Third POV
-ეს რა ჯანდაბაა?შენ თქვი რომ ისინი ერთად არასოდეს არ დაბრუნდებოდნენ, ახლა კი ისინი ბედნიერად ცხოვობენ!- მან დაიყვირა.
-მოკეტე სელინ. ვიცი რასაც ვაკეთებ.- დაუყვირა.
-ყველაფრისთვის სრულყოფილი დროა,არ შეგიძლია რაც გინდა ის აკეთო შეიგნე და ნუ მაღიზიანებ.-ამოიღრინა.
-ასე ნუ მელაპარაკები, მე სელინ ვილიამსი ვარ!-დაიყვირა.კაცმა თითები ყელზე მოხვია და მჭიდროდ მოუჭირა, სელინმა ხველება დაიწყო,თუმცა ხელი მაინც არ მოაშორა.
-გ-გ-ა-მიშვ-ი.-სიტყვებით გაიბრძოლა. კაცმა გაუშვა,ის კი ძირს დავარდა, მტკივან ყელს ჩაებღაუჭა და ხმამაღლა დაახველა. კაცმა წყალი მიაწოდა და უყურებდა როგორ სვამდა.
-შენ ნაილის ფული გინდა,მე კი მისი ცოლის სხეული, უნდა მოვითმინოთ,რომ გავიმარჯვოთ გაიგე?-ჰკითხა.სელინმა თავი დაუქნია.
-ამჯერად ის უნდა დაიტანჯოს, იქ არავინ იქნება,რომ მედისონი დაიცვას, როგორც ბოლოჯერ.- თავისთვის თქვა , როცა გონებაში მოგონებები აღუდგა.
-მისტერ მეთიუს.-მედისონმა მის წინ საბუთები დადო,რაზეც წარბები შეკრა. ნაცრისფერი მუხლამედე კაბა და ლურჯი მაისური ეცვა,როგორც ყოველთვის საოცრად გამოიყურებოდა. წარმოიდგინა მაგიდაზე მისთვის ფეხებ გაშლილი,როგორ იჯდა. ფიქრები გაფანტა და წერილს შეხედა.
-ეს რა არის?-ჰკითხა.მედისონმა მძიმედ ამოისუნთქა,რის გამოც მისი მკერდი ზევით ამოიწია, ხოლო მან კი შარვალში სიმჭიდროვე იგრძნო.ყელი ჩაიწმინდა.
-სამსახურიდან წასვლის საბუთები.-შეატყობინა. მისტერ მეთიუსს შოკისგან თვალები გაუფართოვდა. ჯანდაბა!მასთან ვეღარ დაწვება და იმას ვეღარ მიიღებს რაც პირველი დღიდან უნდოდა,მედისონი მიდის და მას მისი შეჩერება არ შეუძლია.
-მიდიხარ?რატომ მის ტომლინსონ? აქ რამე პრობლემა გაქვს?-ჰკითხა. ეცადა მისი სიბრაზე ეკონტროლებინა და სანამ მედისონი ლაპარაკს დაიწყებდა მაგიდის ქვეშ ხელები მომუშტა.
-დანიშნული ვარ.-თქვა.
-ჩემს საქმროს არ უნდა,რომ ვიმუშაო.
დანიშნული? იმ იდიოტ ნაილ ჰორანზე?იცოდა,რომ ის ორი ერთმანეთს ხვდებოდა და ერთ-ერთი მიზეზი,რის გამოც მედისონთან დაწოლა უნდოდა, ნაილ ჰორანისთვის გულის ტკენა იყო. ნაილ ჰორანი ვის გამოც მისი პატარა და დაკარგა, ის ავადმყოფი კი ახლა დანიშნულია.
-ხელს არ მოვაწერ.-თქვა რბილად რამდენადაც შესაძლებელი იყო.
-მუშაობა უნდა გააგრძელო.-უბრძანა.
