Bijles, part two

Hoofdstuk 33

Hoofdstuk 33

Haar woorden galmden na in mijn hoofd. Staken mij als een mes, zo scherp. Sneed mijn ziel haast uiteen. Ik had moeite mijn tranen in te houden, en mij te concentreren op de weg die voor mij lag. Bijna reed ik een onschuldig vogeltje aan. Dat zou ik mijzelf nooit vergeven hebben. Alle dieren op de weg overleefden het gelukkig. Ik draaide de auto de oprit op, en we stapten uit. Finns mond had de hele rit nog niet stil gestaan, en ook nu bleef hij door ratelen. Eerlijk gezegd wist ik niet eens waar hij het over had, maar af en toe knikken, leek al voldoende voor hem te zijn. Ik opende de deur, en liet mij niet veel later uitgeput op de bank vallen. Finn keek mij bezorgd aan, en bood aan om eten te koken. Ik schudde langzaam mijn hoofd. 'Nee, we gaan wel iets halen, zoals we daarstraks al besproken hadden.'

Zuchtend kwam ik overeind.

'Eva, is er iets?' vroeg Finn bezorgd, en ging naast mij op de bank zitten. Zijn zachte vingers streelden kort mijn wang, en zorgde voor een warm gevoel van binnen. Ik schudde snel mijn hoofd. Ik wilde hem niet lastig vallen hiermee. Daarbij was het een loos dreigement, gezien zij in IJsland zat, en ik hier. Een zucht rolde over mijn lippen heen. Finn keek mij nog steeds bezorgd aan, opende zijn mond om iets te zeggen, maar ik was hem voor. 'Chinees of pizza, of wat wil je?'

Hij duwde mij voorzichtig weer terug op de bank, nadat ik langzaam opgestaan was. 'Ik ga wel frietjes halen, goed?'

Ik knikte.

Niet veel later hoorde ik hoe Finn de auto startte, en weg scheurde. Zuchtend en met licht trillende handen, haalde ik mijn telefoon tevoorschijn. Mijn ogen scanden over de woorden heen. Ik liet ze tot mij doordringen, opnieuw mijn ziel doorsnijden.

Eva, je hebt verdomme alles kapot gemaakt. Je hebt mij kapot gemaakt, Iris kapot gemaakt. Ik kom je opzoeken. Ik zal mijn handen niet huis houden.

Tranen brandden achter mijn ogen, maar ik slikte ze dapper weg. Ik wilde niet dat Finn hier lucht van zou krijgen. Hij had het er zelf ook al moeilijk genoeg mee. Zuchtend borg ik mijn telefoon op. Haar dreigement waren puur woorden, dat moest ik mij goed beseffen. Ik was hier, zij was daar.

Het duurde niet lang voordat Finn terug kwam met het eten. Inmiddels had ik de tafel al gedekt, toen ik de energie hervond om van de bank af te komen, en een glaasje wijn ingeschonken. Finn pakte de bakjes met friet uit, en schoof er eentje naar mij toe. Binnen een paar minuten werden mijn smaakpapillen geprikkeld door de heerlijke smaak van friet. Zwijgend aten we onze frietjes op. Finn bleef mij onderzoekend aan kijken. Gelukkig was ik aardig goed in het zo onopvallend mogelijk blikken ontwijken. Het laatste frietje schoof ik naar binnen, en spoelde het weg met een slok wijn. Zuchtend liet ik mij achterover op de stoel vallen. Finn fronste bedachtzaam, en volgde mijn voorbeeld. Hij was allang klaar met eten. 'Eva, er is iets.'

Ik beet op mijn lip. Verzwijgen Eva. Niets zeggen. Maar het ging niet. Een zucht rolde over mijn lippen heen, terwijl ik mijn telefoon tevoorschijn haalde, zwijgend het sms'je opende, en het aan Finn liet zien. Hij pakte mijn Samsung over, en hij las met een neutrale uitdrukking het berichtje. Zwijgend schoof hij de telefoon over tafel heen mijn kant op. 'Ze is overstuur', zei hij, en haalde een hand door zijn haren heen. 'Meer niet Eva. Het enige dat ik mij afvraag, is hoe ze aan jouw nummer komt.'

