Üvey Abim (Tamamlandı)

By _Valerian_

19.1M 604K 119K

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini dü... More

ÜA-TANITIM
ÜA1-
ÜA2-
ÜA3-
ÜA4-
ÜA5-
ÜA6-
ÜA7-
ÜA8
ÜA9-
ÜA10-
ÜA11-
ÜA12-
ÜA13-
ÜA15-
ÜA16-
ÜA17-
ÜA-18
ÜA-19
ÜA20-
ÜA21-
ÜA22-
ÜA23-
ÜA24-
ÜA25-
ÜA26-
ÜA27-
ÜA28-
ÜA29-
ÜA30-
ÜA31-
ÜA32-
ÜA33-
ÜA34-
ÜA35-
ÜA36-
ÜA37-
ÜA38-
ÜA39-
ÜA40-
ÜA41-
ÜA42-
ÜA43-
ÜA44-
ÜA45-
ÜA46-
ÜA47-
ÜA48-
ÜA49-
ÜA50-
ÜA51-
ÜA52 +18
ÜA53-
ÜA54-
ÜA55-
ÜA56-
ÜA57-
ÜA58-
ÜA59-
ÜA60-
ÜA61-
ÜA62-
ÜA63-
ÜA64-
ÜA65-
ÜA66-
ÜA67-
ÜA68-
ÜA69-
ÜA70-
Şirinelerim Bi bakın Önemli!!
ÜA71-
ÜA72-
FİNAL.
1.
2
3.
4.
Kesit.
5
6
Son

ÜA-14

307K 10.4K 1.3K
By _Valerian_

**Medya Deniz**
Denizden Devam;

"Bitmeyen bir yolda yürüyorum...Karanlık hem bedenimde hemde etrafımda  dört dönüyordu.Sadece yürüyorum ve karşıma çıkacak  olan hic bir kötülüğü düşünmüyorum.Yağmur taneleri bir bir tenime işlerken nereye gideceğimi bile bilmiyorum.Karşı tarafı görünmeyen bir mağara ya da tünel altında yürüyor olabilirdim.Belki de bir kanalizasyon yerinde de olabilirdim.Çünkü burnuma nüfus eden bu iğrenç koku, bi dışkıdan farkı yoktu.Zifiri karanlık olan gökyüzüne baktım...
Neden karanlıktı neden?? Neden hayatım siyahlarla doluydu?? O yağmur taneleri birden kana dönüştü sanki. Omuzlarıma düşen akışkan kırmızı sıvı ile güçlü bir çığlık attım.
Kan...dudaklarıma ve yüz hatlarıma düşen tek şey kandı..Kan yağmuru..Bileklerime kadar uzun olan bembeyaz elbisem birden renk değiştirmişti...Kırmızı..Ve ardından güçlü bir silah sesi...

Güçlükle sırtımı yatağımdan iterek uyandım.O güçlü silah sesi hala kulaklarımda çınlıyordu.Ve o kan...Neydi bu gördüğüm.?? Ellerimi kulaklarıma götürerek gözlerimi sıkıca kapadım..Sadece bi rüyaydı Deniz sakin ol...iç sesime katılmıyordum.Benim gördüğüm rüya değil resmen bi kâbustu.Aklıma kötü şeyler getirmek istemiyordum.Hastayım belki de gece ateşten ya da çok korktuğumdan da böyle bir şey görmüş olabilirdim... derin bir iç geçirerek umarım bu yüzdendir..diyerek kendimi geçiştirdim.Yoksa bu gördüğüm hayra âlâmet değildi.Yanı başımda duran dijital  saate çevirdim gözlerimi..

10:45...

Sırtım sucuk gibi olmuştu. Yine bir duş elbet iyi gelecekti bedenime.Hele de bu rüyadan sonra.Evet kesinlikle duş almalıyım..Banyoma bir hışımla attım kendimi.Üstümdekilerden kurtulup soğuk suyu açarak altına girdim direk.Bu soğuk suyu seviyordum..Bana yeniden hayat veriyordu sanki...

Duştan  çıktığım gibi bedenimi kuruladım.Hala daha hastalığın etkisi gitmemişti üzerimde.Halsiz ve yorgundum.O yüzden altıma diz altı siyah bir tayt ve uzun omuzları düşük bana bol gelen gri bluzumu üstüme  geçirip  parmak arası terliklerimi de giydim.Saçlarımı kurutup normal bir topuz yaptım.Siyah tacımı da başıma yerleştirip odamdan çıktım.

"Ondan uzak durmasını İstiyorum Gökhan!!"

Poyraz'ın sesiydi bu!!

Gökhan kim??

"Merak etme abi.Zamanı gelince her şeyi halledeceğiz.."