-არ გააგრძელებს.-ორივე კარისკენ შებრუნდა,როცა ხმა გაიგეს,სადაც 'The CEO of the company',მისტერ ადამსი და ნაილ ჰორანი იდგნენ. ნაილი მედისონთან მივიდა, ხელები მოხვია, თავისთან ახლოს მისწია და აჩვენა რომ ის მისი იყო.
-რონალდ მეთიუსი.-სკამიდან ადგა და მისი ნების საწინააღმდეგოდ ნაილს ხელი ჩამორთმევად გაუწოდა, თუმცა მისი ხელი დააიგნორა.ხელი ჩამოსწია და მის ზურგს უკან მომუშტა.
-სამსახურიდან წასვლის საბუთებს ხელს მოაწერ.-თქვა მისტერ ადამსმა, რონალდმა თავი დაუქნია.
-დიახ სერ.-თქვა და ხელი მოაწერა.
-ყველაფერი დასრულებულია მისტერ ჰორან.- მისტერ ადამსი ნაილისკენ შებრუნდა,თუმცა ნაილი მისტერ რონალდ მეთიუსს უყურებდა,შემდეგ კი მოხუცი კაცისკენ მიტრიალდა.
-მადლობა მისტერ ადამს, დაგტოვებთ.-თქვა და მედისონი ოთახიდან გაიყვანა.
მას შემდეგ რაც ოთახი ყველამ დატოვა, რონალდი სკამზე დაჯდა და ეცადა თავისი თავი ეკონტროლებინა.იმდენად იყო გამწარებული,რომ მზად იყო ადამიანი მოეკლა, თუმცა ახლა ამის გაკეთება არ შეეძლო. ამის მაგივრად მაგიდაზე არსებული ყველა ნივთი ძირს მოისროლა.
-მიდი მას დაურეკე.-თქვა.
-არ დამთანხმდება.იტყვის,რომ ძალიან დაკავებულია,თუმცა ვიცი რომ მასთან ერთად იქნება!-ამოიღრინა სელინმა.
-მე დაველაპარაკები,ვეტყვი,რომ ვიღაც თავს დაგესხა,თან კისერზე დალურჯება გაქვს.-დააკვირდა.
-რა?-სელინი დაიძაბა,თუმცა მას ნაილის ფული უნდა და ამისთვის ყველაფერს გააკეთებს.
-კარგი დაურეკე.-თქვა.
რონალდმა ნაილს სელინის ტელეფონით დაურეკა და ნაილმაც რამოდენიმე ზარის შემდეგ უპასუხა.
-რა არის.-ეს იყო პირველი რაც თქვა,როცა ტელეფონს უპასუხა.
-მისტერ ჰორან.-კბილებში გამოცრა.
-მის ვილიამსს ვიღაც უცნობი თავს დაესხა.
-რა?-თქვა შოკირებულმა.
-დიახ სერ აქ გვჭირდებით.-აუხსნა.
- ახლა მოსვლა არ შემიძლია.-ნაილმა ამოიოხრა.რონალდმა გაიღიმა.
-თქვენ გკითხულობთ სერ.-თქვა.
-მაგრამ-.ნაილმა დაიწყო,თუმცა მან გააჩერა.
-სერ ეს თქვენი პასუხისმგებლობაა. პრესა ამის შესახებ გაიგებს და პრობლემა გახდება.-მოიტყუა.გაიგი ნაულმა კიდევ ერთხელ,როგორ ამოიოხრა.
-კარგი კარგი.- ნაილმა საუბარი დაასრულა.
-მოდის.-გამოაცხადა რონალდმა.
-წავალ და დავბრუნდები,როცა ის წავა.ეცადე,რომ ღამით დარჩეს. ადვილი იქნება.-ინსტქუქცია გასცა.
-გეგმა რა არის?-ჰკითა სელინმა.
-ჯერ მხოლოდ მე ვიცი,მალე გაიგებ. ისინი დაიტანჯებიან.- რონალდმა გაიღიმა და სასტუმროს ოთახიდან გავიდა.