schuilplaats te komen. We staan op en wanneer we een knal horen, zie ik Brede Fouad van de schrik springen. "AHAHAH doe normaal man, ze kunnen ons nu niks maken", zeg ik.
Terug in de villa, brengt Taher ons iets te drinken. Brede Fouad kijkt Dalila aan alsof we gestoord zijn. "Ze zijn ziek, ze spelen zo'n gevaarlijke spel. Wil je weten hoe die gaat?"vraagt hij. Dalila werpt ons een blik en knikt ten slotte. "Dus eerst maak je teams en iedereen heeft een pistool met ECHTE kogels. Daarna moet je de andere ploegen zien neer te schieten ofzo", legt Brede Fouad uit. "Hij legt het verkeerd uit", kom ik tussenbeide. "Het is de bedoeling dat je iemand raakt van de andere team, niet hem doodschieten. Zodra je iemand hebt geraakt, verliest heel het team", verbeter ik hem. Brede Fouad rolt met zijn ogen terwijl hij zegt:"Wat een groot verschil! Hoe dan ook, jullie spelen met echte kogels. Ziek, man." Dalila onderdrukt een glimlach, maar als ik naar haar kijk, zie ik dat ze zich toch niet zo kan inhouden. "Ik ben blij dat jullie het leuk hadden", zegt ze. "Leukkk???!"vraagt Brede Fouad verbaasd. "Noem het meer bijna doodervaring", zegt hij. "Nog één woord en ik zorg ervoor dat ik je echt neerschiet", zegt Taher geïrriteerd. Ik moet lachen.
Heel laat in de avond, nemen we afscheid van Brede Fouad. Taher gaat naar buiten. "Waar ga je naartoe, vriend?"vraag ik. "Ik ga roken, ben zo terug", zegt hij. Ik kijk Dalila aan. "Ik ben doodmoe. Morgen weer werken, dus ik ga alvast slapen. Slaap lekker", zeg ik. Dalila glimlacht slechts.
In mijn kamer aangekomen, besef ik dat die gouden map nog op me staat te wachten. Als ik naar mijn bed loop, merk ik dat de map er slordig bijligt. "Hoe kan die nou..", mompel ik, maar als ik mijn slaapkamerdeur open hoor gaan, draai ik me om. "Dalila?"vraag ik. "Wat doe jij hier?" Ze zegt niks tot ze de deur achter zich heeft gesloten. "Wat is er? Gaat het wel? Is er iets gebeurd?"vraag ik bezorgd aangezien er duizenden dingen door mijn hoofd spoken. Dalila kijkt naar de map op mijn bed. "Ik heb het gelezen", zegt ze. "Wat?? Zit je nog steeds mijn spullen te onderzoeken?? Is het al niet erg genoeg dat ik je de vorige keer heb betrapt? Waarom vertrouw je me gewoon niet?"vraag ik tikkeltje boos. Ik kan gewoon niet geloven dat ze me nacheckt. Waarom zelfs?? Het is niet eens zo dat we officieel iets hebben. "Vanwaar heb je dat?"vraagt ze. Ik denk aan Brede Fouad en aan toen hij me de map gaf. Hem verklikken zou echt aanvoelen als verraad. Niet nadat hij toch behulpzaam was door de info te delen. "Waarom wil je dat weten?"vraag ik droog. "Ik... ik kan gewoon niet geloven dat je Amin onderzoekt! Waarom zelfs?? Wat heeft hij je zo aangedaan dat je hem moet stalken", zegt Dalila boos. Wat best verrassend is, aangezien ik haar nooit echt boos heb meegemaakt. "Omdat hij me in elkaar geslagen heeft! Die keer toen je me in het ziekenhuis zag... dat kwam door hem!! Nou tevreden? Je wilde de waarheid, wel daar heb je die! En nu mijn kamer uit, tfoee", vloek ik en gooi haar mijn kamer uit. Het laatste wat ik zie, is Dalila met een geschrokken gezicht. Nee, dat had ze niet verwacht. Haar vriend die mij in elkaar heeft geslagen...
Ik zit een tijdje in mijn kamer na te denken tot de deur opengaat. Taher loopt naar binnen. "Wat is er gebeurd man? Dalila is de hele tijd aan het vloeken aan de telefoon en al...", zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Ze onderzoekt mijn spullen, hoe durft ze zelfs..", zeg ik. Taher komt naast me zitten. "Weet je, voor iemand die net heeft gerookt, ruik je best goed", zeg ik als ik merk dat Taher niet naar sigarettengeur ruikt. "Dat zie ik als een compliment", hoor ik hem zeggen. Ik toon Taher de gouden map. "Wat is dat?"vraagt hij. "Ik heb het van Brede Fouad gekregen. Hij heeft Rolex-Amin gezocht en informatie gevonden over hem.. . Je zult niet geloven wat erin staat", zeg ik. Taher pakt de gouden map aan en opent het. Hij leest alles door en ik zie zijn ogen groter worden. "Rolex-Amin is een flik! Dit kan niet... dit betekent dan dat..". "Dat de Shot Guns geen bende dealers zijn, maar bende agenten, die de dealers ontmaskeren en oppakken", maak ik zijn zin af. "Maar hij heeft je in elkaar geslagen?"zegt Taher die het nog steeds niet kan geloven. "Blijkbaar gelden er geen regels voor hun", mompel ik.
