*6 μέρες μετά.
« Νadia, ξύπνα! Έχω ετοιμάσει τηγανίτες!» ακούω την φωνή της Annie έξω από την πόρτα. Μορφάζω καθώς με ξύπνησε άτσαλα και βάζω το μαξιλάρι πάνω στο κεφάλι μου. Γαμώτο, γιατί την τελευταία μέρα πριν τον γάμο πρέπει τα ζευγάρι να είναι χωριστά; Γιατί; Ποπό, χθες το βράδυ έφυγα και ήδη μου λείπει. Σηκώνομαι και βαδίζω προς το μπάνιο. Πλένω το πρόσωπο μου με νερό και φρικάρω όταν βλέπω τα μαλλιά μου να είναι ανακατεμένα. Τα βουρτσίζω και ευτυχώς το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά όταν συνειδητοποιώ πως αύριο είναι η...μέρα. Καθαρίζω τα δόντια μου και βγαίνω έξω.
Η μυρωδιά της τηγανίτας μου προκάλεσε αναγούλα και κοντοστέκομαι στην πόρτα για να το ρυθμίσω. Γαμώτο, πολύ συχνά το παθαίνω αυτό τώρα τελευταία.
« Καλώς την! Κάτσε να φας γιατί θα κρυώσουν!» φωνάζει πάνω από το τηγάνι την ώρα που τοποθετεί στο πιάτο μία τηγανίτα. Χαμογελάω και κάνω αυτό που μου λέει. Bάζει στο νεροχύτη αυτά που ήταν στο πάγκο και κάθεται δίπλα μου.
« Έχεις άγχος;» με ρωτάει και έρχεται κοντά μου βάζοντας το χέρι της στον ώμο μου. Ξεφυσάω και καταπίνω την μπουκιά μου.
« Ναι, Annie. Δεν ξέρω γιατί όμως, εννοώ, ποτέ μου δεν σκέφτηκα πως θα παντρευτώ και θα μείνω έγκυος σε τόσο μικρή ηλικία.» λέω και κλείνω τα μάτια μου.
«Το ξέρω, Nadia. Δεν στο είχα πει ποτέ αλλά ήμουν στα πρόθυρα να μην πάω στην εκκλησία αλλά μετά σκέφτηκα πόσο αγαπώ τον Max και δεν θα του άρεσε καθόλου αυτό.» αποκρίνεται και το στόμα μου χάσκει. Ποπό, η Annie είχε σκεφτεί τέτοιο πράγμα;
« Αυτό που θέλω να πω είναι.. όλες το έχουμε περάσει αυτό το στάδιο.» λέει και με φιλάει στο μάγουλο. Ξαφνικά, σηκώνεται και χτυπάει παλαμάκια.
« Σήκω τώρα! Σήμερα πρέπει να προετοιμαστούμε για αύριο.» λέει και η ματιά της είναι όλο νόημα. Χμ..
Εξαφανίζεται από μπροστά μου και κατευθύνεται στο δωμάτιο μου. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα την άφηνα να μπει αλλά τώρα δεν είμαι ικανή να τρέξω. Αφοσιώνομαι στο πιάτο μου. Σηκώνομαι από την καρέκλα και περπατάω αργά προς το δωμάτιο. Η Annie ψάχνει την ντουλάπα μου και σμίγω τα φρύδια μου από απορία.
« Τι ψάχνεις;» την ρωτάω περίεργα και μόλις ακούει τη φωνή μου τα παρατάει.
« Θέλω να δω που είναι το νυφικό σου. Που το έχεις κρύψει;» με ρωτάει και με το χέρι μου της δείχνω το μέρος που το έχω βάλει. Παίρνει το νυφικό και το τοποθετεί στο κρεβάτι. Τα μάτια της γουρλώνουν και το στόμα της σχηματίζει ένα τεράστιο ''Ο''.
« Είναι.. δεν έχω λόγια! Χριστέ μου, η δαντέλα είναι υπέροχη!» λέει και την ψηλαφίζει με τα δάχτυλα της.
« H δαντέλα αρέσει στον Jason..» την ενημερώνω καθώς το σηκώνω στα χεριά μου και το φέρνω μπροστά μου.
