Bijles, part two

Hoofdstuk 15

Hoofdstuk 15

De geur van eten verspreidde zich in mijn neus, deed mijn maag nog meer knorren dan dat het al deed. Beschamend sloeg ik mijn handen over mijn rammelende maag heen. Finn had wanhoopskreten van mijn maag gehoord en schonk mij een oogverblindende glimlach. Vlinders werden los gelaten, maar al snel weer opgegeten door mijn maag. Nee, de honger was dit keer sterker dan mijn gevoelens voor hem. Thank god. We namen plaats aan een tafeltje bij het raam. Finn schoof de stoel voor mij naar achteren, als een echte gentleman. Ik ging zitten en Finn nam tegenover mij plaats. Zwijgend zaten we tegenover elkaar. Ik liet mijn blik afglijden naar buiten. Gezien het weer een warme dag was vandaag, liep iedereen nog in korte kleding over de straat heen. Ik vroeg mij altijd af waar ze heen zouden gaan. Wat ze meegemaakt hadden. Waar ze tegen aan liepen. 'Je staart zo schattig', onderbrak Finn mijn overdenkingen. Ik keek hem aan en schonk hem een flauwe glimlach, ondertussen de nieuwe vlinders negerend in mijn buik. Een ober kwam naast ons tafeltje staan en vroeg wat we te drinken wilde. 'Doe maar een colaatje', zei ik.

'Cola is ook goed voor mij', zei Finn en sloeg de menukaart open. De ober liep weer weg en kwam na een minuut al terug met ons drinken. 'Weten jullie het al?' Vroeg hij nadat hij onze glazen op onze tafel had gezet. 'Nee', zei Finn.

De ober haastte zich weer uit de voeten. Wat ook niet gek was, het restaurant was aardig vol. Finn bestudeerde de menukaart en legde hem daarna voor hem neer. 'Ik weet het al.'

Ik sloeg de mijne ook maar open en liet mijn ogen over allerlei heerlijke gerechten heen glijden. 'Dit is veel te duur allemaal', protesteerde ik en keek op naar Finn. Hij haalde zijn schouders op. 'Ik heb geld genoeg Eva, even zonder op te scheppen.'

Ik fronste mijn wenkbrauwen, maar besloot er verder niet meer op in te gaan. Mijn ogen bleven haken bij een lekker gerecht, en ik sloeg de menukaart weer dicht. Een andere ober kwam aan gesneld, en nam onze bestellingen op. Een stilte was het gevolg. 'Heb je inmiddels werk?' Vroeg Finn aan mij en hij nam mij onderzoekend in zich op.

'Ja, dat wist je toch al.'

'Ik bedoel het werk waar je voor geleerd hebt.'

'Oh nee', zei ik en wendde mijn blik van hem af toen mijn oog viel op een jong stelletje dat binnen kwam. Ze keken elkaar verliefd aan en de jonge kuste haar op haar voorhoofd. Een gevoel van gemis maakte ruimte vrij in mijn buik. 'Wat doe je nu eigenlijk?'

Ik keek hem weer aan en voelde dat ik rood werd. Shit. Ging ik tegen hem liegen? Ik had geen keus. 'In de fabriek.'

'Dan kan je zo'n huis niet betalen.'

Ik begon zenuwachtig te spelen met mijn glas, die inmiddels half leeg was. Shit. 'Hypotheek', loog ik soepel, en wendde mijn blik van hem af. Finn's ogen doorboorden mijn lichaam. Ik keek weer naar hem op. 'Dat is niet waar', concludeerde hij. 'Ik heb van Rowan al gehoord dat het geen ''leuk'' werk is.'

Ik sloeg mijn ogen neer.

'Eva', zijn stem klonk bezorgd. 'Vertel het mij.'

'Ik ben een prostituee', zei ik zonder hem aan te kijken. De binnenkant van mijn wang had het zwaar te verduren, aangezien ik er flink op beet. Ik hoopte zo dat hij niet boos werd. Een stilte viel. Een zucht ontsnapte tussen zijn lippen door. 'Waarom?'

