"Nereye gidiyorsun?"
"Arkadaşlarımın yanına." Reçeli ekmeğine sürdü ve bana dik dik baktı.
"Cinsiyet belirt." Koca bir dilimi ağzına sokarken hiç sempatik gelmiyordu bana. Tam bir su aygırıydı. Kıskanç su aygırı.
"Kız," dedim oflayarak. Şüpheyle bana baktı. Halam ise oğlunu beslemek için ekmekler yağlıyordu.
"Adı neymiş onların?" Abim olsa bu kadar sıkardı yemin ederim. Kısmetimi kapatan manyak kuzenim vardı. Hoş, şuan kızların yanına gidiyordum ama konu bu değil.
"Deniz ve Simge. Şimdi gidiyorum. Öptüm halaların en minnoşu. Ve bay bay sana da." Ege öküzün önde gideniydi. Kendisinin sevgili vardı ama benim erkek kankam bile olamazdı. Yani ona göre. Böyle geri kafalı manyak işte.
Oradan ayrıldımda telefonuma mesaj geldi. Artık sesliye alıyorum ve internetim kapalı tabii ki. Yani normal bir mesaj.
Girdim hemen mesaja. Tanıdık olmayan bir numaraydı.
0539: Rahatsız ettiysem üzgünüm. Numaranı Deniz'den aldım. Ben Alkın. Dondurmanı bugün ısmarlamama ne dersin?
"Ulan Deniz. Kesin sen yazdırdın çocuğa. Yedim seni kızım." Söylene söylene Alkın'ın numarasını kaydettim.
Siz: Olur. Saat kaçta, nerede buluşalım?
Telefonu kapatıp bizimkiler ile buluşacağımız yere doğru ilerledim. Her zaman ki halimdeydim ve hiç uğraşamam valla hazırlanmaya. Alkın yediği dondurmamı alsın yeter. Beleş olduğu için kaç top alsam diye düşünüyorum o derece.
Uzaktan bizimkileri gördüğüm gibi koşup Deniz'in boyuna atladım. Amacım onu boğmak.
"Seni salak. Neden beni Alkın'la ayarlamaya çalış-" Deniz ağzıma bir tane geçirdi.
"Çocuk burada kapa çeneni." Al işte ne zamandır rezil olmuyorum diyordum.
Deniz'in boynunu okşadım ve yanağını öptüm. Bu çocuklar da hep bizim masada valla. Tamam anladık kestiğiniz var da bi salın ya.
Simge'nin de yanağını öptüm. O kısaca özet geçti bana. "Buluşacağımız zaman kondular buraya. Berke de buradaydı ama az önce çıktı. Deniz senin konunu açınca Alkın da numaranı istedi. Deniz hemen verdi tabii."
Gözlerimi kısıp Deniz'e baktım. Sap kalamam için uğraşıyordu. Ben sap iyiyim be. Hem anonim var.
Anonim benim hiçbir şeyim. Unutma bunu.
Tamam kanka be. Bir dakika mutlu olamıyoruz.
Sus.
Bu arada birkaç gündür mesaj alamıyordum ondan. O atmayınca ben de atmıyordum. Sanırım buraya kadarmış.
Oysa ki güvenmiştim ona. Ama... dayanamadı o da. Hoş, kim dayanabilir ki bana? Bu yüzden oluruna bırakacaktım. En mantıklı karar buydu.
"Bir gitsin halamlar. Görecek Deniz dünyanın kaç bucak olduğunu ama şimdi oluruna bırakayım." Simge'ye fısıldadım sonra doğruldum. Hemen boş bir yere kondum. Şansıma Deniz ile Alkan'ın arası boştu. Kesin Deniz bilerek yaptı.
"Ee naber?" diyebildim sonunda. Rezil oldum ama hala ayaktayım moduydu bu.
Alkın salak bir sırıtışla doğmuştu sanırım. Çünkü şuan da sırıtıyordu. Ne zaman görsem sırıtıyordu.
"İyi. Seni bekliyordum." Saçını karıştırıp iyice bana döndü. Ben ona yandan yandan bakıyorum. Ay bu çocuk bana suni teneffüs yaptı değil mi?
"Biraz oturduktan sonra kalkarız sana da uygunsa. Şimdiden söyleyeyim kocaman bir dondurma istiyorum." Biraz şebeklik yapayım da az önceki rezilliğimi kapatayım.
Deniz shipper olarak elini kalbine götürmüş bizi izliyordu. Öyle lök diye.
"Bir fotoğraf mı çeksek? Instagram'a atarız." Ayaz'ın tek amacı Deniz'le fotoğraf atmak bunu fark ettim. Zaten yan yana oturuyorlardı. Kolunu ona atardı ve hop güzel bir fotoğraf.
"Sizi çekerim ben." Grup fotoğraflarında tam anlamıyla çarpılmış gibi çıktığım için fotoğraf çeken ben olmalıydım.
"Olmaz ya selfie yaparız." Ayaz itiraz etti ve telefonunu çıkardı.