« Τι θα έλεγες να το φορέσεις αρχικά; Θέλω τόσο πολύ να σε δω με νυφικό, Nadia!» λέει και με τα μάτια της με εκλιπαρεί. Ξεφυσάω και το παίρνω στα χέρια μου. Μπαίνω στο μπάνιο, βγάζω τα ρούχα μου και προσεκτικά το φοράω. Κοιτάζομαι στο καθρέπτη και δεν με αναγνωρίζω. Το νυφικό είναι όλο δαντέλα με μανίκια μέχρι τον αγκώνα. Η κορδέλα στολίζει το φόρεμα το οποίο είναι πάνω από την κοιλιά. Την χαϊδεύω απαλά και αισθάνομαι τα μάτια μου να υγραίνουν. Ω όχι, δεν πρέπει να κλάψω. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και ανοίγω την πόρτα.
« Είσαι τόσο γλυκιά με το νυφικό, Nadia. Πραγματικά είσαι κούκλα.» λέει συγκινημένη και έρχεται να με αγκαλιάσει.
« Τώρα βγάλε το και ξεκινάμε να ετοιμαζόμαστε.» προστάζει και κουνάω καταφατικά το κεφάλι . Η Annie βγαίνει από το δωμάτιο αφήνοντας με να το βγάλω.
Την ώρα που είμαι έτοιμη να το βγάλω από πάνω μου, χτυπάει το κινητό και το απαντάω στο πρώτο χτύπημα.
«Μωρό μου..» ψιθυρίζει ο Jason και δαγκώνω το χείλος μου στο άκουσμα της φωνής του. Ακόμα και από μακριά έχει επίδραση πάνω μου.
« Jason, μου έχει λείψει ήδη.» λέω και κατευθύνομαι στο παράθυρο. Πιάνω την κουρτίνα και την τυλίγω γύρω από το χέρι μου.
« Και εμένα, δεν ξέρεις πόσο μου έχεις λείψει..» λέει και η φωνή του ακούγεται βαριά από το τηλέφωνο. Ω, τι έχει;
« Έγινε κάτι;» τον ρωτάω και περιμένω την απάντηση του.
« Όχι, απλώς περιμένω την ώρα και την στιγμή που θα σε έχω στην αγκαλιά μου ως κυρία Harris.» απαντάει και γελάω. Χμ, θα πρέπει να αλλάξω το επώνυμο μου, δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα.
« Αα, εντάξει. Εμ, πρέπει να κλείσω. Με περιμένει η Annie. Τα λέμε, μωρό μου.» του λέω.
« Τα λέμε, αύριο. Θα είσαι η κοπέλα στα λευκά, σωστά;» ρωτάει και χαχανίζω. Το κλείνω και τοποθετώ το κινητό στο γραφείο μου. Βγάζω το νυφικό και το βάζω στην κρεμάστρα.
Κάθομαι στην καρέκλα στο μπάνιο ενώ η Annie ψάχνει μέσα στο νεσεσέρ. Γαμώτο, θα με κάνει πειραματόζωο.
« Λοιπόν, πρώτα θα βγάλουμε τα φρύδια.» αναφωνεί και γυρίζω τα μάτια μου προς τα πάνω.
« Μην κάνεις σε εμένα αυτά δεσποινίς Hendricks!» λέει αστεία και η έκφραση της με κάνει να γελάσω δυνατά. Παίρνει την τσιμπίδα και κλείνω τα μάτια μου. Παίρνω βαθιές ανάσες και χαλαρώνω τους μύες μου. Αισθάνομαι το τσιμπιδάκι στα φρύδια μου αλλά έχω συνηθίσει τον πόνο. Μέσα σε 30 λεπτά έχει τελειώσει και ομολογώ πως μου αρέσει το σχήμα που έδωσε στα φρύδια μου.
« Σου αρέσει;» ρωτάει και κοιτάω το πρόσωπο μου στο καθρέπτη. Χμ, δεν ήξερα ότι ήταν τόσο καλή.
« Ναι, είναι τέλεια. Ευχαριστώ, Annie.» της λέω και με αγκαλιάζει.
« Τώρα σήκω. Το επόμενο που θα κάνουμε είναι αποτρίχωση. Μετά θα έρθει η Ashley να ασχοληθεί με τα μαλλιά σου και να αποφασίσετε ποιο μακιγιάζ και χτένισμα θες για αύριο.» με ενημερώνει.
Μετά το μαρτύριο που υπέστη από τα χέρια της Annie, αγγίζω την λεία επιδερμίδα των ποδιών μου και το στόμα μου στραβώνει δημιουργώντας χαμόγελο. Ανοίγει η πόρτα και εμφανίζεται η Ashley. Πόπο, έχει αλλάξει πάρα πολύ από την τελευταία φορά που την είδα.
« Γεια σου Nadia! Ουάου, δεν με είχε ενημερώσει η Annie πως είσαι έγκυος. Συγχαρητήρια.» λέει και έρχεται από πίσω μου ακουμπώντας τα μαλλιά μου.
