Kendimi bir garip hissediyorum. Etrafımdaki insanları tanıyorum ama yabancı gibi geliyorlar. Onların değiştiğini değil de kendimin değiştiğini düşünüyorum. Bir şeyin eksik olduğunu hissediyorum. Belki de ilk dikkatimi çeken tam karşımda oturan sarışın çocuk eksiktir yanımda.
Dila, söz verdin kendine. Ona göre davran.
"Oo kankam gelebilmiş sonunda." Bartu gülümseyerek beni sardığında ben de kollarımı ona doladım. Bu doğum günü iyi mi olacaktı yoksa kötü mü olacaktı pek kestiremiyordum.
Eski neşemi geri verin benim. Tükendim.
"Doğum günün kutlu olsun." Diyerek çantamdan hediyesini çıkardım. Son anda aldığım için pek içime sinmemişti ama yapacak bir şeyim yoktu.
"Ben hediye olarak kız getirmeni beklemiştim ama olsun." Bartu gülerek paketi açtı.
"Kız bu ne böyle? Çok tatlı." Bandanayı çıkardı ve paketi elime tutuşturup kafasına taktı. Renkli bir bandanaydı.
"Tamamlandım. Artık doğum günü çocuğu moduna girebilirim." Güldüm. O da kıvrak dans hareketleri ile herkesin görebileceği bir yere gitti. Öylece ayakta kalmıştım. Uzakta bizimkileri görebiliyordum ama Alkın da yanlarındaydı. İki arada kalmıştım yani.
"Herkes burada olduğuna göre parti başlasın!"
Bartu hiç bilmediğim bir şarkıyı açtı ve etrafta daha önce görmediğim arkadaşları dans etmeye başladı.
Tercihimi yaptım ve Simge'nin yanına doğru ilerledim. Deniz Alkın'ın yanında oturduğu için oraya gitmemiştim. Şimdi de iki sevgilinin yanına gitmiştim ama neyse.
"Selam nazar duası atmayı unuttuğum ama nazar değmemesi için nazar boncuğu getirdiğim çift." Derin bir nefes alıp unutmamak için yakama taktığım nazar boncuğunu çıkardım.
"Oha ciddiymiş." Gökdeniz şaşkınca Simge'ye bakarken Simge güldü. "Tabii ki ciddi. Taktı şu nazara."
"Nazar değerse görürüm ben sizi." Diye söylendim ve nazar boncuğunu kime takmam gerektiğini düşündüm.
"Of kim istiyor nazar boncuğunu?"
"Gök, bence sana nazar değme olasılığı daha fazla. Sen tak." Gökdeniz eliyle Simge'yi gösterdi.
"Tabii ki ona takmalısın. Bak kıyafetiyle uyumlu olur."
Güldüm ve Simge'nin gözükmeyecek bir yerine nazar boncuğunu yerleştirdim.
"Tü tü. Artık nazar falan değmez size."
Hepimiz güldük. Ardından sahnede çılgınca dans eden Bartu'yu izlemeye başladık. Yapacak başka bir şey yoktu çünkü. Bir masaya içkiler yığılmıştı ama içmek gibi salak bir hata yapmayacaktım.
"Pü sana. Kankalıkta bitmiş." Deniz yanıma geldiğinde daldığım yerden bir anda başımı ona çevirdim.
"Kanka kankaya yer tutar ama sen gitmişsin buraya oturmuşsun. Ayıp sana."
"Simge'ye yer tutmadın mı?" Olayı alevlendirmek istiyorum sadece. Yoksa beni Alkın'ın yanına oturtacak kesinlikle.
"Tuttum ama bu Gök enişte aldı getirdi buraya. Kalk ayol şu gözlüklünün yanından." Gökdeniz ile garip bir bakışma geçti aralarında. Ardından beni zorla kaldırdı.
"Ya Alkın orada oturmam ben." Diyerek kendimi ondan kurtarmaya çalışıyordum ama Deniz ship konusunda olduğu gibi aşırı ısrarcıydı. Bildiğin beni sürüklüyordu.
Bildiğim kopmalık bir şarkı çaldığında en mantıklı şeyi yapıp dans etmeye başladım. Danstan da anlamam ha. Saçma salak hareketler yapıp Bartu'nun yanına kaçtım.
"Koru beni." Bartu'nun arkasına saklanırken Deniz yanıma geliyordu.
