Αισθάνομαι κρύα χέρια στα μαλλιά μου και μορφάζω. Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου και η ματιά μου πέφτει στο καταγάλανο ουρανό. Μμ, ωραία μέρα σήμερα. Ξεφυσάω με ευχάριστο τόνο και γυρίζω το σώμα μου συναντώντας τον Jason δίπλα μου.
« Καλημέρα, Nadia μου.» ψιθυρίζει γλυκά και με φιλάει πεταχτά στα χείλη. Χαμογελάω και το ίδιο κάνει και αυτός.
« Πολύ όρεξη έχεις, βλέπω..» λέω χαχανίζοντας και πλησιάζει στο πρόσωπο μου δαγκώνοντας το αυτί μου. Μμ..
«Πάντα μωρό μου. Είσαι πολύ γλυκιά όταν κοιμάσαι..» ψιθυρίζει και τοποθετεί μία τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου. Το στόμα μου χάσκει από αυτό που είπε.
« Με παρακολουθείς την ώρα που κοιμάμαι;» τον ρωτάω με κάπως δυνατή φωνή και κουνάει καταφατικά το κεφάλι του. Χριστέ μου, πόση ώρα με παρακολουθεί;
« Είπα κάτι στον ύπνο μου; Η μαμά μου μού έλεγε ότι παλιότερα μιλούσα στον ύπνο μου.»λέω και φαίνεται να το σκέφτεται πολύ. Ω όχι, όντως κάτι είπα.
« Είπες αλλά δεν πρόκειται να στο αποκαλύψω.» λέει και τον χτυπώ ελαφρά στο μπράτσο. Χμ, θα μείνω με την απορία. Σηκώνομαι και συνειδητοποιώ πως είναι 11.30. Ο Jason έρχεται προς το μέρος μου με αργά βήματα και τοποθετεί τα δάχτυλα του στο ύφασμα του ψηλόμεσου εσωρούχου μου.
« Δεν ξέρεις πόσο με ανάβουν αυτά, μωρό μου..» ψιθυρίζει χαμηλόφωνα κοντά στο αυτί μου κάνοντας με να ανατριχιάσω. Ακουμπάει το χέρι του στην κοιλιά μου και την χαϊδεύει απαλά. Χωρίς να το βλέπω, καταλαβαίνω πως χαμογελάει.
« Εεε.. πρέπει να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες. Σήμερα δεν θα φύγουμε;» τον ρωτάω και περνάω νευρικά τα δάχτυλα μου μέσα από τα μαλλιά μου.
« Εμ, ναι. Θα κλείσω εισιτήρια τώρα και θα κάνω ένα τηλέφωνο στον ντέντεκτιβ.» λέει και η έκφραση του σκληραίνει.
« Εντάξει, θα μπω στο μπάνιο για λίγο.» τον ενημερώνω και καθώς προχωράω από δίπλα του, με χουφτώνει στον γοφό και του βγάζω την γλώσσα μου έξω. Κλειδώνω την πόρτα και ξεκινάω να πλένω το πρόσωπο μου. Μόλις τελειώνω με αυτό, συνεχίζω με το βούρτσισμα των δοντιών. Καθώς βουρτσίζω τα δόντια μου, ακούω τον Jason να φωνάζει και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Γαμώτο, δεν τον έχω ξανακούσει έτσι και δεν θέλω ποτέ να το κάνει αυτό. Σκουπίζω το στόμα μου με την πετσέτα, και αρνούμαι να βγω έξω. Προχωράω διστακτικά προς τη πόρτα και πιάνω το πόμολο. Την ανοίγω πολύ σιγά έτσι ώστε να μην με καταλάβει. Τον αντικρίζω να ωρύεται και να φωνάζει σηκώνοντας πολλές φορές το αριστερό χέρι του. Ξεροκαταπίνω και κάθομαι εκεί ακίνητη δίχως να κάνω κάτι. Μόλις γυρίζει το σώμα του με κοιτάζει και το βλέμμα του αλλάζει έκφραση, γίνεται πιο γλυκό.
« Πρέπει να κλείσω. Σε πληρώνω για να κάνεις την δουλειά σου, όχι να κάθεσαι!» φωνάζει και το κλείνει πετώντας το με δύναμη στο κρεβάτι. Πλησιάζει κοντά μου πιάνοντας τα χέρια μου και τα φέρνει κοντά στο θώρακα του.