« Ευχαριστώ, Ashley.» απαντάω και χτυπάω νευρικά το πόδι μου στο πάτωμα.
« Χμ, για να δούμε. Πώς θέλεις τα μαλλιά σου για αύριο;» με ρωτάει και με κοιτάζει μέσα από τον καθρέπτη.
« Εμ, είχα στο μυαλό μου να πιάσεις τις πρώτες μπροστινές τούφες με τσιμπιδάκι και να αφήσεις τα υπόλοιπα κάτω. Ίσια, σπαστά, όπως να ναι.» της λέω την σκέψη μου και φαίνεται να το σκέφτεται.
« Χμ, ωραία, μου αρέσει αυτό. Θέλεις να σου κόψω την ψαλίδα ή νέο κούρεμα;» με ρωτάει.
« Μόνο ψαλίδα.» της λέω ξερά και το δέχεται.
Πρώτα λούζει τα μαλλιά μου και ύστερα παίρνει το ψαλιδάκι κόβοντας τις μύτες.
« Έτοιμα!!» αναφωνεί και το χαμόγελο μου φτάνει στα ύψη από το αποτέλεσμα. Ευτυχώς έχει κρατήσει το μάκρος και τώρα φτάνουν στο στήθος μου. Την αγκαλιάζω και μου χαϊδεύει την πλάτη απαλά.
« Παρακαλώ, Nadia. Να ευτυχήσετε με τον Jason.» εύχεται και νιώθω τα μάτια μου να υγρά. Χριστέ μου, αύριο παντρεύομαι.
Η Ashley με την Annie κάθονται στο σαλόνι και μιλάνε σχετικά με την μόδα. Αποχωρώ από την συζήτηση τους και μπαίνω στο λάπτοπ. Γαμώτο, πρέπει να κοιμηθώ νωρίς για να είμαι φρέσκια αύριο. Πιάνω τα μαλλιά μου σε μία πλεξούδα και παίρνω πληκτρολογώ διάφορα τραγούδια στο youtube. Ξαφνικά, η πόρτα χτυπάει και κλείνω αμέσως την μουσική.
« Έλα έξω, η Ashley έφυγε.» μου λέει και συγκατανεύω. Απενεργοποιώ τον υπολογιστή και το αφήνω πάνω στο κρεβάτι. Βγαίνω έξω και αντικρίζω την Annie να ψήνει πόπκορν. Μμ, τι έχει στο μυαλό της;;
« Γιατί ψήνεις πόπκορν;» την ρωτάω καθώς ανοίγω το ψυγείο για να πάρω τον χυμό πορτοκάλι. Βάζω στο ποτήρι ότι έχει μείνει στο μπουκάλι και το πίνω κατευθείαν.
« Θα δούμε ταινία και μάντεψε το όνομα!» αναφωνεί χαρούμενα με τα μάτια της εστιασμένα στο κατσαρόλι. Γυρίζω τα μάτια μου και εύχομαι να μην είναι ταινία τρόμου.
« Δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα. Πες μου.» της απαντάω ξερά και στηρίζω το χέρι μου στον πάγκο περιμένοντας να απαντήσει.
« Bachelorette λέγεται η ταινία. Δεν την έχω δει αλλά μου έχουν πει πως είναι πολύ καλή.» με ενημερώνει και σηκώνω το φρύδι μου από το άκουσμα της λέξης. Χμ, δηλαδή θα έχει να κάνει για γάμο. Τέλεια.
Αφού τα βάζει σε μπολ τα πόπκορν, κάθομαι στο καναπέ ενώ η Annie πατάει το play για να ξεκινήσει η ταινία.
Μετά το τέλος της ταινίας, η οποία δεν περίμενα να με κάνει να γελάσω τόσο πολύ, νιώθω κουρασμένη.
« Annie, πάω να ξαπλώσω. Καληνύχτα.» της λέω γλυκά και την φιλάω στο μάγουλο. Σηκώνομαι και χωρίς να το περιμένω το μωρό κλωτσάει. Χριστέ μου. Πιάνω την κοιλιά μου και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.
« Είσαι καλά, Nadia;» με ρωτάει αγχωμένα και τώρα βρίσκεται δίπλα μου πιάνοντας το χέρι μου.
« Ναι, απλώς.. κλώτσησε.» της λέω χαμηλόφωνα και το πρόσωπο της φωτίζεται.
