dilaberin: ☉
219 beğeni 9 yorum
denizxx: bacağa bak maşallah
melihsynr: güzel fotoğraf bayan
egecakil: fotoyu sil aq
simgexx: bebeğim mükemmelsin ❤
alkinay: Neden yani?
yildiztozu: yuh bu ne?
dilaberin: @yildiztozu umarım tahmin ettiğim kişi değilsindir
yildiztozu: @dilaberin tam da oyum
Hop engelledim onu. Şuan hepimiz en güzel fotoğraflarını seçiyor ve instagrama atıyorduk. Amaç kudurmaları. Biraz sonra da Ayaz'ları basmaya gideceğiz. Bu gözler ne görecek hiç bilmiyorum. Korkmadım değil.
"Kızlar fotoğraf attım gidip yorum yapın. Kuzeninize filan da yorum yaptırın. Amacımız belli." Deniz kahkaha atarak makyajını yapıyordu. Bu kızdan korkulur ha.
denizxx: yaz tatlini verimli kullanıp geziyorum
256 beğeni 9 yorum
dilaberin: arkadaki ev benim
simgexx: her zaman ki gibi mükemmel
emirsrt: aşşırı güzeeeell
ayazturkcu: sen ne diyorsun lan?
ayazturkcu: bebeğim beni sol yanına etiketler misin teşekkürler
cemyaman: ne kadar da güzel bir manzara
ayazturkcu: yürü git yavşak kevaşe
mertatls: anan tatlıyı fazla kaçırmış sanırım
ayazturkcu: baban kafana fazla vurmuş sanırım it
"Kanka, kanka, kanka." Saçımı yapmayı bıraktım ve koşturarak Deniz'in yanına gittim.
"Yorumları okudun mu? Cem de sana yürümüş lan. Ayaz sövmüş iyi etmiş." Deniz göz makyajını bitirip bana sikici bakışlar attı. Korkmadım demeyeceğim çünkü korktum.
"Cem'i sikerim ya. Ne bok yorum atıyor. Ama olsun Ayaz kuduruyor." Garip bir ifade ile ona baktım. Ne anlattı ki şimdi bu? Anlamadım ama neyse.
"Son fotoğrafı ben attım. Bakın hemen." Simge bebeğimin fotoğrafını beğenmek için instagram'a girdim hemen.
simgexx: 🐰
235 beğeni 5 yorum
xgokdenizx: ne kadar da güzel bir fotoğraf amaaa şortun çok mu kısa
dilaberin: her zaman ki gibi efffsaneee
denizxx: aşıq oldum
gorkempek: güzel
xgokdenizx: @gorkempek sen ne arıyorsun kanka burada?
"Hoba! Kanka seni Görkem takip mi ediyor?" Kafamı kaldırıp Simge'ye baktım. Saçlarını düzeltiyordu. Şaşkınca bana döndü.
"Bilmem ki. Çok girmiyorum." Başımı ovuşturdum. Takip ediyordu Simge'yi. Yorum bile atmıştı. Ay bugün bana bir şey olacak.
Hepimiz hazır olduğumuzda çıktık evden. Ayaz'ların kaldığı yer bizim eve yakındı. Hemen vardık. Dışarıya hafif bir müzik sesi gelmesi bile beni germişti. Ay anonim ya bir kızla ise? Hem ben anonimi bile bilmiyorum. Nereden anlayacağım ki anonimin o olduğunu?
İçeri arka bahçeden girdik. Uzaktan bir sarı kafa gördüm ve hayattan tiksindim.
"Bunun burada ne işi var ya?" Görkem bir kızla konuşuyordu. Kolum ile Simge'yi dürttüm ama o beni takmayıp içeri girdi. Anonim buradaydı ama hangisi of.
Deniz, Ayaz'ın yanına otururken şeytan gibi bakınıyordu etrafa. Bizim okuldan olduğunu düşündüğüm kişiler vardı. Etrafta bakındım. Alkın gözükmüyordu. Ben de boş bir yere oturdum. Yanımda Berke vardı.
"Selam." Hafifçe gülümseyip bana bakıyordu. Yanında ise şirin bir kız vardı. Bizim sınıfa gelen bir kızdı. Adı şuan aklımda değil ama epey görüyordum kızı.