"Ay arada kaldım." Bartu'yu koruma gibi tutarken aşırı adrenalin yüklenmiş gibiydim. Ordan oraya koşabilirdim yani.
"Bartu çekil şuradan." Deniz Bartu'ya kızarken daha çok yapıştım.
"Bak sana kız bulmam sakın kıpırdama."
Bartu öylece kalakalırken Deniz ani bir hareket yaptı böylece Bartu'dan ayrılmak zorunda kaldım. Çocuk resmen yıkıldı onu bıraktığımda. O derece sıkmışım yani.
Arkama bakarak koşuyordum resmen. Alan dar, kaçmaya yer yok. Bir de arkama bakıyorum. Haliyle tosladım birine. Ama öyle böyle toslama yok. Yere düşmeme ramak kala belimden tuttu ve göz göze geldik.
Mavi göz... ama bildiğim maviler değil bunlar.
"Biraz dikkat et yoksa seni tutacak böyle kollar olmaz."
Kusacağım, hatta kustum.
Görkem ne arıyordu burada? Yüzümü buruşturup doğruldum hemen. Ondan uzaklaşırken o aynı sırıtması ile bana bakıyordu. Herhalde aşık oldum falan sanıyor bu mal. Neyse, kimseye hakaret etme Dila. Prensessin unutma.
Prenseslerin canı cehenneme. Baksana rezil ettiği yetmiyor gibi bir de sırıtıyor.
"Ne o çok mu yakışıklıyım?"
Bu ego bana bir yerden tanıdık geliyor. Aa hatırladım. Berke ile çarpıştığımızda o da egolu şekilde konuşuyordu. Kiminle arkadaş olduğu ne kadar belli.
"Seni görünce dilim tutuluyor, söyleyecek kelimeleri unutuyorum, Görkem." Dedim aşırı yapmacık bir sesle. O ise sırıttı ve göz kırptı.
"Aynı şey benim içinde geçerli, bebeğim."
"Höst ulan. Ne diyorsun sen be? Ben sinirden kelimelerimi unutuyorum sen bana bebeğim diyorsun. Sen kimsin?"
Sinirimi çıkarmak için iyi birini buldum sanırım.
Görkem tam cevap verecekti ki biri, -tanıdığım kokusundan diyorum ki bu biri Alkın'dı- beni arkasına aldı ve Görkem'e diklendi.
"Sence de gitmenin zamanı değil mi?"
Alkın'ın zürafa gibi uzun boyundan Görkem'in ifadesini göremiyordum. Alkın ne ara yanımıza gelmişti onu da bilmiyorum.
"Yo. İstediğim yerde durabilirim. Hem Dila da gitmemi istemiyor."
Beni niye karıştırıyorsun çürük yumurta? Alkın başını bana çevirdi. Tanıdığım maviliklerle göz göze gelirken donup kalmadım değil.
"Doğru mu söylüyor?"
"Doğru söylediğini düşünüyorsan beni cidden hiç tanıyamamışsın, Alkın. Cidden."
Alkın ve Görkem'i orada bırakıp tekrar Simge'nin yanına döndüm. Tam önlerinde dururken bir anda tanıdık iki kişinin sesi hoparlörden yayılmaya başladı.
Dila'yı sevdiğin falan yok di mi? Sırf mutluluğumuzu kıskandığın için yaptın."
"Zeki çocuk. Neden onu seveyim ki? O kadar safsınız ki hemen kandınız. Başta Cem'in yanında görünce dikkatimi çekmişti ama bu kadar. O notu da bana iyi dönük yapacak diye yollamıştım. Sonra biraz eğlenecektim. Planımı bozmasaydın."
Kaşlarım istemsizce çatılmıştı. Bedenimi tekrardan Alkın ve Görkem'e doğru çevirdim. Görkem sinirle elin yumruk yapmıştı. Alkın ise şaşkınca hoparlörlerin oraya bakıyordu.
Ben de o yöne baktım ve Berke ile karşılaştım. Düz ifadesi ile bana bakıyordu.
Alkın'ın bana attığı ses kaydı olmalıydı bu. Daha bir şeyler daha konuştular ama donup kalmıştım.
Bedenim yavaş yavaş buzlarından çözüldüğünde Berke ikinci ses kayıdını açtı.
"Duydun, Yıldız Tozu. Biliyorum, yaptıklarımı hiçbir şekilde bu konuşmalar örtmez ama en azından seninle oynamak istediğini anlamış olursun. Görkem'in notunu sana göndermediğim için pişman değilim. O not sana geçseydi daha mutsuz olacaktın. Seni seviyorum."
