Chapter 17

7.5K 381 15
                                    

Είμαι έτοιμη να συναντηθώ με τους γονείς του Jason;.

«Ε ναι, δεν έχω πρόβλημα. Πότε είναι;» τον ρωτάω βάζοντας τα πόδια μου πάνω στα δικά του. Τα χαϊδεύει και η τρίχα μου σηκώνεται από το άγγιγμα.

«Τέλεια. Είναι σε 2 μέρες, έχω άγχος. Είναι η πρώτη φορά που γνωρίζω στους γονείς μου το κορίτσι μου. Ούτε με την Payton το είχα επιχειρήσει αυτό.» μου λέει και μένω με το στόμα ανοιχτό. Ποτέ, ποτέ;

Δεν έχω τι να πω.

«Jason, δεν έχω τίποτα κατάλληλο για να βάλω στο τραπέζι των γονιών σου!. Ίσως δανειστώ φόρεμα από την Annie.» λέω διαπιστώνοντας πως η ντουλάπα μου έχει να ανανεωθεί πολύ καιρό.

«Nadia, πότε θα το καταλάβεις πως έχω πολλά λεφτά και μπορώ να σου αγοράσω ότι θέλω;» μου απαντάει και με το χέρι του ακουμπάει το γόνατο μου. Κοιτάζω τα πόδια μου αμήχανα στην απάντηση του.

«Μιας και έχεις άδεια, θες να πάμε στο εμπορικό κέντρο;» μου προτείνει και μου φιλάει τα πόδια μου.

«Μμμ, ωραία αλλά θα τα πάρω με δικά μου χρήματα.» του λέω και το πρόσωπο του στραβώνει. Ωχ.

«Nadia, εγώ θα τα πληρώσω. Τέλος συζήτησης.» μου λέει και το δέχομαι. Πωπω, πάντα γίνεται αυτό που θέλει;.

«Νυστάζω, καλύτερα να φύγω.» σηκώνομαι και με πιάνει από το χέρι. Με κοιτάζει με μάτια σαν πληγωμένου κουταβιού.

«Nadia, μείνε.» με παρακαλεί και ξανακάθομαι στο καναπέ. Τα χείλη του σχηματίζουν χαμόγελο και δεν μπορώ να του αντισταθώ.

«Μείνε ακίνητη.» με προστάζει και το κάνω. Νιώθω το σώμα του από πίσω μου. Ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους μου και τα κατεβάζει στη μέση μου. Με το δείκτη του δάχτυλου του ακολουθεί τη γραμμή φερμουάρ που φτάνει στην αυχένα. Κλείνω τα μάτια μου. Ανοίγει το φερμουάρ και διώχνει το φόρεμα από πάνω .Μένω μπροστά του μόνο με τα εσώρουχα. Το σώμα μου τρέμει.

«Σσσ, μωρό μου. Μη φοβάσαι.» μου ψιθυρίζει στο αυτί, βάζει τα μαλλιά μου στον άλλο ώμο και μου φιλάει το λαιμό.

«Μυρίζεις υπέροχα...» μου λέει και βαριανασαίνω. Θα με πεθάνει με τα λόγια του. Δεν αντέχω άλλο.

Γυρίζω το σώμα μου και τον φιλάω με πόθο. Με σταματάει και ένιωσα σαν να μου πήραν αυτό που επιθυμώ πιο πολύ.

«Πρέπει να κοιμηθούμε.» μου λέει και δυσανασχετώ. Μπαίνω μέσα από τα παπλώματα και το ίδιο κάνει και αυτός. Είμαστε ξαπλωμένοι και οι δύο με θέα τα πρόσωπα μας.

Give Me Love Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα