თავი 21

1.5K 124 2
                                    

Madison's POV

-რა?-დავიყვირე.

-რა ჯანდაბას გულისხმობ,რომ აქ არ არიან?-ისევ დავიყვირე.

-სკოლიდან არ დაბრუნებულან.გირეკავდი მაგრამ ხმოვანი შეტყობინება ირთვებოდა.ნაილს დავურეკე,მაგრამ არ აიღო.-თქვა დამწუხრებულმა.

გული ამოვარდნას მქონდა და ვიგრძენი,რომ ჩემი ცხოვრება დაინგრა. ჩემი შვილები! ნაილ! მას ვუთხარი,რომ ბავშვები წამოეყვანა. სად არის ის? და სად არიან ჩემი შვილები?ვცადე ნაილისთვის დამერეკა,მაგრამ არ პასუხობდა .იმედი მაქვს კარგად არიან. რა მოხდება თუ ისევ სკოლაში არიან და მელოდებიან,რომ წამოვიყვანო.
ავდექი და მაგიდიდან გასაღები ავიღე.

-მედისონ?სად მიდიხარ?-მკითხა მაურამ.

-მათ მოსაძებნად,გარეთ გავდივარ.-ვთქვი და კარისკენ წავედი.

-შენთან ერთად მოვდივარ.-თქვა ბობმა.

-არა-.ხმამაღალმა სიცილმა გამაჩუმა.ოთახში სამი 'ფიგურა' შემოვიდა.შვებისგან ამოვისუნთქე. დავინახე ემა და ევანი,ნაილთან ერთად იცინოდნენ. სამივეს კი ხელში ნაყინი ეჭირა.

-დედიკო!-ემამ და ევანმა თქვეს გახარებულებმა.მუხლებზე დავდექი და ხელები მოვხვიე, რამოდენიმე წუთი ვეხუტებოდი.

-ჰეი პატარავ.-მათ მოვშორდი.

-წადით გამოიცვალეთ.მაკარონიან ყველს გაგიკეთებთ.-გავიღიმე.

-ჩვენ უკვე ვივახშმეთ დედიკო. მამიკომ დიდ რესტორანში წაგვიყვანა.-თქვა ემამ და ხელები ფართოდ გაშალა.თავი დავუქნიე და ვუთხარი ტანსაცმელი გამოეცვალათ.იატაკიდან ავდექი და ნაილს შევხედე,რომელიც მიღიმოდა,ცოტა მივუახლოვდი,მას კი ღიმილი გაუფართოვდა.სახეში გავარტყი,გავიგე მაურას სული როგორ შეეხუთა.

-რა ჯანდაბაა მედისონ?-მომაშტერდა.

-რა ჯანდაბას ფიქრობ საკუთარ თავზე?ფიქრობ ჩემი ნებართვის გარეშე,ჩემი შვილების ყველგან წაიყვანა შეგიძლია?ფიქრობ მათი გვიანობამდე წაყვანა შეგიძლია? მითხარი!-დავუყვირე.

His Ex WifeWhere stories live. Discover now