« Με ποιον μιλούσες έτσι;» αποκρίνομαι με τρεμάμενη φωνή. Αυτή η πλευρά του Jason είναι κάτι που δεν το έχω ξαναδεί και ούτε θέλω. Τα μάτια του προσπαθούν να καταλάβουν την διάθεση μου και ξεφυσάει.
« Ήταν ο ντέντεκτιβ, Nadia. Από ότι φαίνεται δεν έκανε αυτά που του έλεγα..» ψιθυρίζει με σοβαρό ύφος. Δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Βγάζω τα χέρια μου από το κράτημα του και χωρίς να το καταλάβω, τον αγκαλιάζω σφικτά, τυλίγοντας τα χέρια μου στην μεγάλη πλάτη του. Μυρίζω το άρωμα του, κάνοντας με να ανατριχιάσω. Ανασηκώνω το κεφάλι μου για να δω το πρόσωπο του, το οποίο είναι προσηλωμένο στο δικό μου.
« Σε άκουγα μέσα στο μπάνιο, Jason. Φοβήθηκα πολύ, δεν σε έχω δει ποτέ σε τέτοια κατάσταση.» ψιθυρίζω χαμηλόφωνα και νιώθω πως η φωνή μου θα σπάσει. Πιάνει το πρόσωπο μου, πιέζοντας λίγο τα μάγουλα μου και πλησιάζει το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου.
«Μην φοβάσαι μωρό μου γιατί δεν πρόκειται να το ξαναδείς.» λέει και συγκατανεύω. Με φιλάει και το φιλί του μου δίνει την εντύπωση πως είναι για συγχώρεση. Ω Jason.. Διακόπτουμε το φιλί και επιτέλους βλέπω ζωγραφισμένο το χαμόγελο στα χείλη του. Το χέρι του μετακινείται και κολλάει στο γοφό μου, χαϊδεύοντας τον. Μμ..
« Jason...» ψιθυρίζω και η ανάσα μου κόβεται. Γαμώτο, το σώμα μου είναι πάντα έτοιμο για αυτόν τον πανέμορφο άντρα.
« Πάμε κάτω, μωρό μου.» λέει στο αυτί μου και φεύγει από μπροστά μου κατευθυνόμενος προς τη πόρτα. Το στόμα μου ανοίγει και τον κοιτάω θυμωμένα. Μόλις με άφησε αναμμένη για δεύτερη φορά! Ω κύριε Harris, δεν με ξέρετε εμένα. Μένω μόνη μου και θα φορέσω το τελευταίο φόρεμα μου εδώ στο Σικάγο. Αμέσως τα μάτια μου υγραίνουν και τα σκουπίζω. Δεν θέλω να φύγω αλλά πρέπει.
Κατεβαίνω κάτω τις σκάλες με χαρούμενη διάθεση τραγουδώντας. Καθώς στρίβω βλέπω τον Jason μπροστά μου κάνοντας με να ουρλιάξω.
« Μωρό μου, εγώ είμαι!.» φωνάζει και φαίνεται να το διασκεδάζει. Χμ, εγώ πάντως όχι. Τοποθετώ το χέρι μου πάνω στην καρδιά μου προσπαθώντας να ηρεμήσω.
« Τραγουδάς πολύ ωραία.. είσαι σαν σειρήνα.» ψιθυρίζει και αυτομάτως κοκκινίζω άθελα μου. Ποτέ δεν μου το έχει πει κανένας αυτό. Δεν τραγουδάω σχεδόν ποτέ ιδίως αν ξέρω πως υπάρχουν άτομα στο σπίτι.
« Ευχαριστώ, μωρό μου.» λέω με γλυκιά φωνή και κοιτάζω αριστερά δεξιά αν υπάρχει κανένας τέτοια ώρα γύρω μας. Μόλις βεβαιώνομαι, βάζω το χέρι μου πάνω από το παντελόνι, χαϊδεύοντας τον ερεθισμό του. Αυτή η κίνηση μου τον έκανε να ανοίξει τα μάτια του διάπλατα και να του ξεφύγει ένα βογκητό. Πριν αντιδράσει, βγάζω το χέρι μου και περνάω από δίπλα του γρήγορα καμαρωτή. Φτάνω στη κουζίνα και βλέπω την μαμά και τον Stefan να φτιάχνουν πρωινό. Ω, πόσο πολύ θα μου λείψουν και ειδικά ο Stefan. Πρέπει να συζητήσουμε με τον Jason για την προσωρινή μετακόμιση τους στο σπίτι μας αν και τώρα δεν θα έχει κέφια από αυτό που του έκανα.