« Δεν είναι τίποτα. Πήγαινε να ξαπλώσεις τώρα. Αύριο είναι μεγάλη μέρα για εσένα, Nadia.» μου ψιθυρίζει και κλείνει το μάτι επιδεικτικά. Ξεφυσάω και ξεκινάω να πηγαίνω προς το δωμάτιο μου. Αλλάζω τα ρούχα μου και βάζω τις πιτζάμες. Χώνομαι κάτω από τα παπλώματα και πριν με πάρει ο ύπνος ακούω ένα χτύπο στη πόρτα. Ανοιγοκλείνω τα μάτια και δύσκολα ξεκαθαρίζω πως είναι η Annie.
« Αnnie, τι θέλεις;» την ρωτάω και σκουπίζω τα μάτια μου.
« Εεε τίποτα. Χαίρομαι που προχωράει τόσο υπέροχα η ζωή σου, Nadia. Ειλικρινά δεν πίστευα πως θα κατέληγε έτσι η σχέση σου με τον Jason.» αποκρίνεται και την κοιτάω δίχως να αρθρώσω λέξη.
« Καληνύχτα και όνειρα γλυκά.» μου εύχεται χαμογελώντας και αποχωρεί από το δωμάτιο.
**
Κοιτάω τους πάντες και τα πόδια μου αρνούνται να κινηθούν. Χαϊδεύω απαλά την κοιλιά μου και παίρνω βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω. Αυτή η μέρα είναι για εμένα και για τον Jason. Ο πατέρας μου είναι δίπλα φτιάχνοντας το παπιγιόν του.
« Είσαι έτοιμη, κόρη μου;» με ρωτάει και τα μάτια του φαίνονται συγκινημένα. Ξαφνικά, με αγκαλιάζει και μυρίζει τα μαλλιά μου. Ω όχι, δεν πρέπει να κλάψω. Όχι τώρα.
« Μπαμπά, δεν θα φύγω.» τον καθησυχάζω αλλά φαίνεται να μην με ακούει. Ξεκολλάει από πάνω μου και τείνει τον αγκώνα του για να βάλω μέσα το χέρι μου. Μαζεύει τα δάκρυα του με το άλλο χέρι και ξεκινάμε να περπατάμε.
Όλοι οι καλεσμένοι μας κοιτάνε προσηλωμένα. Μέχρι να φτάσω στον Jason. δεν σηκώνω την ματιά μου για να τον κοιτάξω. Διστάζω γιατί αν το κάνω, θα σταματήσει ο χρόνος να κυλά. Η καρδιά μου είναι έτοιμη να πεταχτεί έξω από το σώμα μου. Σταματάω λίγο και ο μπαμπάς μου γυρίζει το κεφάλι του με απορία. Με την ματιά μου τον κινώ να συνεχίσει. Παντού υπάρχουν λουλούδια κάτω τα οποία διακοσμούν τον μεγάλο διάδρομο. Ο μπαμπάς αφήνει το χέρι μου για να πιάσω το χέρι του Jason. Όταν το ακουμπάω βλέπω με την άκρη του ματιού μου ένα έντονο κόκκινο υγρό να ρέει στο χέρι του. Ανασηκώνω το κεφάλι μου και αντικρίζω τον Jason γεμάτος αίματα. Η ανάσα μου κόβεται και το σώμα του πέφτει μπροστά μου. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Τα μάτια μου θολώνουν και ξεσπάω σε κλάματα. Όχι, όχι, όχι...
**
« Διάολε Nadia!!» ακούω τη φωνή της Annie δυνατά μέσα στα αυτιά μου. Ανοίγω γρήγορα τα μάτια μου και επεξεργάζομαι το χώρο. Χριστέ μου, τι εφιάλτης ήταν αυτός. Το σώμα μου μυρμηγκιάζει στη θύμηση του και αισθάνομαι τα μάτια μου υγρά. Έκλαιγα στον ύπνο μου;
« Annie..» λέω πνιχτά και ανασηκώνω το σώμα μου.
« Με ανησύχησες. Ακουγόσουν μέχρι το δωμάτιο. Διάολε, ούρλιαζες.» πιάνει το μέτωπο της από την απελπισία της και βυθίζω το πρόσωπο μου μέσα στα χέρια μου. Πρέπει να ηρεμήσω, αυτό πρέπει να κάνω.
« Θα έρθεις να κοιμηθείς μαζί μου;» την ρωτάω ψιθυριστά και ζαρώνει τα φρύδια της.
