Give Me Love

Chapter 44

Πιάνω νευρικά το χέρι του Jason και το άγχος κατέχει το σώμα μου. Γαμώτο, ποτέ μου δεν φοβόμουν το αεροπλάνο αλλά σήμερα δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι.

 «Κυρία Harris, ηρεμήστε. Ένα αεροπλάνο είναι.» ψιθυρίζει ήσυχα και φιλάει απαλά το χέρι μου και ύστερα την βέρα. Χμ, φαίνεται στο πρόσωπο του πως το απολαμβάνει. Όπως και εγώ. Τον κοιτάζω και αμέσως οι χτύποι της καρδιάς μου ελαττώνονται.

« Θα θέλατε κάτι να πιείτε;» ρωτάει η αεροσυνοδός δίπλα μας διακόπτοντας μας. Σκύβω το κεφάλι και στρέφω το βλέμμα μου στην κοιλιά.

« Εεμ, εγώ θα ήθελα νερό. Εσύ, μωρό μου;;» με ρωτάει ο Jason και σηκώνω το κεφάλι μου.

« Χυμό.»απαντάω ξερά και η αεροσυνοδός γεμίζει τα ποτήρια μας με νερό και χυμό. Μας τα δίνει και προχωράει το καροτσάκι μπροστά.  Πίνω τον χυμό και το στόμα μου πικρίζει. Χριστέ μου, αυτό δεν είναι καν χυμός! Ξεφυσάω και κοιτάω έξω στο μικρό παραθυράκι. Παντού σύννεφα, σκέφτομαι. Ξαφνικά, αισθάνομαι το στόμα του Jason στο αυτί να δαγκώνει το λοβό.

« Jason, όχι εδώ»ψιθυρίζω και κοιτάζω να δω αν μας είδαν. Κάποιοι κοιμούνται και άλλοι απασχολούνται με κάτι άλλο. O Jason με κοιτάζει έντονα στα μάτια και με φιλάει στα χείλη. Χαμογελάω και χαϊδεύω τα αγκαθωτά γένια του. Μμ..

« Καλύτερα να κοιμηθείς, μωρό μου. Θα πετάμε 8.30 ώρες σχεδόν.»με ενημερώνει και χασμουριέμαι. Ανακάθομαι και τοποθετώ το κεφάλι μου στον ώμο του. Χώνω το χέρι μου στον αγκώνα του και φέρνω το πουκάμισο του στη μύτη μυρίζοντας το μεθυστικό άρωμα του.

Ξαφνικά, ξυπνάω και συνειδητοποιώ πως ακόμα είμαι στο αεροπλάνο. Γαμώτο, πότε φτάνουμε; Ο Jason είναι κοιμισμένος στο κάθισμα έχοντας το στόμα του μισάνοιχτο. Χαχανίζω λίγο και αυτό φαίνεται να τον ξυπνάει. Ωχ όχι.

« Χμ, με ξύπνησες...»αποκρίνεται χαμηλόφωνα και τα μάτια του με κοιτάζουν.

« Συγγνώμη, μωρό μου. Δεν το ήθελα..» απολογούμαι σιγανά και τα μάγουλα μου κοκκινίζουν.

« Το ξέρω, Nadia.» λέει γλυκά και με φιλάει στη μύτη πεταχτά. Κοιτάζει το κινητό του και χαμογελάει. Μμ..

« Σε 1 ώρα φτάνουμε Βενετία, μωρό μου.» ψιθυρίζει και περνάει τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά του. Μμ, πόσο θέλω να το κάνω εγώ αντί για αυτόν. Παίρνει το χέρι μου και χαϊδεύει την βέρα με το δάχτυλο του.

« Είναι μία από τις καλύτερες μέρες μου.» λέει και δεν αποχωρίζει τα μάτια του από την βέρα.