'Ik moet iets Finn', gooide ik er wanhopig uit.

'Ja maar niet dát.'

Boos keek ik hem aan. 'Wat dan?'

'Weet ik veel, in een supermarkt – '

'Ik moet verdorie een kind onderhouden, in mijn eentje', onderbrak ik hem ruw. Ik schoof mijn stoel naar achter en beende naar de toiletten toe. Eenmaal daar aangekomen gooide ik een plens water in mijn gezicht en droogde het vervolgens af met een toilet papiertje. Mijn lichaam trilde helemaal. Hij mocht het niet weten. Dit was niet de bedoeling. Natuurlijk was hij boos. Natuurlijk vond hij nu dat ik een slechte invloed op Joe had. Misschien haalde hij Joe wel bij mij weg. Ik voelde een paniekaanval op komen van mijn gedachten. Ik greep de wasbak vast en dwong mijzelf rustig te blijven ademhalen. Een meisje dat net uit een toilethokje kwam gelopen keek mij vreemd aan en fronste haar wenkbrauwen. 'Alles goed?' Vroeg haar honingzoete stem mij. Ik knikte snel en schonk haar een geforceerde glimlach. Ze waste haar handen en verdween weer. Nadat ik nog een paar minuten zo had gestaan, liep ik met lood in mijn benen weer terug naar Finn. Hij keek mij onderzoekend aan toen ik weer tegenover hem ging zitten. Ik legde mijn handen op tafel neer, die onophoudelijk begonnen te trillen. Finn pakte een van mijn handen vast. 'Eva, rustig. Ik ben niet boos. Ik snap alleen niet dat je jezelf zoiets aan doet. Jouw lichaam is veel te mooi...', zijn stem stierf weg. Ons eten werd geserveerd door dezelfde ober van de drankjes, en schonk ons een glimlach. Waarschijnlijk leken wij op een verliefd stelletje. Finn bedankte de ober, en ik knikte naar hem. Mijn stem klonk waarschijnlijk niet zo vast. 'Stop, alsjeblieft', fluisterde hij.

Ik voelde tranen opwellen en knipperde snel met mijn ogen. 'Finn, dat kan echt niet.'

'Dat kan wel. Ik kan je meer geld sturen. Ik kan zelfs Rowan vragen om een handje mee te helpen.'

Ik schudde snel mijn hoofd. 'Niet Rowan.'

'Stop. Alsjeblieft', zijn ogen stonden somber. Ik voelde hoe de eerste traan naar beneden gleed en terecht kwam op mijn wang. Zachtjes streelde Finn de traan weg. 'Nee, het kan niet', fluisterde ik nogmaals en veegde verwoed een tweede traan weg. Vervolgens begon ik zwijgend aan mijn eten. Finn volgde mijn voorbeeld. De rest van de avond zeiden we niet meer tegen elkaar. Nadat we ons dessert op hadden, betaalde Finn, en vervolgde we onze weg terug naar huis. 'Morgen vroeg gaan we meteen langs bij Joe', meldde ik hem, met een mond vol tandpasta, toen we onze tanden aan het poetsen waren. Hij knikte en spoelde zijn mond uit. 'Waar kan ik slapen?'

'Ik slaap wel op de ba-'

'Nee, dan slaap ik op de bank', onderbrak hij mij en verliet de badkamer. 'Slaap zacht', zei hij nog en schonk mij een knipoog. Voetstappen op de trap verraadde dat hij onderweg was naar beneden.

-------------------------

Iets minder lang, maar persoonlijk vind ik het een leuk hoofdstuk. :)

Oh en ik krijg veel reacties dat ik verder moet schrijven. Maar eh kunnen jullie iets origineler zijn met de reacties? Natuurlijk schrijf ik verder, maar wel op mijn eigen tempo.