Berke oradan indi ve yanıma geldi. Ben hala Alkın'a bakıyordum. Kırılmış hissediyordum çünkü Görkem'e aşık olacağımı düşünmüştü.
"Bak, dinlemeden insanları yargılama bir daha. Alkın seni düşünüyor. Her zaman düşünecek. Eskiden yaptığı hatalar şimdiki zamanı geliştirdi. O mesajı sana Alkın yerine Cem atsaydı böyle olmayacaktı belki ama artık oldu. Yıllar geçti."
Elim ile Berke'yi durdurdum. Onunla tartışmak istemiyordum. Bakışlarımı tekrardan Alkın'a çevirdim.
Hızlı adımlarla onlara doğru ilerlerken Berke'ye seslenmeyi ihmal etmemiştim.
"Rastgele bir şarkı aç. Bunları kimse duymasın."
Görkem'e döndüm öncelikle. Epey şaşkın, bir o kadar da oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi duruyordu.
"Biliyor musun Görkem? Her insanın değişebileceğini düşünürdüm. Kötülük yapmak kolaydır, önemli olan iyi bir şeyler yapabilmek. Ama sen istisnasın. Sanırım gerçek sevgiyi hissetmeden iyi olamayacaksın. Artık kimsenin senin oyuncağın olmasına izin vermeyeceğim."
Görkem sinirle solurken gülümsedim hafifçe. İlk defa eğlenmiyordu resmen.
Bakışlarımı Alkın'a çevirdim. Öylece yere bakıyordu. Yüzleşme zamanımın geldiğini düşünmüyordum ama yine de iki çift lafım vardı ona.
Ama bir anda yine o şarkı çalmaya başladı. Bilerek mi yapıyorlardı bilmiyorum ama garip hissediyorum.
"Alkın. Ses kaydını şuan dinledim ama şunu söylemek istiyorum. Görkem'i cidden sevebileceğimi mi düşündün? Bana hakaret eden birini sevme ihtimalini mi düşündün cidden? Eğer... eğer cidden bunu düşündüysen beni tanımıyorsun. Seni kıskandırmak için bile olsa birisiyle, hele ki Görkem'le çıkmam ben."
"Dila... öyle değil cidden. Sana iyi davranacak ve etkileneceksin diye korktum. Üzülmeni istemedim."
Gülümsedim ve başımı iki yana salladım. Görkem'in yaptıkları artık beni üzmüyordu ki.
"Beni düşündüğün için teşekkür ederim." Diyebildim sadece.
"Barıştık mı?" Çocuksu çıkan sesi karşısında yıkılacaktım neredeyse. Ama yüz ifadem tekrar eski haline döndü.
"Görüşürüz Bartu." Bizi izleyen Bartu'ya elimi salladım. O da neşeyle elini salladı. O olmasaydı kesinlikle neşelenemezdim.
Alkın'la tekrar göz göze geldik. Hafifçe yaklaştım ve kulağına fısıldadım.
"Hemen yaptıklarını unutamam. Ama seni bırakmadım. Geri dönmek istiyorum ama yapamayabilirim. Bu yüzden seni görmeyeceğim bir süre."
"Geri döneceksin." Dedi umutla. Ben sadece kısa bir bakışla yetindim. Ardından onu Görkem'le bakışırken bıraktım.
Bilmiyorum, Alkın. Sanırım iyice düşünmem gerekiyor.
🌟🌟🌟
Bu bölüm texting yazamadım...
Genç kurguda 1.yiz yaaa ağlamak istiyorum.
50k olmayı bile hiç hayal etmemiştim. 5k olsa yeter modundaydım ve bir anda yükseldi hikaye. 50k okunacak kadar güzel bile değil ama teşekkürler hepinize ❤
Yorumlara eskisi gibi cevap veremiyorum bu beni üzüyor. Çünkü yetişemiyorum. Bir bakıyorum 5. Bölüme yorum gelmiş, bir bakıyorum 23. Bölüme yorum gelmiş. Bazen watty yorumları göstermiyor, aşırı geç cevap veriyorum. Üzgünüm.
Bölümler iki günde bir gelecek bir sorun olmazsa ❤
Merak edilen soruları buraya yazabilirsiniz. Cevaplayacağım ❤
Görüşmek üzere ❤😻