Give Me Love

Chapter 34

«Θέλουν να τους δούμε σήμερα;» ρωτάω και περνάει τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά του. Βάζει τα χέρια του μέσα στις τσέπες του. Μάλλον είναι αφηρημένος στις σκέψεις του. Σηκώνομαι και κουνάω το μπράτσο του αποσπώντας τον από τις σκέψεις του.

«Ναι, θα πάμε σήμερα. Είχα σχεδιάσει κάτι για εμάς αλλά θα το κάνουμε άλλη φορά.» μου απαντάει και πλησιάζει για με φιλήσει.

« Εμ, πάω να ετοιμαστώ, μωρό μου. Που θα τους συναντήσουμε;;» τον ρωτάω καθώς πιάνω μία τούφα από τα μαλλιά μου στριφογυρίζοντας την.

« Στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Δεν είναι μακριά από εδώ.» με ενημερώνει και συγκατανεύω. Ανεβαίνω τις σκάλες με εγρήγορση και ανοίγω τη πόρτα με δύναμη. Γαμώτο, σήμερα θα τους πούμε για την εγκυμοσύνη. Ούτε σι άλλος θα το καταλάβουν αν με δουν. Πλέον είναι εμφανής. Xμ, ίσως να φορέσω κάτι που να κρύβει την κοιλιά. Τι όμως;;.

Μετά από πολύ ώρα καταλήγω σε ένα αέρινο φόρεμα σε χρώμα βυσσινί. Τουλάχιστον δεν θα φαίνεται η κοιλιά. Το συνδυάζω με χρυσά σανδάλια. Καθώς κουμπώνω το χρυσό κολιέ μου αντικρίζω το μονόπετρο. Χριστέ μου, δεν ξέρω καν πως θα το πάρουν αυτό το γεγονός. Τελικά, αποφασίζω να αφήσω τα μαλλιά μου κάνοντας τα κυματιστά. Βάζω μόνο make up και κραγιόν και βγαίνω έξω.

Το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι ο Jason ντυμένος με ένα γκρί κουστούμι συνδυασμένο με μπλε γραβάτα. Μμμ. Καθαρίζω το λαιμό μου και γυρίζει το κεφάλι του προς το μέρος μου. Το στόμα του χάσκει και τα μάτια του είναι επικεντρωμένα στο πρόσωπο μου. Σκύβω το κεφάλι μου και βαδίζω προς σε αυτόν.

<< Μωρό μου, δεν έχω λόγια. Είσαι...πανέμορφη!>> ψιθυρίζει και πιάνει το χέρι μου. Πριν βγούμε από το δωμάτιο, παίρνω τη τσάντα μου. Κατεβαίνουμε τις σκάλες και ακούω τα χαχανητά του Stefan.

Καθώς βαδίζουμε η μαμά μας σταματάει.

« Πού πάτε τέτοια ώρα;» μας ρωτάει σηκώνοντας το φρύδι. Ο Stefan εμφανίζεται δίπλα της κρατώντας ένα αρκουδάκι.

« Θα δειπνήσουμε με τους γονείς του, μαμά. Δεν θα αργήσουμε.» της απαντάω και πλησιάζω για να την αποχαιρετήσω. Χαϊδεύω τα απαλά μαλλιά του Stefan και το στόμα του σχηματίζει ένα εμφανές χαμόγελο. Βγαίνουμε από το σπίτι και ευτυχώς βρίσκουμε ταξί.

Μετά από 10 λεπτά φτάνουμε έξω από το ξενοδοχείο. Είναι 4 αστέρων και φαίνεται τεράστιο απέξω. Μπαίνουμε μέσα και ο Jason κρατώντας το χέρι μου σφικτά προχωράει προς το εστιατόριο του ξενοδοχείου. Κοιτάω παντού στον χώρο μέχρι που τους βρίσκω να μιλάνε ιδιαιτέρως. Η μαμά του ανασηκώνει το κεφάλι και μας κάνει νόημα να έρθουμε. Σκουντάω τον μυώδη ώμο του Jason αλλά φαίνεται να μην καταλαβαίνει την κίνηση μου.