Sealed With A Kiss

Chapter 69.5: Our Future Decisions (Continuation)

@@@@@@@

Continuation

@@@@@@@

++MIO++

''Kit, mahal mo ko, di ba? Hindi mo magagawang mambabae, di ba? Hindi mo ko papakawalan, di ba? Ako ang babaeng papakasalan mo, di ba? Sigurado ka, di ba?'' sunod sunod na tango ang isinagot sakin ni Kit.

''Then bakit ayaw mong i-grab ang chance na makapag-aral sa Harvard, what are you afraid of?''

Umiwas ulit ng tingin sakin si Kit. ''You don't need to know..'' mahinang sagot nito sakin.

''I need to know what's stopping you to achieve your dreams.'' pursigido kong sabi.

''I'm afraid, okay?'' frustrated na sabi ni Kit. Hinigpitan ko ang hawak sa dalawang kamay niya.

''Alam mo ba ang nangyayari sa mga long distance relationships? They always end breaking up at ayokong mangyari 'yon satin..''

Naiintindihan ko ang sinasabi ni Kit. Ayun din kasi ang ikinatatakot ko..

''And what if makahanap ka ng iba dito? Habang wala ako?'' bulong ni Kit na hindi sinasadyang narinig ko. Kahit malungkot at seryoso ang usapan namin ay hindi ko naiwasang mapangiti.

''Are you seriously asking that, hal?'' nanlaki ang mata nito ng ma-realize niya na narinig ko ang sinabi niya.

''Sa tingin mo ba makakahanap pa ko ng gaya mo sa mundong 'to? I'll be stupid kung hahanap pa ko ng iba..'' nakangiti kong dagdag at nagulat ako ng mapangiti din si Kit.

Sinulyapan ko ang tunaw ko ng ice-cream bago ibalik ang tingin ko kay Kit. Malayo ang tingin nito at alam ko na pinag-iisipan na nito ang mga sinabi ko.

Ihinawak ko ulit ng mahigpit ang kamay ko sa mga kamay niya at napatingin ito sa akin.

''If I go, will you wait for me?'' mahina ang pagkakatanong niya nito pero ramdam ko ang seriousness, kaba at lungkot na naghahalo-halo sa boses niya.

Ngumiti ako. I've done my part. ''I'll wait for you as long as I live.'' seryosong pangako ko kay Kit at may ngiting sumilay sa mga labi nito.

We stared at each other for a long time and our eyes shared words that our mouth couldn't say..

I trust him with all my heart and I knew na ito ang tama.. pero parang gaya ng ice-cream na nasa harapan ko ay unti-unti ding natutunaw ang puso ko.

@@@@@

sa mga nagtataka kung bakit laging may .5 sa chapters mga chapters ko, sa cellphone lang kasi ako nagtatype, and.. may limit lang ung letters kada isang chapter kaya pag lumampas dun sa limit, kailangan ko ng putulin.

haha, that's all.. :D

thanks sa comments and votes! love you, guys. :3

x.o.x.o.

-- luna <3