« Θέλω να μου πεις τι είδες. Πρέπει να το εξωτερικεύσεις σε κάποιον, Nadia.» λέει ήρεμα πιάνοντας το χέρι μου στοργικά. Κοιτάω στιγμιαία έξω από το παράθυρο και καταλαβαίνω πως είναι περασμένα μεσάνυχτα.
« Ονειρεύτηκα πως περπατούσα στο διάδρομο προς τα εκεί που ήταν ο Jason στον γάμο. Όταν τον αντίκρισα..» λέω και η φωνή μου σπάει. Αισθάνομαι τον λαιμό μου να κλείνει και παίρνω ανάσα για να συνεχίζω.
« Τι είδες;» με ρωτάει με περιέργεια και η έκφραση της μου δίνει την εντύπωση πως θέλει να μάθει.
« Ήταν γεμάτος αίματα, Annie. Χριστέ μου, τόσο πολύ αίμα..» ψιθυρίζω και η φωνή μου ακούγεται βραχνιασμένη. Αμέσως έρχεται πιο κοντά μου και με αγκαλιάζει χαϊδεύοντας απαλά την πλάτη μου.
« Ένας εφιάλτης είναι Nadia. Θα έρθω να κοιμηθώ εδώ, εντάξει;» με ρωτάει και συγκατανεύω. Μαζεύω τα δάκρυα μου και αισθάνομαι τα μάτια μου πρησμένα.
Μέχρι να έρθει η Annie για να φέρει το μαξιλάρι της, ξαπλώνω και παίρνω αγκαλιά το μικρό αρκουδάκι που μου είχε κάνει δώρο η μαμά όταν ήμουν 5 χρονών. Η Annie ξαπλώνει και τώρα νιώθω προστατευμένη. Κλείνω τα βλέφαρα μου και ο ύπνος με παίρνει γρήγορα.
Το πρωί ξυπνάω και νιώθω χαρούμενη σε σχέση με το βραδινό συμβάν. Πρέπει να το ξεχάσω για σήμερα. Η Annie δεν βρίσκεται δίπλα μου. Λογικά θα είναι στην κουζίνα. Κοιτάω το ρόλοι μου και βλέπω πως η ώρα είναι 11.30! Ω γαμώτο, έπρεπε να σηκωθώ νωρίτερα. Σηκώνομαι και κάνω ένα σχολαστικό ντους. Βυθίζομαι στη μπανιέρα και οι μύες μου είναι χαλαροί. Χριστέ μου, σε λίγες ώρες παντρεύομαι.
Βάζω καθαρά εσώρουχα και ρούχα και βγαίνω ευδιάθετη προς τη κουζίνα.
« Καλημέρα!!» αναφωνώ και το στόμα μου μένει κολλημένο προς τα πάνω σχηματίζοντας χαμόγελο.
« Καλημέρα, Nadia. Άργησες να ξυπνήσεις. Η Ashley θα έρθει σε 2 ώρες για να φτιάξει το μαλλί και το μακιγιάζ. Έχω συνεννοηθεί με τον μπαμπά να έρθει με το αυτοκίνητο να πάμε στο σπίτι των γονιών του Jason.» με ενημερώνει και ακούγεται αγχωμένη για σήμερα.
Τρώω δημητριακά με γάλα και κάθομαι στο καναπέ περιμένοντας την Ashley να έρθει. Η Annie ασχολείται με το φόρεμα της παράνυφου και προσπαθεί να βρει παπούτσια. Χτυπάει το κουδούνι και πηγαίνω για να ανοίξω τη πόρτα. Χαιρετιόμαστε και αμέσως πιάνουμε δουλειά. Ο γάμος είναι κατά τις 6. Κοιτάζω το ρολόι και δείχνει πως είναι 2.15. Χμ, πιστεύω να προλάβουμε.
Κάθομαι στο μπάνιο ενώ η Ashley βγάζει τα σύνεργα της. Πρώτα, λούζω τα μαλλιά και ύστερα μου τα στεγνώνει η Ashley. Τελικά αποφασίζουμε να κάνουμε το χτένισμα που της είχα πει χθες.
Όλο αυτό παίρνει 1.30 ώρα και αισθάνομαι το κεφάλι μου τσιτωμένο καθώς πρώτα μου ίσιωσε τα μαλλιά και ύστερα τα πέρασε με ψαλίδι. Το επόμενο που ακολουθεί είναι το μακιγιάζ. Ποπό, ποτέ μου δεν έχω κάνει επαγγελματικό μακιγιάζ.
« Σου αρέσει το αποτέλεσμα;» με ρωτάει καθώς γυρίζει τη καρέκλα προς το καθρέπτη. Το στόμα μου χάσκει από αυτό που αντικρίζω στον καθρέπτη. Η Annie μπαίνει μέσα και χαμογελάει μόλις με βλέπει.