"Selam," dedim ben de gülümseyerek. Etrafa bakındım. Ne yazık ki Görkem ve Oğuz da buradaydı. İkisi konuşup gülüyorlardı. Onlara özellikle az bakmaya çalıştım.
"Ooo bu ne şıklık böyle?" Bartu gülerek kolumdan dürttüğünde ben de güldüm.
"Boşver şıklığı. Asıl bunlar kim bakalım?" Evdeki bizden başka olan kızları göstererek. Bartu ensesini kaşıyıp yüzünü buruşturdu.
"Arkadaşlar." Şirin gözüküyordu ama yalan söylediği belliydi.
"Arkadaşlar?" Yanaklarını şişirdi ve başıyla onayladı. Benim acilen soğuk su içmem gerekiyor yoksa bayılıp kalacağım.
"Bartu mutfak ne tarafta?" Bartu yayıldığı yerden doğruldu ve bana bir bakış attı.
"İleride sağda. Ben getiririm boşver." Ayaklanırken onu durdurdum.
"Yok ben alırım ya. Otur sen." Gülümseyerek odadan çıktım. Mutfak kapısına ilerlerken içeriden gelen sesler ile kapının kenarında durmak zorunda kaldım.
"Buraya senin için geldim Alkın. Biliyorsun geçen yaz çok eğlenmiştik. Bu yaz da neden aynısı olmasın?" Tanıdık geliyordu kızın konuşması. Onları dinlemek istemiyordum ama bir anda da içeri giremezdim ki.
"Üzgünüm ama geçen yaz hiçbir şey olmadı. Sen kendini fazla kaptırmıştın bu yüzden okulda bile seni görmemezlikten geldim. Beni anlıyorsundur umarım." Alkın her zaman duyarlı biri olmuştu. Sadece anonime karşı aşırı sinirliydi. Yoksa iyi biri olduğunu biliyordum.
"Alkın. Ben aşırı zor günler geçiriyorum... Canım yanıyor." Durdum. Kim olduğu şimdi aklıma gelmişti. Bu... Su'ydu. Bana mesajlar atıp özledik diyen eski sınıf arkadaşım. Tabii ona arkadaşlık denirse.
"Senin yanında olacağım, Su. Her zaman yanındayız. Her türlü yanındayım." Daha fazla dinlemek istemediğim için içeri daldım. Alkın ile Su sarılıyordu. Bu arada Su dedikçe daha da susadım.
"Iıı... bölmüyorum umarım. Sadece su alacaktım." Alkın Su'dan ayrıldı ve gergince bana baktı. Ben ise gülümsedim ve dolaptan bir bardak alıp suyumu içtim.
Soğuk su iyi geldi.
Acaba neden?
"Aaa Dila! Sen de mi buradasın? Seni çok özledim!" Su üstüme atladığı için yüzümü buruşturmak istedim ama yapamadım. Belki Alkın'ın sevgilisi olurdu falan hiç uğraşamam sonra.
"Evet buradayım." Ondan ayrıldım ve sahte bir gülümseme ile ona baktım. Alkın ise suçlu suçlu bakıyordu.
"Ben içeri gideyim. Sizi de böldüm üzgünüm." Gülümseyip kapıya doğru ilerledim. Su da yengemiz olacak ha.
Salak kaptırdın çocuğu.
Anonimim var benim bir kere.
Ya anonim Alkın ise?
O zaman gerçekten kaptırdım çocuğu.
"Dila." Arkamdan seslenmesi ile durdum ve onlara doğru döndüm.
"Biz Su ile arkadaşız. Bil istedim." Su hızla kafasını Alkın'a çevirdi. Ben dişlerimi göstererek gülümsedim. Neden bilimiyorum ama hiçbir his yok ya. Garip.
Şaka yaptım, garip bir his dolaşıyor etrafıma. Ne mutlu olabiliyorum onun adına, ne de üzülebiliyorum. Garip yani.
"Sevgili olsanız bile bana söylemene gerek yok ki Alkın. Arkadaşımın mutluluğunu isterim."
