თავი 9

1.9K 139 4
                                    

ჩემს გარშემო ყველაფერი გაჩერდა,როცა მისი პირიდან ეს სიტყვები გავიგე.ვგრძნობდი,რომ ვერ ვსუნთქავდი.ქალს შევხედე, რომელიც მაგიდის უკან იჯდა და წარბშეკრული მიყურებდა.

-რას გულისხმობთ აქ არ არიან?!ისინი მხოლოდ მე მიმყავს ხოლმე.-დავუყვირე.

-ვიცი.მაგრამ იმ კაცმა თქვა,რომ ბავშვების წასაყვანად თქვენ გამოგზავნეთ.თან ემამაც თქვა,რომ იცნობს და თქვენი მეგობარია.-თავი დაიცვა.

-კაცი იყო?!-ვკითხე.

-ქერა თმა ჰქონდა?

-დიახ.-მიპასუხა.ჯიბეში ტელეფონის ვიბრაცია ვიგრძენი. ამოვიღე,რომ შეტყობინება მენახა.

Unknown:ახლა ვილაპარაკოთ.

ზუსტად ვიცოდი ვინც იყო. მუხლებზე დავვარდი,რის გამოც ტელეფონი დამივარდა.ტირილი დავიწყე.ჩემი შვილები ჩემგან წაიყვანა.ქალი ჩემთან ახლოს მოვიდა და შეწუხებული ჩემს გვერდით ჩაიმუხლა.

-მე'ემ პოლიციას უნდა დავურეკოთ.-თქვა.

-არა!არა.ვიცი ვინცაა.ყველაფერი კარგადაა,მადლობა.-ვთქვი და ავდექი.თქვი დამიქნია და თავის ადგილზე დაბრუნდა.

_____

სახლში დაბრუნების შემდეგ ტელეფონს ვიღებ და უცნობ ნომერზე ვრეკავ.'რობოტული' ხმა მესმის,რომელიც მაცნობს,რომ ნომერი გამორთულია.სავარძელზე დავჯექი და ფიქრი დავიწყე,როგორ დავკავშირებოდი ნაილს. რამოდენიმე წუთის შემდეგ ჩემი ტელეფინზე რეკავს და შემოწმების გარეშე ვიღებ.

-გამარჯობა.-მის ხმაში ღიმილს ვამჩნევ.

-ნაილ გთხოვ.გეხვეწები უბრალოდ ისინი გაუშვი.-ვთქვი ტირილით.

-მედისონ შევეცადე შენთან მარტივად ვყოფილიყავი,მაგრამ როგორც ჩანს ეს გინდოდა.-თქვა და გაღიზიანებულმა ამოიოხრა.

-მათ არაფერი დაუშავო ნაილ, ყველაფერს გავაკეთებ.გთხოვ ჩემს შვილებს ზიანი არ მიაყენო.-ვთქვი ტირილით.რამოდენიმე წამით სიჩუმე იყო,შემდეგ დაილაპარაკა.

His Ex WifeWhere stories live. Discover now