« Καλημέρα!!» λέω και η μαμά μου γυρίζει το κεφάλι της λες και δεν με γνώριζε. Χμ, μάλλον την διέκοψα.
« Ω, εμ, καλημέρα Nadia. Στρώσε το τραπέζι, γλυκιά μου.» λέει και αμέσως κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Βάζω, πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπίρουνα. Τα τοποθετώ και καθώς φτιάχνω το τα μαχαιροπίρουνα εισέρχεται ο Jason. Με κοιτάζει με ένα πολλά υποσχόμενο ύφος και αυτό με κάνει να καταπιώ στραβά. Γαμώτο, νομίζω πως την έχω βάψει άσχημα. Κατευθύνεται προς τον Stefan και του φιλάει τα μαλλιά. Ο Stefan χαμογελάει και φαίνονται όλα τα μικρά δοντάκια του. Ύστερα στρέφει το βλέμμα του σε μένα και περνάει την γλώσσα του αργά και βασανιστικά στο πάνω χείλος του. Χμ, επίτηδες το έκανε. Κάθομαι και έρχεται να κάτσει αυτή τη φορά δίπλα μου. Κοιτάζω το πιάτο δίχως να γυρίσω προς το μέρος του.
« Δεν ξέρεις τι σε περιμένει, μωρό μου..» ψιθυρίζει στο αυτί μου και η ανάσα του με κάνει να ανατριχιάσω. Όταν είμαι έτοιμη να απαντήσω ο Stefan και η μαμά έρχονται στο τραπέζι. Γεμίζω τα ποτήρια μας γάλα απολαμβάνοντας το πρωινό μας. Όταν αδειάζουμε τα πιάτα μας, παίρνω την απόφαση να το ανακοινώσω.
« Σήμερα θα γυρίσουμε στο Μανχάταν, μαμά.» λέω και αντιστέκομαι να την κοιτάξω. Μόλις το κάνω, βλέπω την θλίψη της φανερή στο πρόσωπο και το στόμα του Stefan να χάσκει από το νέο.
« Ω κιόλας, κορίτσι μου; Δεν πειράζει, ούτε σι άλλος έχετε δικό σας σπιτικό τώρα.» λέει και ακουμπάει το χέρι της στο μάγουλο της. Ο Stefan σηκώνεται και έρχεται προς το μέρος μου. Πιάνει το φόρεμα μου και το τραβάει.
« Μη φύγετε..» λέει τραυλίζοντας κάνοντας την καρδιά μου να σπάσει σε πολλά κομμάτια. Ω Stefan..
« Πρέπει, Stef. Αλλά, μπορείτε να έρθετε σύντομα και να μείνετε όσο καιρό θέλετε.» λέω χαρούμενα σκουπίζοντας τα δάκρυα που κυλούν στο μάγουλα μου. Τα μάτια του Stefan φωτίζονται και κοιτάζει με προσμονή την μαμά μου.
«Ναι, Stefan, λέει αλήθεια. Θα τους επισκεφτούμε αλλά όχι τώρα.» απαντάει και κατσουφιάζει ο Stefan.
« Θέλω πολύ να έρθετε το συντομότερο δυνατό, Sandra. Θα κάνει καλό να σε έχει κοντά της η Nadia.» λέει χαϊδεύοντας απαλά το μηρό μου. Χαμογελάω αχνά και καταλαβαίνω πως θέλει να με κάνει να ανάψω.
« Ναι, μαμά σκέψου το.» λέω καθαρίζοντας τον λαιμό μου. Γαμώτο, πρέπει να σταματήσει αυτό.
Καθαρίζω τα πιάτα στον νεροχύτη και βρίσκομαι μόνη μου στην κουζίνα. Η μαμά με τον Stefan έχουν ήδη πάει στο πάρκο και από ότι φαίνεται θα αργήσουν. Ο Jason θα είναι στο δωμάτιο λογικά. Καθώς πλένω το πιάτο, αισθάνομαι το χέρι του Jason στη μέση μου. Από το σοκ, το πιάτο γλιστράει από τα χέρια μου και πέφτει στο νεροχύτη. Ευτυχώς, δεν έσπασε.