« Ώρα να βάλουμε το νυφικό!» αναφωνεί και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Σηκώνομαι και κατευθύνομαι στο δωμάτιο. Πρώτα βάζω το ψηλόμεσο εσώρουχο μου και μετά το σουτιέν. Η Annie με βοηθά με το νυφικό και δεν χορταίνω να με κοιτάζω στον ολόσωμο καθρέπτη.
« Βάλε τα παπούτσια τώρα. Πού είναι το κολιέ που σου έχει δώσει ο Jason;» με ρωτάει και της δείχνω με το δάχτυλο μου την κοσμηματοθήκη. Βάζω τις γόβες και η Annie κουμπώνει το κολιέ στο λαιμό μου.
« Είσαι πανέμορφη νύφη, αδελφούλα.» λέει συγκινημένα και το κουδούνι χτυπάει. Η Annie φεύγει και από ότι ακούω είναι η μαμά. Εμφανίζομαι στο σαλόνι και έρχεται γρήγορα για να με καμαρώσει.
« Ποπο, πάντα ήθελα να σε δω ως νυφούλα. Nadia. Είσαι πολύ γλυκιά.» λέει και με αγκαλιάζει. Ξαφνικά, αισθάνομαι τα χεράκια του Stefan γύρω μου και χαχανίζω.
« Επ, τι κάνεις εσύ εδώ;» τον ρωτάω καθώς έχει τυλίξει τα χέρια του στο πόδι μου. Με κοιτάζει με τα γαλανά ματάκια του και απομακρύνεται προς τη μεριά της μαμάς μου. Φοράει ένα άσπρο κοστουμάκι και μαύρα παπουτσάκια.
« Ο πατέρας σου θα έρθει σε λίγο. Πρέπει να φεύγουμε, έχει περάσει η ώρα. Το σπίτι τους είναι μακριά;» με ρωτάει και νεύω. Δεν ξέρω ακόμα γιατί συμφώνησα να γίνει ο γάμος στο σπίτι των γονιών του Jason. Θυμάμαι ακόμα την μέρα που η μητέρα του μας πήρε τηλέφωνο και μας ζήτησε να γίνει ο γάμος εκεί. Καθόμαστε στο σαλόνι και τα πόδια μου τρέμουν. Ω πέρασε γρήγορα η μέρα. Θέλω να δω τι θα φοράει ο Jason.
Ακούμε την κόρνα του αυτοκινήτου από κάτω και όλοι παίρνουμε τα πράγματα μας για να φύγουμε. Κατεβαίνουμε προσεκτικά τις σκάλες και ο Will μας χαιρετάει ευγενικά. Ο πατέρας μου καθαρίζει το λαιμό του και όταν με βλέπει, τα μάτια του μένουν στο νυφικό μου.
« Κορίτσι μου.» λέει και με φιλάει στο μάγουλο. Μπαίνουμε μέσα και ξεκινάμε την διαδρομή.
Κατά την διάρκεια μέχρι να φτάσουμε, το κινητό της Annie χτυπάει διακόπτοντας την ησυχία που επικρατούσε.
« Ο Max είπε να καθυστερήσουμε ένα 5λεπτο ακόμα.» ενημερώνει τον μπαμπά μου και ελαττώνει την ταχύτητα. Μετά από κάποια ώρα φτάνουμε έξω από την πίσω αυλή του σπιτιού. Ο πατέρας μου βγαίνει γρήγορα πρώτος και ανοίγει τη πόρτα μου. Η μαμά μου και η Annie φεύγουν για μέσα και την ώρα που ξεκινάω για να περπατήσω ο μπαμπάς με σταματάει.
« Είμαι πολύ περήφανος για σένα, Nadia.» λέει και τον αγκαλιάζω. Πιάνω τον αγκώνα του και προχωράμε προς την αυλή. Όλοι είναι καθισμένοι και ο Jason έχει γυρισμένο το κεφάλι του. Χμ, φοράει ένα μαύρο κουστούμι με μαύρο παπιγιόν. Καθώς φτάνουμε προς τον τελικό διάδρομο, οι ψίθυροι σταματούν και όλοι μας κοιτάζουν. Γαμώτο μου, αισθάνομαι λες και είμαι στο όνειρο. Αμέσως, κοιτάζω τον Jason o οποίος με κοιτάζει με προσήλωση. Περπατάμε αργά και το μόνο που είμαι ικανή να κοιτάζω αυτή τη στιγμή είναι τα πρασινωπά μάτια του, τίποτα άλλο. Ο πατέρας μου δίνει το χέρι μου στον Jason και το φιλάει απαλά κάνοντας με να κοκκινίσω. Μου δίνει μπουκέτο άσπρα τριαντάφυλλα και τα φέρνω στη μύτη μου για να τα μυρίσω.