"Ya hayatta güzel çıkmıyorum. Siz çekinin." Kaçmaya çalışıyorum ama kaçamıyorum. Zorla fotoğraf çektiler. Ben biraz Alkın'ın vücuduna sığındım ama bunu es geçelim.
"Etiketliyorum hepinizi?" Hepsi evet derken ben tükenmiştim. Çünkü kesin gözüm filan kapalı çıkmıştı.
"Biz kalkalım." Alkın ayaklandı ve beni bekledi. Ben de kalktım ve kızlara el sallayarak yanına yürüdüm.
"Ee beni nereye götüreceksin? Bak ben her dondurmayı da sevmem he." Güldü ve ellerini cebine yerleştirip düşünürmüş gibi yaptı.
"En güzel dondurmacıya götüreceğim seni." Gülümsedim. Konuşacak konu yoktu ki konuşalım. Tek düşüncem dondurma şuan.
Şirin bir pastaneye geldik ve dışarı oturduk. Bir kadın yanımıza geldiğinde Alkın hemen söyledi. Şaşırtıcı bir şekilde istediğim dondurmayı söyledi. Garip.
"Vişne ve limon olsun. Üzerine çikolata sosu lütfen."
"Cinli misin?" Tepkim karşısında şaşırdı önce ardından kocaman bir kahkaha attı.
"Hayır. Sadece iyi bir gözlemciyim. Hem geçen gün yediğin dondurma buydu. Ondan dedim." Gözlerimi kıstım. Anonim aklıma geldi birden. Alkın şüphelerimin çoğalmasına neden oldu.
"Bir şey sorabilir miyim?"
"Evet." Gülümseyerek bana bakıyordu. Anonim olarak onu düşündüm. Olabilirdi. İhtimaller onu gösteriyordu.
"Biriyle mesajlaşarak aşık olunur mu sence?" Sorunum tek amacı tepkisini ölçmekti. Farklı bir tepki verirse onun olduğuna inanacaktım. Anonim o olabilirdi. Ama neden bana baksın ki?
Dondurmalar gelirken sorum kaynadı gibi. Çünkü tepkisini göremedim.
"Birine aşık olmak için yüzünü görmeye ihtiyaç yok bence. Konuşması, düşüncesi sana uyuyorsa aşık olursun."
Dediklerini kafamda tarttım biçtim. Yani... anonim değil miydi?
Bunu ona soramazdım. Ama dolaylı yoldan yürüyebilirdim.
Dondurmamdan büyük bir kaşık aldım. Sessizce bir süre yedikten sonra konuşma gereği duydum.
"Sizin gruptan herkesle yakın mısın?" Bakışlarını direkt gözlerime çevirdi. Başıyla onaylayıp dondurmasından bir yudum daha aldı.
"Hıı. Yani hepsi ile yakınsın. Biri ile mesajlaşan biri var mı? Gökdeniz ve Ayaz'ı saymıyorum."
"Amacın ne? Birinden mi hoşlanıyorsun ve benim yardım etmemi istiyorsun?" Yüzünde kocaman bir şaşkınlık vardı. Eliyle kendisini gösteriyordu. Ve ciddiydi. Aşırı ciddi. Anonim o değildi yani.
"Konu açmaya çalışıyordum. Pardon." Dondurmama döndüm. Sanırım birazcıkta olsun onun anonim olacağını düşünmüştüm.
"Şuan randevuda gibi bir şeyiz ama sen onları sorup duruyorsun."
Hoşt. Biz randevuda mıyız lan? Ben beleş dondurma için geldim buraya. Ne randevusu?
O kadar garip bakıyor olmalıydım ki Alkın güldü. Ciddi ciddi güldü ya.
"Ben dondurma için gelmiştim," dedim utana sıkıla. Dondurmayı yeme hevesim bile kaçtı. Şaka asla kaçmadı. Dondurma oğlum bu.
"Biliyorum, biliyorum. Tepkini merak ettim sadece. Aslında iyi anlaşırız biz." Alttan alttan imalarda buluyordu sanki. Ama ben onunla o şekilde olamazdım ki. En fazla kankası olurdum. Onda bile boka sarardım.
"İyi mi anlaşırız?"
"Hı hı." Şirince gülümsedi. Yakışıklıydı, gamzesi vardı. Ama neden bana etki etmiyordu bunlar? Tamam gamze benim için çok önemli bir unsurdu ama hiç mi etki etmez bir insana?
Ama anonimle sarılınca bir garip olmuştum. Ne garip bir şeydi lan bu.
"Alkın. Benim kafam çok karışık ya. Cidden kafam çok karışık."
"Beraber düzeltebiliriz bence her şeyi." Ona baktım. Hafifçe yutkundu. Of neden birini üzmeden bitiremiyorduk ki bu gibi olayları? İlla birini üzmemiz mi gerekiyordu?
"Sanırım bunu sadece kendim çözebilirim. Özür dilerim." Bakışlarımı ondan kaçırdım çünkü bok gibi hissediyorum. Ama anonim aklıma geldi ne yapayım? Sanki beni izliyor bir yerden. Ona ihanet ediyormuş gibi hissediyorum.
