Chapter 25

5.1K 338 6
                                    

Χριστέ μου, είναι ο Anthony μαζί με την Judie. Τα μάτια μου γουρλώνουν στο θέαμα.

« Nadia, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω. Να σου συστήσω το αγόρι μου, τον Daniel.» λέει και σηκώνω το φρύδι μου. Daniel;; Χρησιμοποιεί ψεύτικο όνομα;

« Χαίρομαι που σε γνωρίζω, Daniel.» λέω προσπαθώντας να μην ακουστώ παράξενη. Είμαι απαίσια ψεύτρα. Με κοιτάζει και κουνάει το κεφάλι του προς τα κάτω. Μπορεί αυτό να εννοούσε στο γράμμα. Ξεροκαταπίνω και προχωράω προς το σουπερμάρκετ. Μπαίνω μέσα μόνη μου στο ταμείο αλλά δεν βλέπω πουθενά την Judie με τον Anthony. Έχω την επιθυμία να της πω την αλήθεια για αυτόν αλλά δεν ξέρω πως θα αντιδράσει.

Μετά από μερικά λεπτά μπαίνει μέσα και το πρόσωπο της φωτίζεται από ευτυχία. Από τη μία χαίρομαι αλλά από την άλλη νιώθω θλίψη. Πόσες έχει κοροϊδέψει αυτό το καθίκι;

«Πόσο καιρό είστε μαζί;» την ρωτάω καθαρίζοντας το λαιμό μου.

«Σχεδόν 1 εβδομάδα, αχ Nadia, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο τρυφερός είναι.» μου απαντάει και πλέκει τα χέρια της μεταξύ τους.

«Χαίρομαι για σένα, Judie.» της απαντάω και νομίζω πως φαίνομαι πειστική. Μου χαμογελάει αχνά και γυρίζει στη δουλειά της.

Κατά της 1 έχω διάλειμμα και  βγαίνω έξω για να πάρω καφέ. Χρειάζομαι καφέ για να μείνω ξύπνια, νιώθω ήδη κουρασμένη. Προχωράω με γρήγορα βήματα προς τη καφετερία.

«Γεια σας. Θα ήθελα ένα φραπέ χωρίς γάλα.» απευθύνομαι προς το κύριο που βρίσκεται μέσα από το μπαρ. Κουνάει το κεφάλι του και κάθομαι σε μία καρέκλα. Μέχρι να έρθει στο τραπεζάκι βγάζω από τη τσέπη το κινητό και το κοιτάω βαριεστημένα.

«Nadia.» ακούω μία βραχνή φωνή μπροστά μου και ανασηκώνω το κεφάλι μου για να δω ποιος είναι. Γαμώτο, είναι ο Anthony.

«Γεια σου Anthony, ή να σε φωνάζω Daniel;» ρωτάω καθώς πεταρίζω τις βλεφαρίδες  μου. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει και για πρώτη φορά νιώθω πως δεν τον φοβάμαι.

« Η κολλητή σου είναι τόσο γλυκιά και αφελής.» μου απαντάει με τον ίδιο τόνο και κάθεται μπροστά μου. Αμέσως μαζεύω τα πόδια μου και προσπαθώ να μην ανατριχιάσω. Μάταια, όμως.

« Άσε την ήσυχη. Δεν αξίζει ένα κάθαρμα σαν και εσένα. Μείνε μακριά της.» του μιλάω μέσα από τα δόντια μου. Ο καφές έρχεται και επικρατεί ησυχία μέχρι να εξαφανιστεί ο σερβιτόρος. Κοιτάω το κινητό, χμ, έχω 5 λεπτά ακόμα μέχρι να γυρίσω στη δουλειά.

Give Me Love Where stories live. Discover now