« Σε τρόμαξα, μωρό μου...;» ρωτάει ψιθυρίζοντας στο αυτί μου. Δαγκώνει τον λοβό του αυτιού μου κάνοντας με να μου ξεφύγει ένας αναστεναγμός. Πιάνει τα μαλλιά μου αναγκάζοντας με να γυρίσω το κεφάλι μου προς το μέρος του. Τα μάτια του σκοτεινιάζουν και αυτό δείχνει πως κάτι έχει ετοιμάσει στο νου του. Ξαφνικά, πιέζει τα χείλη του στα δικά μου βίαια και δυνατά. Ω, τα χείλη μου θα πρηστούν, αυτό είναι σίγουρο. Αφήνει τα μαλλιά μου και φεύγει από κοντά μου. Τον ακούω να περπατάει από πίσω μου και τον αντικρίζω που στέκεται από την αριστερή πλευρά μου. Βάζει το χέρι του στον γοφό μου και τα μάγουλα μου αμέσως κοκκινίζουν.
« Πάμε πάνω...» λέει και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Σκουπίζω τα χέρια μου στην πετσέτα και ακολουθώ τα άηχα βήματα του.
Καθώς ανεβαίνουμε τις σκάλες, η ματιά του Jason είναι εστιασμένη στο πρόσωπο μου. Ω γαμώτο, φαίνεται θυμωμένος και αυτό δεν θα το αφήσει έτσι. Την έχω βάψει για αυτό που του έκανα.
« Ξέρεις, Jason, αν είναι για αυτό που έγινε πριν στις σκάλες....» λέω και ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω βρίσκεται μπροστά μου διακόπτοντας το περπάτημα μου με αποτέλεσμα να πέσω πάνω στο θώρακα του. Τοποθετεί με δύναμη τα χέρια του στους γοφούς μου και τα πιέζει.
« Όταν το έκανες αυτό, Nadia. Η στύση μου ανέβηκε τόσο πολύ που με το ζόρι κρατιόταν μέσα στο εσώρουχο. Με είχες νευριάσει και ανάψει ταυτοχρόνως.» λέει καθώς το χέρι του ψηλαφίζει το ύφασμα του φορέματος. Πιάνει το χέρι μου και συνεχίζουμε προς το δωμάτιο μου. Όταν φτάνουμε, σταματάει στη πόρτα χωρίς να προσπαθήσει να την ανοίξει. Τι σκέφτεται να κάνει τώρα; Ξαφνικά, την ανοίγει και μπαίνω γρήγορα μέσα. Προχωράω στο κρεβάτι και κάθομαι αναπαυτικά. Ο Jason κατευθύνεται στη πόρτα και την κλειδώνει. Αμέσως, το στόμα μου ξεραίνεται και τα μάτια μου γουρλώνουν. Χριστέ μου, γιατί κλείδωσε;
« Σήκω, μωρό μου...» ψιθυρίζει και δίχως σκέψη σηκώνομαι. Κάθεται στο κρεβάτι και βαδίζω στο μέρος του. Μένω μπροστά του σε απόσταση αναπνοής.
Τα μάτια του είναι επικεντρωμένα στην κοιλιά μου και στο στήθος μου. Περιμένω μπροστά του να κάνει κάποια κίνηση. Σηκώνει το χέρι του το οποίο ταξιδεύει σε όλο το μήκος της πλάτης μου. Όταν βρίσκει το φερμουάρ, το κατεβάζει βασανιστικά αφήνοντας αόρατα σημάδια από τα δάχτυλα του στην επιδερμίδα μου καθώς την ακουμπάει. Μου το βγάζει από πάνω μου και τώρα μένω μόνο με τα εσώρουχα. Το στόμα του ανοίγει και με κοιτάζει δελεαστικά λες και είμαι το θήραμα. Το χέρι του αυτομάτως πηγαίνει στο εσώρουχο μου. Ψηλαφίζει την δαντέλα του εσωρούχου μου και τα δάχτυλα του χαϊδεύουν την περιοχή μου πάνω από το εσώρουχο. Τοποθετώ τα χέρια μου στους ώμους του και κάθομαι εκεί για να το απολαύσω. Το κατεβάζει και τα χέρια του σπρώχνουν τους γοφούς μου για να πλησιάσω ακόμα πιο πολύ. Αρχικά, φιλάει την κοιλιά μου και η γλώσσα του περνάει κάθε εκατοστό της. Τα δάχτυλα του χαϊδεύουν απαλά την κοιλιά μου και ακούω την εμφανή ευχαρίστηση του στα αυτιά μου. Ύστερα, ανεβαίνει στο σουτιέν. Με μία κίνηση, το βγάζει από πάνω μου και το πετάει μακριά. Αυτή τη στιγμή δεν με νοιάζει πού βρίσκεται, το μόνο που θέλω είναι αυτόν.