Su'yun bakışları bana döndü ama eskisi kadar sevecen bakmıyordu. Ben gülümseyip içeri döndüm. Yoksa Su beni yiyecek. Korkmadım değil.
"Bartu kanka dedikodu yapmam gerek." Bartu'nun yanına oturdum ve sessizce sordum.
"Alkın ile Su çıktı mı hiç?" Bartu yanaklarını şişirip düşündü. Ardından cevap verdi ama cevap vermesi uzun sürmüştü.
"Sanırım birkaç gün çıktılar. Ama Alkın yapamadı, ayrıldı."
Şimdi anlamıştım her şeyi. Su Alkın'ı seviyordu, bu yüzden bana kötü kötü bakmıştı. Ben onları ayırmak istemem ki. Hoş, sevgili bile değiller ama.
"Heee. Anladım. Sağol kanka." Bartu'nun yanağını sıktım. O ise kedi gibi minnoşca bana baktı. Kedi gibi olan kankalar her zaman bir numaradır.
İçime öküz otururken anonime mesaj attım.
Siz: İbne anonim ne halt yiyorsun?
Bir telefon titredi. Başımı bir anda kaldırıp etrafa baktım. Gözlerim radar gibi telefonu arıyordu. Masanın üzerinde sahipsiz bir telefon duruyordu. Denemek için bir mesaj daha attım.
Siz: Yavşak anonim
Telefon tekrar titredi. Valla anonimin telefonu. Kimseye belli etmeden o telefonu yürütmem gerekiyordu. Buradan bir ipucu bulabilirdim.
Yanımda oturan minik tavşandan başlamam gerekiyordu. Bir şekilde onu buradan kaldırmam gerekiyordu. Eğer kalkmazsa ne yaptığımı anlardı ve kesinlikle izin vermezdi. Ee ne de olsa kankasıydı.
"Bartu kanka senden bir şey isteyebilir miyim?" Bartu bakışlarını hemen bana çevirdi ve sevecen bir gülüş ile konuştu. Bu çocuk çok minnoş ya. Keşke daha önce tanısaymışım.
"Evet kanka iste." Gittim iki yanağını da sıktım. Güldü ve saçımı karıştırdı. Valla best kankam.
Şşt kızlar duymasın.
"Şey... ben bir şeyler oynayalım diyecektim. Oyun bulabilir misin?" Oyunlar ile ilgilenen biri olduğu için bulması zor olmazdı. Hem... ben o sıra telefonu alıp tüyerdim buradan.
"Bulurum. Doğru insanını buldun kankam." Saçımı karıştırıp kalktı ve üst kata çıktı.
Kimse bana bakmadığı için hemen telefonu aldım ve cebime yerleştirdim.
"Berke! Lavabo ne tarafta?" Berke kızdan kafasını bana doğru çevirdi.
"Üst katta. Koridorun sonunda sağda."
Teşekkür edip ayaklandım. Kızlara da kaş göz yapıyordum ama hararetli bir halde oldukları için beni takmıyorlardı. Neyse.
Lavaboya çıkarken bir odadan gelen sesleri duydum. Garip seslerdi. Konuşulan şeyleri asla anlamıyordum ama garip garip bir şeyler olduğu belliydi.
Iy. Umarım düşündüğüm şey değildir. Hem... aşağıda olmayan sadece dört kişi var. Biri benim bu yüzden direkt elendim. Diğeri Bartu ki o da oyunu arıyor. Geriye sadece Su ve Alkın kalıyor.
"Yuh. Hani sevgili değildiniz be!" İstemeden bağırdığımda kendi ağzımı kapattım ve koşarak tuvalete gittim.
Umarım öyle bir şey değildir yoksa Alkın'dan net soğurum. Iy.
Kaptırdın çocuğu salak. S A L A K.
Hakaretin için teşekkür ederim, iç ses ve kankalarım. Şimdi iğrenç bir duygu ile baş etmem gerekecek, sağol.
Lavabonun kapısını kilitledim ve telefonu çıkarıp duvara yaslandım.
"Bakalım anonim ne haltlar yiyormuş?"
Şanslıydım ki şifresi yoktu. Açtığım gibi kendi fotoğrafım ile karşılaşmam bir garip hissettirmedi değil. Asla ekranıma kendi fotoğrafımı koymazdım. Bu yüzden aşırı garip gelmişti.
WhatsApp'ta sadece benimle konuşmuştu. Kayıtlı olduğu kişilerde de sadece ben vardım. Bu telefonu sadece benim için kullandığı belliydi.
Bir şey denemem gerekiyordu o zaman. Gruptaki kişileri tek tek arayacaktım. Elbet ki biri anonime gerçek ismi ile seslenecekti.
Ama ondan önce fotoğraflara girdim. Belki kendi fotoğrafı falan vardır diye. Ama anonim zeki biriydi.
"Yuh bende bile bu kadar fotoğrafım yok."
Koca bir klasör ifşam vardı. Resmen bacaklarımın bağı çözülmüştü. Bir fotoğrafta yürüyordum, diğerinde kantin sırasındayım, başka birinde bankta oturuyorum.
"Nasıl bir manyaksın sen?" diye mırıldandım fotoğraflarıma bakarak. Bu arada bu çocuk benim neyimi sevmiş ki? Her fotoğraf ifşa resmen.
Kayalıkların önünde oturduğum zamandan da bir fotoğraf vardı. Kamerayı açtım ve bir video çekmeye karar verdim.
"Hacker Dila iş başında. Belki... biraz sonra kimliğini öğrenirim ne dersin?" Gülümsedim ve videoyu durdurdum. Ardından kendi telefonumdan Bartu'nun numarasını buldum ve anonimden aradım.
Çalmadan kapanmıştı... Bu da demek oluyordu ki engellemişti. Of.
Ya hepsini engellemişse? O zaman nereden bulacaktım ki anonimi? Şansıma başlayacağım ama.
Gökdeniz'i aradığımda da aynı şey olmuştu. Anonim numarasını engelletmişti. Geleceği mi görüyordu bilmiyorum ama morallerim düşüyor.
Berke de de aynı şey olmuştu. Şaşırmıyordum ama belki açar birisi diye hepsini deniyordum.
Bir umut Ayaz'ı aradım.
Çalıyordu.
Nefesimi kontrol edemiyordum. Heyecandan titrerken duvardan kaydığımı hissediyordum. Ya açarsa? Ya açıp adıyla seslenirse? Buna cidden hazır mıydım ki?
Tam ümidimi kesmiştim ki cevap verdi ama ben salaklık yaptım ve dinlemeden yüzüne kapattım. Sadece minik bir şey duymuştum.
"Ne oldu da buradan aradın-"
Bu kadar. Daha fazla değil.
"Salak, salak, salak." Kendime kızarken bir yandan da iyi yaptığımı düşünüyordum. Anonim kendi karşıma çıkarsa daha mutlu olurdum. Zorla bularak değil.
Bu yüzden videolara geri girdim ve bir video daha çektim.
"Az önce seni öğrenmeme bir adım varken Ayaz'ın suratına kapattım. Seni öğrenmeyi o kadar istiyorum ki... ama sana saygım var. Umarım karşıma çıkarsın." Gülümsedim ve videoyu kapattım. Telefonu lavabonun kenarına koydum ve elimi yüzümü yıkadım.
Kapının kulubu zorlandığında kulağımı kapıya dayadım.
Ağlama sesi mi duyuyordum? Su mu ağlıyordu yoksa?
Kapının kilidini açtım. Hızla içeri dalarken kolumu da beraberinde götürüyordu.
"Git buradan hemen! Git!" Beni lavabodan attı ve suratıma kapattı. Garip bir ifade ile kapıya bakıyordum. Bu kızı hiç anlamayacağım.
Su cidden garip biriydi. Sinirini neden benden çıkarıyorsun ki? Hem ben kolumu seviyordum.
Telefonu içeride unuttuğum aklıma geldi...
Salak.
🌟🌟
Anonimi öğrenmeye ramak kalmıştı ama özel bir bölüm yapmak istiyorum ona.
Su'yu ileride daha da fazla göreceksiniz.
Alkın ile geçmişini öğrendikleri bir bölüm mü yazsam ne?
İyi geceler 💜