Daar had ik nog niet bij stil gestaan.

'Mmm waarschijnlijk heeft ze jouw nummer eens opgezocht in mijn telefoon', concludeerde Finn al snel, en stond op. 'Ik ruim wel af', bood hij aan, en begon meteen met opruimen. Zuchtend kwam ik omhoog en borg mijn telefoon weer op. Plots voelde ik een overweldigende vermoeidheid, en stommelde de trap op. Ik liet mij met kleren aan onder mijn lakens glijden, en sloot mijn ogen. Bijna viel ik in slaap, toen de deur geopend werd.

'Ben je moe?' vroeg Finn, en kroop bij mij onder de dekens.

Mijn hoofd legde ik ten rustte op zijn borstkas, en mijn vingers liet ik op zijn borstkas dansen.

'Eef, ze is gewoon overstuur. Echt, het zijn loze dreigementen, en dat weet jij ook', suste hij mij, en streelde mijn bruine haren. Ik knikte. Maar het deed gewoon pijn, omdat ze ergens natuurlijk wel gelijk had. Finn streelde liefdevol mijn wang, en zijn lippen raakten kort de mijne. Ik snakte naar meer. Mijn lippen vonden de zijne, en we raakten verstrengeld in een heftige tongzoen. Zijn handen gleden onder mijn shirt, en begonnen mijn buik te masseren. Langzaam kroop zijn hand omhoog, en streelde mijn borst. Een brandend verlangen kwam in mij vrij, snakte erna om geblust te worden. Ik trok mijn shirt over mijn hoofd heen, en Finn vond de sluiting van mijn bh. Beide stukken stof vielen op de grond, werden vergeten. Zijn handen begonnen mijn tepels te strelen, en ik kon een kleine kreun niet onderdrukken. Vol passie drukte ik mijn lippen weer op de zijne, om op te gaan in ons moment. Mijn handen trokken zijn shirt over zijn hoofd heen, waarna ze afdwaalden naar zijn knoop. Niet veel later waren we beide naakt. Onze vingers streelden elkaar, liefdevol. Een warm gevoel nestelde zich in mijn buik, onder het genot van zijn aanrakingen. Ik was zo verliefd op deze man, dat het mij haast bang maakte. Langzaam liet Finn zich in mij glijden, en bewoog voorzichtig op en neer. Een kreun van genot rolde over mijn lippen heen. Uiteindelijk bewoog hij steeds sneller, en vond zijn verlossing. Hijgend liet hij zich uit mij glijden, en trok mij tegen zich aan. Tranen hoopten zich op in mijn ogen, tranen van puur geluk. Ik liet ze niet los. Ik wilde deze geluk tranen in mij houden, hopend dat ze ook geluk zouden blijven brengen. Finn streelde mijn haren, terwijl mijn handen op zijn gespierde borstkas rustten. Een zucht van tevredenheid verliet mijn lippen, en ik sloot mijn ogen.

Verward werd ik wakker, en wierp een blik op de klok. Elf uur 's avonds. Kreunend rekte ik mij uit, en stapte uit bed. Finn lag nog te slapen. Een lachje ontsnapte tussen mijn lippen door. We waren gewoon begin van de avond in slaap gevallen, hilarisch. Ik greep naar mijn telefoon, toen ik besloten had Finn niet te wekken. Mijn hart sloeg een slag over toen ik zag dat ik een appje had, en een sms'je. Met trillende handen opende ik eerst het appje, die gelukkig van Cecilia was. Een glimlach sierde mijn lippen toen ik haar zwangerschapspraat las, en enthousiast stuurde ik een appje terug. De zenuwen gierden door mijn lichaam toen ik het sms'je opende.

Ik zou maar goed op Joe letten, als ik jou was.

---------------------------------------

Bijna 500K! :D