« Ξάπλωσε στο κρεβάτι, μωρό μου..»λέει ψιθυριστά και εκτελώ την εντολή του. Ξαπλώνω πάνω από τα παπλώματα και τον παρατηρώ να ξεντύνεται μπροστά μου. Η στύση του φτάνει σχεδόν στην κοιλιά μου κάνοντας με να ανάψω. Ξαπλώνει και αυτός και έρχεται μπροστά μου, βάζοντας τα πόδια του αριστερά και δεξιά από τα δικά μου. Κάθεται στα γόνατα και δαγκώνει το κάτω χείλος του. Δεν ξέρω τι να κάνω.
«Χαλάρωσε, μωρό μου.» λέει και αμέσως το κάνω. Οι μύες μου χαλαρώνουν και τοποθετώ τα χέρια μου πίσω από το κεφάλι μου. Πιάνει το πιγούνι του και φαίνεται πολύ σκεπτικός καθώς κοιτάζει το κορμί μου. Σκύβει και το χέρι του χουφτώνει το στήθος μου. Το ζουλάει και παίρνει στο στόμα του την θηλή μου. Διαγράφει κυκλικές κινήσεις γύρω από την θηλή μου με την γλώσσα του ενώ παράλληλα τρίβει με τα δάχτυλα του την άλλη θηλή μου. Ύστερα, φυσάει και νιώθω την κρύα ανάσα του πάνω στην θηλή μου κάνοντας την να μακρύνει. Καθώς έχει στο στόμα του την θηλή μου, την δαγκώνει τόσο δυνατά που το σώμα μου συσπάτε και βγαίνει από το στόμα μου μία άναρθρη κραυγή. Χριστέ μου, αισθάνομαι πως θα τελειώσω και δεν έχει καν αρχίσει. Το ίδιο μοτίβο ακολουθεί και στην άλλη θηλή. Μετά, κατεβαίνει και ξαναφιλάει την κοιλιά μου. Όταν φτάνει στην περιοχή μου, αφήνει ένα χαχανητό και τα μάγουλα μου παίρνουν φωτιά. Φυσάει στην περιοχή μου και υγραίνομαι περισσότερο. Νιώθω τα δεξιοτέχνη δάχτυλα του στην κλειτορίδα μου να κάνει γρήγορες κινήσεις. Χωρίς να το περιμένω, εισβάλλει δύο δάχτυλα μέσα μου και τα μάτια μου πετάχτηκαν έξω. Χριστέ μου, δεν περίμενα να το κάνει αυτό. Αντικαθιστά τα δάχτυλα του με την γλώσσα του. Ρουφάει όλα τα υγρά μου και βρίσκομαι στην κορύφωση μου. Ω όχι..
« Παραδώσου σε εμένα, μωρό μου..» λέει χαμηλόφωνα και τα λόγια του είναι η καταστροφή μου. Αμέσως, τελειώνω στο στόμα του και τραβάω τα μαξιλάρια καθώς παραδίνομαι στον μοναδικό άντρα που με έκανε να ζήσω αυτόν τον οργασμό. Προσπαθώ να ανακτήσω την αναπνοή μου, ο Jason ξαπλώνει δίπλα μου, αγκαλιάζοντας. Βυθίζει την μύτη του στα μαλλιά μου.
« Γύρισε το σώμα μου βλέποντας το παράθυρο, μωρό μου. Αυτό δεν το έχουμε ξανακάνει..» λέει και με πιάνει φόβος. Το κάνω και ακούω τον Jason να ανοίγει τη συσκευασία του προφυλακτικού. Παίρνει το πόδι μου, ανοίγοντας τα.