« Είσαι πανέμορφη..» ψιθυρίζει τόσο χαμηλά ο Jason που μόνο εγώ έχω την πρόσβαση να ακούσω. Χαμογελάω αλλά δεν απαντάω στο κομπλιμέντο του. Η τελετή αρχίζει και τα μάτια μου είναι επικεντρωμένα στο πρόσωπο του.
Πετάω το μπουκέτο και τα πιάνει η ξαδέλφη μου. Ο Jason τοποθετεί το χέρι του στη μέση μου φέρνοντας με κοντά στο σώμα του.
« Σ αγαπώ..» ψιθυρίζει στο αυτί μου και με φιλάει δίπλα από το αυτί.
« Και εγώ σ αγαπώ, μωρό μου.» του λέω και με φιλάει απαλά στα χείλη. Οι καλεσμένοι χειροκροτούν και έρχονται όλοι καταπάνω μας για να μας συγχαρούν. Πιο πέρα είναι διάφορα τραπέζια αλλά το μόνο που ξεχωρίζει είναι το μεγάλο τραπέζι το οποίο θα κάτσουμε εμείς εκεί. Όλα τα τραπέζια είναι διακοσμημένα με τριαντάφυλλα διαφόρων χρωμάτων. Σιγά - σιγά μαζεύονται όλοι στο τραπέζι και η μουσική ξεκινάει. Ο πατέρας του Jason παίρνει το μικρόφωνο και όλοι σταματάμε.
« Θα ήθελα να συγχαρώ τον Jason και την Nadia για γάμο τους. Να ευτυχίσετε.» λέει και φαίνεται συγκινημένος. Όλοι χειροκροτούν και χτυπάνε με τα πιρούνια τα ποτήρια εφόσον κάνει την εμφάνιση της η γαμήλια τούρτα. Είναι τεράστια και στην κορυφή έχει τις φιγούρες μας. Σηκωνόμαστε και κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Κόβουμε την τούρτα και ύστερα βάζουν απαλή μουσική κάτω από το σούρουπο. Χμ..
« Τι θα έλεγες να χορέψουμε;;» προτείνει ο Jason και πιάνω το χέρι του. Τυλίγω τα χέρια μου στον αυχένα του και ο ίδιος τοποθετεί τα δικά του στη μέση μου. Κινούμαστε με τον αργό ρυθμό της μουσικής. Αισθάνομαι λες και δεν υπάρχει κανένας γύρω μας, μόνο εμείς οι δύο. Ακουμπάω το κεφάλι μου στο θώρακα του και κλείνω τα μάτια μου απολαμβάνοντας αυτόν τον χορό.
« Είσαι η πιο όμορφη νύφη.» ψιθυρίζει και με φιλάει στα χείλη. Χριστέ μου, πόσο τον αγαπώ. Η μουσική τελειώνει και ακολουθεί καταιγισμός από χειροκροτήματα. Περνάμε από όλα τα τραπέζια και μιλάμε με όλους τους καλεσμένους. Κάποιοι έχουν πάει στην πίστα χορεύοντας.
« Εγγονέ μου!» ακούω μία φωνή και ο Jason σταματάει. Μία ηλικιωμένη γυναικά τον αγκαλιάζει και τον φιλάει παντού. Από πίσω της ακολουθεί ένας εξίσου ηλικιωμένος άντρας και από τα χαρακτηριστικά φαίνεται να είναι ο παππούς του.
« Γιαγιά, παππού, χαίρομαι που ήρθατε.» λέει και πιάνει το χέρι μου.
« Και εμείς, εγγονέ μου.» λέει και φτιάχνει το μαλλί της.
« Γιαγιά, να σου γνωρίσω την Nadia.» με συστήνει και τείνω το χέρι για να την χαιρετήσω. Με κοιτάζει με χαρά και ανταποδίδει το χέρι. Το ίδιο γίνεται με τον παππού του.
« Είμαι ευλογημένη που θα αντικρίσω το δισεγγονάκι μου.» αναφωνεί και όλοι χαμογελάμε.
« Μαμά, τι θα έλεγες να χορέψουμε, ας αφήσουμε τα παιδιά μόνα τους.» πετάγεται ο πατέρας του Jason και η γιαγιά του Jason φαίνεται να δυσανασχετεί. Μας αποχαιρετάει και προχωράμε.
