თავი ფანჯარას მივადე,ჩემი გონება ფიქრებით სავსე იყო.ნაილი მანქანას ატარებდა.დღეს არის დღე,როდესაც უნდა განვაცხადოთ,რომ კიდევ ერთხელ ვქორწინდებით. ძალიან აღელვებული ვარ.
სარკაზმის გარეშე.
-კარგად ხარ?-მკითხა და ხელი ბარძაყზე დამადო,რაზე გამაკანკალა.მისი ხელი სწრაფად მოვიშორე და ფეხები ერთმანეთზე გადავაჯვარედინე.მისი ამოოხრება გავიგე,დანარჩენი მგზავრობა კი სიჩუმეში გავატარდთ. ედ შერანის მუსიკა რადიოში ისმოდა,მომენტებში კი ნაილიც ყვებოდა. გამახსენდა, ერთხელ ნაილმა ჩემთვის სიმღერა დაწერა,რაც ვალენტინობის საჩუქარი იყო და რაზეც ვიტირე.
Flashback
ჩემი სახლიდან სწრაფად გამოვედი და ნაილის სახლისკენ წავედი.დღეს ვალენტინობაა და ძალიან აღფრთოვანებული ვარ,საჩუქრით რომელიც მისთვის მაქვს.საბოლოოდ ოცდაათ წუთიანი მგზავრობის შემდეგ მის სახლთან გავაჩერე.დაცვამ ჩემთვის კარები გახსნა და შევედი.მანქანა ნაილის 'Range Rover'- ის გვერდით გავაჩერე და სახლში საჩუქრით ხელში შევედი,საჩუქარი მაგიდაზე დავდე, მისი ოთახისკენ წავედი და შიგნით დაუკაკუნებლად შევედი.დავინახე რაღაც,რამაც ჩემი გულის გაჩერება გამოიწვია.ნაილი სარკის წინ მხოლოდ პირსახოც შემოხვეული იდგა.ძალიან ლამაზია.მისი მკლავები და ზურგი...
-მოგწონს რასაც ხედავ?-თქვა. სახით ისევ სარკისკენ იყო შეტრიალენული, ჩავიხითხითე და მასთან მივედი, შემდეგ კი ხელები უკნიდან შემოვხვიე და ლოყა ზურგზე დავადე.ოდნავ ჩაიცინა,შემოატრიალა,ხელები წელზე მომხვია და მასთან ახლოს მიმიზიდა.
-ვალენტინობას გილოცავ,პატარავ.-დაიჩურჩულა,რომ მხოლოდ მე გამეგო.
-ვალენტინობას გილოცავ.-გავიღიმე.ახლოს მოიწია და ნელა მაკოცა.მისი ტუჩები ნაზია,მაგრამ კოცნა ძალინ ვნებიანი,არ მინდა, რომ ეს ოდესმე დასრულდეს. მინდა სამუდამოდ გაგრძელდეს. გავიწიე სანამ ეს ყველაფერი ძალიან შორს წავიდოდა, მოულოდნელი კონტაქტის გაწყვეტაზე ამოიღმუვლა, მის ამ ბავშვურ საქციელზე კი გამეცინა.
-მოდი წავედით.-ვთქვი.
-ასე?-თავხედურად გამიღიმა,რაზეც თვალები გადავატრიალე. უდარდელად გაიცინა,მის შიშველ მკერდს კი ხუმრობით დავარტყი.
-კარგი, ახლა საჩუქარი გახსენი.-ვთქვი,როცა ვახშმის შემდეგ სავარძელზე კომფორტულად დავჯექით.ფართოდ გამიღიმა და საჩუქარი გახსნა.ნანახზე თვალები დიდზე გაუფართოვდა. Rolex-ის საათი.უახლესი Rolex-ის საათი,რომელიც მას ძალიან უნდოდა.ღიმილი უფრო გაუფართოვდა და მალევე მის ხელებში მომიქცია.
-მადლობა,მადლობა, ძალიან დიდი მადლობა!-ჩავიხითხითე.
-არაფრის პატარავ.-ლოყაზე ვაკოცე.მან კი ტკბილი,კოცნა მაჩუქა ტუჩებზე,საბოლოოდ გაიწია და შემომხედა.
-ახლა ჩემი ჯერია.-თქვა. თბილად მეღიმება და უკან ვჯდები.წინ გადმოიხარა და ყურში ჩამჩურჩულა.
-აქ დარჩი.-მისი სუნთქვა ყურზე მომხვდა,რაზეც გამაკანკალა.ზევით ავიდა და რამოდენიმე წუთში დაბრუნდა,თვალები გამიფართოვდა,როცა მის ხელში გიტარა დავინახე.სავარძელზე დაჯდა,მე კი უკვე თვალები ცრემლებით სავსე მქონდა,როცა მივხვდი,რომ უნდა ემღერა.სიმღერა დაიწყო თუ არა მის გარდა აღარაფერი არ მესმოდა.
'I figured it out
I figured it out from black and white
Seconds and hours
Maybe they had to take some time
I know how it goes
I know how it goes from wrong and right
Silence and sound
Did they ever hold each other tight like us?
Did they ever fight like us?
You and I, we don't wanna be like them
We can make it 'til the end
Nothing can come between you and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us
No, nothing can come between you and I
Oh, you and I'
სიმღერა დაასრულა თუ არა ცრემლები წამომივიდა.ძალიან ლამაზი სიმღრაა.მასთან მივედი,როცა გიტარა გვერდზე გადადო.ხელები შემოეხვია და მჭიდროდ ჩამეხუტა.მის მხარზე ავტირდი,სიმღერა ძალიან ემოციური იყო.გავიწიე და სწრაფად ვაკოცე.
-ძალაინ ლამაზი იყო,ნაილ.-ამაყად გამიღიმა და შუბლზე მკოცა.
-შენთვის დავწერე.-თქვა,რაზეც ისევ ვაკოცე.
-მიყვარხარ.-ვთქვი და კიდევ ერთხელ ვაკოცე.
-მეც მიყვარხარ,პატარავ.-თქვა და თავზე ნაზად მაკოცა.
'ახლანდელი დრო'
ამ დღეს მართლა ვფიქრობდი,რომ ჩვენს შორის ვერაფერი ჩადგებოდა,მაგრამ მაშინ ყველაფერი განსხვავებულად იყო.თვითონ დაანგრია ჩვენი ურთიერთობა, რაღაც ყალბი სურთის გამო.იფიქრა ვღალატობდი,როდესაც ის რეალურად ჩემი ყველაფერი იყო.
-რა მოხდა?რატომ ტირი?-ნაილმა ფიქრებიდან გამომარკვია.ახლა გავიაზრე,რომ ვტიროდი.მანქანა რესტორანთან გააჩერა და ჩემსკენ შემობრუნდა.ხელი ლოყაზე დამადო და ცრემლები მომწმინდა.
-რა მოხდა?-ისევ მკითხა.მისი ხელი მოვიშორე,მანქანის კარები გავაღე და გადავედი.
-მძულხარ.-ვუთხარი, სანამ კარებს მთელი ძალით მოვიჯახუნებდი.