« Τώρα θα μπω, μωρό μου.» λέει και μόλις τελειώνει την πρόταση του μπαίνει μέσα χωρίς προειδοποίηση. Στηρίζω τον αγκώνα μου στο μαξιλάρι απολαμβάνοντας. Κινείται γρήγορα μέσα μου και τα μπαλάκια του χτυπιούνται αλύπητα στο δέρμα μου. Βγαίνουν και από τους δύο μας αναστεναγμοί και την ώρα που είμαι να τελειώσω, βγαίνει από μέσα μου. Γαμώτο.
« Θέλω να δοκιμάσω κάτι αλλά θέλω την έγκριση σου.» μου λέει σοβαρά και σμίγω τα φρύδια μου.
« Θέλω να σε πάρω από πίσω, αν δεν θέλεις θα το σεβαστώ.» ψιθυρίζει και το στόμα μου χάσκει. Να με πάρει από πίσω;; Δηλαδή;;
« Δεν ξέρω τι εννοείς..» τραυλίζω με χαμηλή φωνή και σκύβω το κεφάλι μου από την ντροπή.
« Έι, μην ντρέπεσαι, μωρό μου. Καταλαβαίνω γιατί δεν το ξέρεις. Είναι... πρωκτικό σεξ.» λέει και προς το τέλος κάνει παύση. Γαμώτο, πως θα μπει, θα πονέσω, αυτό είναι σίγουρο. Ξεροκαταπίνω και νεύω.
« Ωραία, κάτσε στα τέσσερα, μωρό μου. Δεν θα πονέσεις, στο εγγυώμαι.» λέει με σιγουριά και κουνάω το κεφάλι μου. Κάθομαι στα τέσσερα και ο Jason κάνει στην άκρη τα μαλλιά μου. Αισθάνομαι πως είναι πίσω μου. Το χέρι του περνάει την πλάτη μου και φτάνει στους γοφούς μου. Νιώθω τον ερεθισμό του πίσω μου και αμέσως τινάζομαι.
« Σσσ, μωρό μου. χαλάρωσε. Δεν θα μπω αμέσως, κρατήσου όμως.» λέει και πιέζω πιο πολύ τα χέρια μου στο πάπλωμα για στήριξη. Νιώθω ξανά τον ερεθισμό του στην τρύπα, να ακουμπάει πού και πού και αυτό με κάνει να βογκήξω.
« Τώρα θα μπω. Αν πονέσεις, πες μου το.» λέει και απαντάω ένα άναρθρο ''ναι''. Αισθάνομαι τον ερεθισμό του να μπαίνει αργά μέσα μου και αμέσως σφίγγω τα σεντόνια. Βγάζω μία κραυγή και πηγαίνει σιγά αρχικά.
« Ω, είσαι τόσο στενή..» διαπιστώνει αναστενάζοντας. Τώρα, κινείται με κάπως γρήγορο ρυθμό και σιγά - σιγά αρχίζω να το συνηθίζω. Το χέρι του παραμένει στην πλάτη μου καθώς κινείται. Πηγαίνει ολοένα και γρηγορότερα και πιάνει τα μαλλιά μου τραβώντας τα ελάχιστα. Βογκάω συνεχώς και αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Jason να συνεχίζει ακάθεκτα. Ελαττώνει τον ρυθμό του και καταλαβαίνω πως θα βγει από μέσα μου. Όταν βγαίνει αμέσως ξαπλώνω μπρούμυτα και ο Jason πλησιάζει δίπλα μου. Χμ, ξέρω τι να κάνω. Ανασηκώνομαι και τον κοιτάζω δαγκώνοντας το χείλος μου. Κοιτάζω επιδεικτικά τον ερεθισμό του και καταλαβαίνει τι θέλω. Τοποθετώ το χέρι μου στον ερεθισμό του και το κουνάω πάνω κάτω γρήγορα. Τον βάζω στο στόμα μου και κινούμαι με μεγάλη ταχύτητα. Τον χώνω πιο βαθιά και αυτόν τον κάνει να αναστενάξει. Τελειώνει μέσα στο στόμα μου και δέχομαι όλα τα υγρά του. Σκουπίζω το στόμα μου και τον κοιτάζω με μία χαζοχαρούμενη έκφραση.
