Midnight Stalker (Completed)

Midnight 1 - Unknown

Midnight (1) 

"Hello? Yanyan speaking," I answered formally on the second ring.

[Good day! This is an automated call from Kop Kun Cup Milk Tea Philippines. We are pleased to tell you that we have a buy 1 take 1 promotion starting October--]

Binaba ko na agad yung phone. What the hell naman? Kakabili ko lang ng phone, may problema na agad?

I really hate buying phones or anything sa mga kapwa OFW ni mama. But after all, it is my fault. I lost my phone when I was partying yesterday at Silom Night Bar. Masyado yata akong nalasing at nagwalwal kaya hindi ko man lang napansin na may nagbukas na pala ng bag ko at kinuha yung phone ko. 3 years ko na din ginagamit yung iPhone 7 ko ah, but then in a blink of an eye, nawala.

So yeah, my mom just asked me to buy a secondhand iPhone sa isang Filipino FB group kasi hindi naman namin afford ang bagong phone ngayon kasi kaka-iwan lang naman sa amin ng magaling kong tatay. Also, sabi ni mama, do'n nalang daw ako bumili sa mga kapwa naming Pinoy kasi may nagbebenta daw do'n ng may kasama nang Philippine sim card.

I like milk tea, so much. Milk tea is life para sa akin. Minsan nga inaasar nila ako na Boba queen. Kaya nung narinig ko yung automated call, namilog actually ang mata ko. Gusto ko bilhin. Kaso unfortunately, nasa Pilipinas yung shop. And we are here, in Bangkok, Thailand.

Half Filipino. Half Thai.

That's my race. And my name is Yan.

Pinaglihi ako ni mama sa buko kaya sobrang puti ko. I have naturally dark brown hair and eyes. I have full bangs, too.

I have never been to the Philippines pero fluent ako sa Tagalog kasi yun yung first language na ginagamit namin ni mama sa bahay. I am fluent in English too kasi yun yung language na ginagamit naman sa school where I work. And sa Thai, konti lang. 

Hindi kasi kami masyado naging close ever ng dad ko. I hate him, actually. He never really wanted me as his kid to begin with. And I really never learned Thai that much even though nasa Thailand ako kasi mayaman si dad, which means lahat ng environment na kinalakihan ko from school to work ay internationally accredited, so that means, puro English lang kami.

"Hey, bakit nakabusangot ka dyan?" it's Paul, one of my few Filipino friends dito sa pinag-OOJT-han ko.

"Ugh. Kasi naman ang pangit nitong phone na nabili ko. May gasgas na nga, tapos may automated caller pa ako kanina from a milk tea shop in the Philippines," I pouted.

Tumawa siya bago ako inakbayan. We are on our way to Lertlah School, yung school kung saan nag-OOJT  kaming dalawa as teacher practicums.

"Sino ba may kasalanan ba't ka nawalan ng phone?" pang-aasar pa niya sa akin. Inikutan ko siya ng mata.

"Ako. Fine."

"Sino ba nagsabi sa'yo na magbar ka?" natatawa pa din siya. Hay! Gigil.

"Wala. Gusto kong magwalwal eh."

"Sino nagsabi na magwalwal ka?"

"Wala nga." Inis!

"May mga tinatago ka na sa akin na secrets Yanyan ah," pinanliitan niya ako ng mata. Pero alam kong joke lang niya 'yun.

"Che! As if ako lang ang nagtatago ng secrets. Ikaw kaya ng nauna."

"Hahaha! Cute cute mo talaga Yanyan!" he said before he pinched my cheeks. Aw.

Namula ang cheeks ko na pinisil niya. Mabilis kasi talaga ako mamula kasi 'di ba sobrang puti ko nga.

Haha.