« Δεν μου τους είχες γνωρίσει ποτέ.» λέω και γυρίζει το κεφάλι του για να με κοιτάξει.
« Μένουν στο Λονδίνο, αγάπη μου.» αιτιολογεί και αμέσως θυμάμαι πως δεν ξέρω τον προορισμό μας για το ταξίδι του μέλιτος.
« Που θα πάμε για ταξίδι του μέλιτος;» τον ρωτάω με απορία και μου κλείνει το μάτι. Ωωω δεν θα μου πει για το υπόλοιπο της βραδιάς.
« Κύρια Harris, υπομονή.» λέει και μου αρέσει να ακούω το νέο επώνυμο μου από το στόμα του.
« Ήρθε η ώρα να φύγουμε.» ανακοινώνει ο Jason σε μένα. Όλοι έχουν μαζευτεί για να μας αποχαιρετήσουν. Η Annie έρχεται δίπλα μου και δίνει στον Jason την βαλίτσα μου.
« Αυτά είναι τα ρούχα της Nadia.» ενημερώνει και ο Jason κουνάει καταφατικά το κεφάλι του. Πότε τα ετοίμασε;;
« Αδελφούλα, χαίρομαι για σένα. Να περάσετε καλά...» ψιθυρίζει και τα δάκρυα της κυλάνε στα μάγουλα της. Την αγκαλιάζω και η μητέρα μου ήδη κλαίει. Ω..
« Nadia μου, δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα. Να σε βλέπω με το νυφικό.» αποκρίνεται η μαμά και μου χαϊδεύει τα μαλλιά μου. Το αυτοκίνητο του Jason είναι σταθμευμένο και ξέρω πως πρέπει να φύγουμε. Τους αποχαιρετώ όλους και πιάνω το χέρι του Jason. Μπαίνουμε μέσα στο αυτοκίνητο και σφυρίζουν όλοι καθώς η μηχανή του αυτοκινήτου ανοίγει.
Μέσα σε δευτερόλεπτα είμαστε στον εθνικό δρόμο και δεν μπορώ να σταματήσω να χαμογελάω. Χαϊδεύω την κοιλιά μου και ο Jason ξεφυσάει.
« Έβαλες το κολιέ που σου αγόρασα για τα γενέθλια σου.» λέει ο Jason και συγκατανεύω.
« Jason, που θα πάμε;» τον ρωτάω για άλλη μία φορά αλλά δεν λαμβάνω απάντηση. Δαγκώνω το χείλος μου και ανακάθομαι έτσι ώστε να το δει από το καθρέπτη.
« Το ξέρω πως το κάνεις επίτηδες, μωρό μου.» ψιθυρίζει κλείνοντας το μάτι. Γαμώτο. Σηκώνω το χέρι και το τοποθετώ στο μηρό του και αισθάνομαι το δέρμα του να τσιτώνεται. Χμ..
« Μωρό μου, ξάπλωσε λίγο. Θα κάνουμε πολύ ώρα μέχρι να φτάσουμε στο αεροδρόμιο.» λέει και διαπιστώνω πως θα φύγουμε για εξωτερικό.
« Nadia, ξύπνα φτάσαμε.» ψιθυρίζει ο Jason και ανοιγοκλείνω τα μάτια μου. Το χαμόγελο του βρίσκεται από πάνω μου και με φιλάει στα χείλη. Βγαίνει έξω και παίρνει τις βαλίτσες μας από πίσω. Όλος ο κόσμος μας κοιτάζει παράξενα και συνειδητοποιώ πως είμαι με το νυφικό. Ακολουθώ τον Jason ο οποίος δίνει τα εισιτήρια. Χμ, ακόμα δεν ξέρω που πάμε.
« Η πτήση σας για Βενετία φεύγει οσονούπω.» λέει η γυναίκα δίνοντας πίσω τα εισιτήρια μας. Θα πάμε στην Ιταλία; Χριστέ μου.
« Ώστε θα πάμε Ιταλία...» λέω σιγανά και μου κλείνει το μάτι ξανά. Με φιλάει ξανά στα χείλη.
« Η Ιταλία δεν θα είναι η μόνη χώρα που θα επισκεφτούμε.» λέει και το στόμα μου χάσκει από το νέο. Μπαίνουμε μέσα στο αεροπλάνο και πιάνω το χέρι του καθώς το αεροπλάνο ξεκινάει.
Δεξιά είναι το νυφικό της Nadia!