Give Me Love

Chapter 27

 Γυρίζω προς το αυτοκίνητο και βλέπω ένα σημείωμα στο παράθυρο. Το πιάνω και τα χέρια μου άσπρισαν από τον τρόμο.

Δεν έμαθες καλούς  τρόπους πώς να συμπεριφέρεσαι στους πελάτες;

Αυτό πληρώνεις τώρα,γλύκα.

Κοιτάζω έντρομη αριστερά δεξιά μήπως τον δω κάπου αλλά είναι άφαντος. Πότε πρόλαβε και το έβαλε εκεί;. Από το παρατσούκλι '' γλύκα '' κατάλαβα πως είναι ο Anthony. Έτσι συνήθιζε να με φωνάζει παλιότερα. Τσαλακώνω το χαρτί και το χώνω μέσα στη τσέπη μου. Ανοίγω το γκάζι χωρίς προορισμό. Όχι, δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι.

Περιπλανιέμαι στους δρόμους του Manhattan μέχρι που φτάνω στο κινέζικο που είχαμε δειπνήσει με τον Jason. Ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο μου όταν θυμάμαι το πρώτο φιλί μας. Κλειδώνω το αυτοκίνητο και περπατάω προς το πάρκο. Κάθομαι στο κρύο παγκάκι και παρατηρώ τον κόσμο. Αριστερά μου έρχεται μία οικογένεια με δύο παιδιά. Ο πατέρας έχει  στην αγκαλιά το μωρό και η μητέρα κρατάει το χέρι της μικρούλα κόρης τους. Λογικό να συχνάζουν εδώ οικογένειες είναι ιδανικό για ένα πικνίκ ή βόλτα μέσα από τα δέντρα. Επίσης ακούω ανθρώπους να μιλάνε μεταξύ τους. Προσπαθώ να διώξω όλους τους θορύβους και να σκεφτώ τι θα κάνω τώρα που είμαι άνεργη. Πρέπει οπωσδήποτε να βρω δουλειά το συντομότερο δυνατό, δεν δέχομαι να με συντηρεί ο Jason. Κατανοώ ότι το επιθυμεί αυτό αλλά δεν νιώθω άνετα. Τοποθετώ τα ακουστικά στα αυτιά μου και ξεκινάω να περπατάω  με γρήγορα βήματα σε όλη την έκταση του πάρκου. Είναι αναζωογονητικό αυτό. Καθώς ακούω διάφορα τραγούδια στο ραδιόφωνο ηχείτε στα αυτιά μου ο ήχος κλήσης. Κοιτάζω τον αριθμό αλλά δεν τον αναγνωρίζω. Το αφήνω να χτυπήσει 2 φορές και τότε το απαντάω.

«Παρακαλώ;;» ρωτάω λαχανιασμένα και τώρα σταματάω βάζοντας το χέρι μου στη κοιλιά μου. Αισθάνομαι πως η καρδιά μου θα πεταχτεί έξω.

«Nadia;. Η μητέρα του Jason είμαι.» μου απαντάει και τα μάτια μου γουρλώνουν. Η μητέρα του Jason; Που βρήκε τον αριθμό μου;;.

«Γεια σας. Εμμ, πως βρήκατε τον αριθμό μου;;» ρωτάω δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου.

«Ο Jason μου το έδωσε την ημέρα του δείπνου. Κοιτά, ο Jason έχει γενέθλια την επόμενη εβδομάδα, τι θα έλεγες να του διοργανώσουμε ένα πάρτι;» Ω γαμώτο, το ξέχασα πως ο Jason έχει γενέθλια.

«Εεε ναι, αλλά νομίζω πως θα το καταλάβει.» της απαντάω ψύχραιμα.

«Χμ,  δεν νομίζω. Μπορούμε να βρεθούμε για να συζητήσουμε; Έχουμε να πούμε πολλά αλλά όχι σήμερα. Σε δύο μέρες θα φτάσουμε πίσω.» μου λέει και ακούω αμυδρά τον πατέρα του Jason. Άραγε, τι θέλει να μου πει;.