« Πάμε για μπάνιο, μωρό μου...» λέει και τον ακολουθώ.
Κλείνω την βαλίτσα και ξανακοιτάζω στο μπάνιο αν έχω ξεχάσει κάτι. Υπήρξαν πολλές ωραίες σκηνές μαζί με τον Jason σε αυτό το μπάνιο.
« Είσαι έτοιμη;» ρωτάει ο Jason απέξω από το μπάνιο και ξανακοιτάζω για τελευταία φορά το μπάνιο. Ανοίγω την πόρτα και τον αντικρίζω.
« Πάμε.» αποκρίνομαι και η θλίψη είναι εμφανής στη χροιά της φωνής μου. Κουβαλάει τις βαλίτσες εφόσον δεν με αφήνει να κουβαλάω τίποτα πια. Κατεβαίνουμε προσεκτικά τις σκάλες και στο τέλος μας περιμένουν ο Stefan και η μαμά.
Η μαμά πέφτει στην αγκαλιά μου και ακούω τους λυγμούς της.
« Μαμά, μην κλαις. Δεν θα χαθούμε.» της λέω και της κλείνω το μάτι. Σκουπίζει τα μάτια της και προσπαθεί να χαμογελάσει. Προχωράει στο μέρος του Jason και τον αποχαιρετάει.
« Χαίρομαι που θα γίνεις γαμπρός μου, Jason.» λέει η μαμά μου και ο Stefan μου κουνάει το φόρεμα.
« Αυτό είναι για σας..» λέει και μου το δίνει. Το ξεδιπλώνω και αντικρίζω ζωγραφισμένους εμένα και τον Jason και από δίπλα έχει γράψει '' Θα μου λείψετε''. Χριστέ μου. μου έρχεται να κλάψω και δεν θέλω μπροστά τους. Σκύβω και τον αγκαλιάζω σφικτά οσμίζοντας την υπέροχη μυρωδιά του.
«Ευχαριστούμε, Stefan..» του λέω και νιώθω κόμπο στον λαιμό μου. Ω, Nadia συγκρατήσου. Ανασηκώνομαι και βαδίζουμε προς τη πόρτα. Τους αποχαιρετάμε και μπαίνουμε στο ταξί.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο ο Jason ενημερώνει τον Peter για την επιστροφή μας πίσω στο Μανχάταν. Ακούω τον ήχο του μηνύματος του κινητού μου και το βγάζω από το σακάκι μου. Βλέπω το μήνυμα και σταματάω αμέσως.
Μη φεύγεις μακριά από μένα, γλύκα. Θα σε βρω και τότε δεν θα μπορείς να κρυφτείς.
Γαμώτο. Πως βρήκε τον αριθμό μου. Κοιτάζω παντού αλλά πουθενά δεν τον βλέπω. Ο Jason παίρνει το κινητό από τα χέρια μου και είμαι ανίκανη να κάνω οποιαδήποτε κίνηση.
« Τον μπάσταρδο! Πως βρήκε το κινητό σου;»ρωτάει και δεν ξέρω πως να απαντήσω. Τελικά. ξεκινάμε να προχωράμε και μετά από τις τυπικές διαδικασίες μπαίνουμε στο αεροπλάνο.
Βγαίνουμε από το αεροδρόμιο και το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι το γνωστό αυτοκίνητο του Jason. Πόσο μου είχε λείψει. Μας καλωσορίζει ο Peter και αυτή τη στιγμή προσπαθώ να του χαμογελάσω. Με κοιτάζει περίεργα και το μάτι μου βλέπει φευγαλέα το όνομα μου στο κινητό μου για κλήση. Τι στο καλό;.
Πριν μπούμε, αρπάζω το μπράτσο του Jason και βεβαιώνομαι πως ο Peter έχει απομακρυνθεί για να πάρει τις βαλίτσες μας.
« Έχει τον αριθμό μου ο Peter;» τον ρωτάω όσο χαμηλόφωνα μπορώ. Ο Jason σηκώνει το φρύδι του και με κοιτάζει παράξενα.
« Όχι, δεν το έχω δώσει σε κανέναν πέρα την μητέρα μου.» απαντάει και το πρόσωπο μου ασπρίζει. Αν δεν το έχει δώσει ο Jason, τότε από πού το βρήκε;