Give Me Love

Chapter 26

Είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και ο ήλιος δύει δίνοντας μας την τελευταία παράσταση του για σήμερα. Ο Jason χαϊδεύει τη κοιλιά μου και ύστερα προχωράει προς τη περιοχή μου. Χαμογελάω αλλά δεν γυρίζω το σώμα μου, προσποιούμαι την κοιμισμένη και αρχίζει να τρίβει τα δάχτυλα του πάνω από το εσώρουχο μου. Προσπαθώ να μην βγει κανένα βογκητό από το στόμα μου.

«Το ξέρω ότι δεν κοιμάσαι...» μου ψιθυρίζει και η ανάσα του στο αυτί μου με κάνει να βογκήξω. Χαμογελάω αλλά συνεχίζω να έχω κλειστά τα μάτια μου.

«Καλά, καλά, παραδίνομαι.» του απαντάω ξέπνοα και γυρίζω το σώμα μου. Τον αρπάζω και τον φιλάω παθιασμένα. Σταματάει και με κοιτάζει με βλέμμα παθιασμένο, ξαφνικά ορμάει προς το λαιμό μου και το χέρι του ταξιδεύει προς το εσώρουχο μου. Το βγάζει και τώρα μένω μπροστά του μόνο με το σουτιέν. Ανασηκώνω το σώμα μου και με φιλάει καθώς ξεκουμπώνει το σουτιέν. Το βγάζω και το πετάω δίπλα μου. Ξαπλώνω και με μία κίνηση βγάζει το τζιν του. Σκύβει στη περιοχή μου και φυσάει κάνοντας με να ανατριχιάσω. Χριστέ μου, το μαρτύριο μου ξεκινάει. Αντί να το κάνει αυτό, μπαίνει μέσα μου γρήγορα και τα μάτια μου πετάγονται έξω. Αυτό δεν το περίμενα και μπορώ να πω πως μου άρεσε. Κινείται βγάζοντας από το στόμα του βογκητά και προσπαθώ να συγχρονιστώ με το ρυθμό του. Τοποθετώ τα χέρια μου στη πλάτη του και εκείνος με κοιτάζει με βλέμμα απόλαυσης. Χμμμ, τόσο σέξι..

Μέσα σε λίγα λεπτά εκρήγνυμαι και φωνάζω το όνομα του καθώς το σώμα μου συσπάτε. Το ίδιο κάνει και αυτός. Ξαπλώνει δίπλα μου και προσπαθώ να ηρεμήσω. Ποπο...

Η ώρα δείχνει 10.30. Χμμ, ο Jason λείπει από το δωμάτιο. Που να είναι άραγε; Βάζω το σουτιέν και ύστερα το εσώρουχο και βρίσκω ένα σορτσάκι ξεχασμένο στη ντουλάπα. Πριν βγω, βάζω μία μπλούζα και βγαίνω από το δωμάτιο. Κατευθύνομαι προς το γραφείο αλλά δεν είναι μέσα. Κατεβαίνω προς το σαλόνι αλλά είναι άφαντος. Που να είναι; Βγαίνω έξω στην αυλή και τον αντικρίζω μέσα στο πλήθος των φυτών. Όσο καιρό μένω εδώ, δεν έχω παρατηρήσει καλά την αυλή του. Έχει πολλές τριανταφυλλιές σε διάφορους χρωματισμούς. Ακουμπάει το χέρι του στο άσπρο τριαντάφυλλο και σκύβει για να το μυρίσει. Προχωράω και νιώθω το κρύο στα ξυπόλυτα πόδια μου. Προσπαθώ να μην κάνω θόρυβο και νομίζω πως το πετυχαίνω. Βρίσκομαι πίσω του και βάζω τα χέρια μου στα μάτια του.

«Ποια είμαι;;»ρωτάω παιχνιδιάρικα και μου ξεφεύγει ένα χαχανητό. Πιάνει τα χέρια μου χωρίς να τα κατεβάσει.