"En azından beni tanımaya çalışsan? Hiç... şans vermiyorsun."
Anonim... neden her saniye beynimde mesajları geziyor? Kafayı mı yiyorum ben?
"Şuan... bir konuştuğum var ve cidden onun kalbini kırmak istemediğim için konuşuyordum. Sonra... mesaj atmasa da onun beni izlediğini hissediyorum. Ona bunu yapamam özür dilerim. Lütfen beni anla. Seni de kırmak istemiyorum."
Olayı en kapalı bu şekilde anlatabilirdim. Elini masanın üzerine koydu ve birkaç defa tıklattı masaya. Yüzü aşırı garipti.
"Görmediğim biri için görünen birini üzerim diyorsun."
"Öyle demek istemiyorum." Zorluyordu hem de çok zorluyordu. Üzmek istemiyordum onu ama istemeden oluyordu bazı şeyler.
"Görmediğin biri için beni tanımak istemiyorsun bile. Belki sapık, belki de seni kandırıyor?"
Elimi yumruk yapıp istemeden masaya vurdum. Hayır, öyle biri değildi.
"Değil! Hiçbir şey bilmiyorsun. Onun kalbini hissettim ben. Atışını duydum. O... o sapık değil. Onun hakkında bu şekilde konuşamazsın."
Sesim aşırı yüksek ve netti. İlk defa anonimi savunuyordum.
"Belki de her şeyi biliyorum?"
"Bilemezsin!" Sesim etraftaki birkaç kişinin bize bakmasını sağladı. Alkın ilk defa bu kadar ciddiydi. Yüz hatları keskindi ve çenesini sıkmıştı.
"Belki de çok çirkin biri. Asla dikkat çekmeyen biri. Yine de onu sever misin? Ben yakışıklıyım, hem de ilgi üstümde. Popülerim, benimle olursan sen de parlarsın."
Düşüncesi midemi bulandırdı. Neden dondurma yemiştim ki bu ego küpüyle?
"Popüler olmak mı istediğimi sanıyorsun? Cidden bunu düşünüyorsan salağın tekisin. Eğer gerçekten birini sevseydin güzelliğin önemsiz olduğunu da bilirdin. Ama senin amacın belli Alkın. Beni kandırmaya çalışıyorsun ama yapamadın. Hem... anonimi sevmiyorum, saygı duyuyorum."
"Kendini kandırmaya devam et." Sinir ile ayağa kalktım.
"İğrenç düşüncelerin ile kal Alkın. Umarım konuşmayız bir daha."
Yanından ayrıldım hızlıca. Sanırım garip duygu vücudumu ele geçirmişti. Nasıl da kendini övmüştü öyle. Benden yakışıklısını nerden bulursun ki sen dedi resmen. Benim gözüm yakışıklı da falan değildi. Kalbi... kalbi iyi olmalıydı önce.
Anonimin son mesajına girdim. Mesaj atmıştı. Hem de tam ona meaaj atacağım sıra.
Anonim: Sen... beni mi korudun az önce?
Anonim: Hem de hiç görmediğin biri olan beni?
Anonim: Aşkım tekrar kabardı
Siz: Az önce bana kaç gündür mesaj atmayan anonimi korudum
Siz: Hem beni takip etmeyi kes
Anonim: Atarlı seni özlemişim
Anonim: Sana trip atıyordum...
Siz: Üç gün ÜÇ
Anonim: Tamam... abartmışım biraz
Anonim: Büyü yüzünden başım ağrıyor
Siz: Geber derdim ama geri döner filan
Anonim: Kıyamadım diyemiyor da
Siz: BÜTÜN ERKEKLERİ HAYATIMDAN ENGELLEYECEĞIM ŞİMDİ
Siz: Seni sevmiyorum şuan tamam mı?
Anonim: Kalbin hızlandı mı?
Elimi kalbime götürdüm. Sanki... minicik hızlandı gibi. Varla yok arası.
Siz: Of sana ne ya?
Anonim: Mesaj atmayı hiç düşündün mü?
Elim hep WhatsApp'a gitmişti. Evet. Hatta bir ara mesaj yazıp göndermemiştim.
Siz: SANA NE YAAA
Anonim: Seni seviyorum
Anonim: Peki şuan ne tepki verdin?
Derin bir nefes aldım. Kalbim hızlandı sanki. Garip hissediyorum. Ateş bastı bir anda. Su... susadım.
Siz: Güle güle anonim
Engelledim.
-Engelledikten sonra anonimin attığı mesajlar-
Anonim: Kalbin hızlandı değil mi?
•iletilemedi
Anonim: Yolun ortasında sorguluyorsun hislerini
•iletilemedi
Anonim: Cevaplayamıyorsun da
•iletilemedi
Anonim: Bana yavaş yavaş eriyorsun
•iletilemedi
Anonim: İkimiz de eriyince
•iletilemedi
Anonim: Beni bana koruduğunu söyleyeceğim
•iletilemedi
🌟🌟🌟
Hehehehehe.
Ne düşünüyorsunuz?
Son mesaj :')