"Ona da zarar vermesinden korkuyorum.Sürekli etrafında, hiç ayrılmıyor.Hallet onun işini."

Neydi bu şifreli konuşmalar?? Poyraz kimden bahsediyordu?? Her kimse Poyraz'ın gözünde çok değerli olmalı..Aman Allahım yoksa kız arkadaşı mı var?? Eğer kız arkadaşı varsa gerçekten çok üzülürdüm.Gerçi o aşık ya da sevgili olunabilecek kolay tiplerden değildi...Ama yine de gönlünü bi kıza kaptırmış olabilir..

Düşüncelerimden sıyrılıp yanlarına doğru ilerlerken Karşımda Poyraz'dan farkı olmayan Gökhan'a baktım.Ayağa kalkarak elini uzattı."Meraba Deniz.Ben Gökhan".Hafif bir tebessüm ile elini tutup sıktım."Memnun oldum Gökhan"gülünseyerek tekrar yerini alınca Poyraza baktım.Sabah sabah içkisini yudumluyordu yine hayvan.. "Ayakta dikilme de otur" diye talimat vermişti Poyraz.Sahi ben neden ayakta duruyorum ki.Derin bir nefes alarak  sakince yanına oturdum.Yine gergindi anlaşılan.Gerçi o her zaman gergindi. Kızgındı.. Asabiydi.Buna siz bile şimdiden alışmalısınız bence.Gökhan sehpada duran  dosyaları kaldırıp "Abi bunlar taslak ne yapalım?" diye sordu.Poyraz ciddi tavrını hic bozmadan omuzlarını dikleştirerek "Sikleme.Koy arşive" diyerek sözünü tamamladı.

İki lafından birisi küfürdü zaten."Peki" diyerek dosyaları eline aldı."Yine görüşürüz. Hoşçakalın" dedi muzipçe Gülümseyerek.Arka bahçeden çıkarken "Kim bu?" diye sordum Poyraza."İş arkadaşım"  dedi.

Ne bekliyordum ki zaten.?? "Sen nasıl oldun?" tavrı ve sesi konuyu değiştirmek istiyordu sanki.Bir şey demiyerek  kafamı salladım.Hele o rüyadan sonra hiç iyi değildim.Üzerim resmen kıpkırmızı olmuştu.Onu görünce ilk olarak Cinayet İslemek geldi ilk aklıma..Bi ara rüya tabirlerine baksam fena olmazdı. Büyü  olmasın...

Aman allah korusun

"Suratın asık.Kesin bir şey oldu"dedi kaşlarını catarak.Huysuzca nefesini ağzından verip bitmiş içkisini sehpaya bıraktı." Hadi anlat ne oldu??" elini yanağına koyup dirseğini de koltuğa dayadı.Benden cevap beklermiş gibi baktığında yine susmustum.Ona rüyamı asla anlatamazdım."Bir şey olmadı.Bu gün nedense böyleyim." omuzlarımı son bir defa daha silkip ona baktım.Bu son zamanlar da zaten hiç iyi değildim...

Bi an kaşlarını yine çattı ve elini alnıma koydu.Sanırım ateşimin olup olmadığını kontrol etmek icindi."Ateşin de yok ama..Sana aldığım ilaçları içtin mi??" başımı hayır anlamında salladım.Kahvaltı bile yapmamıştım."Bir şeyler yedin mi peki" yine olumsuz yönde salladim başımı. "Of Deniz.Kendine hic bakmiyorsun.Tekrar hasta mı olmak istiyorsun anlamıyorum ki.Kalk Kahvaltını yap.Sonra ilaçlarını iç.Çabuk!!" bana eliyle kalk işareti yapınca derinden bir iç çekerek mutfağa yöneldim.Beni niye bu kadar çok düşünüyor onu da anlamıyorum.Ben kendi başımın çaresine bakabilirdim aslında...

Hafize abla bana tost yaparken bende çayımı yudumluyordum..Bu sıcak havada da ne iyi geliyordu çay.Dondurma yemek varken..

Yemeğimi bitirdikten sonra ilaçlarımı aldım elime.Ben hangisini içeceğim diye düşünürken Poyraz yanıma geldi ve elimdeki kutuyu aldı."Bunu öğle ve akşam içeceksin unutma." poşetten yeni bir kutu daha cikartip " Senin içeceğin şimdiki ilaç bu." diyerek kutusunu açtı."İç şimdi" elindeki beyaz hapı ağzıma tıktı.Suyla birlikte miğdeme gönderirken o kekeremsi tadı  yüzünden,suratımı buruşturdum.İğrenç bi tadı vardı."Bunları içince daha iyi olacaksın merak etme." söyledikleri ile beni yatıştırmaya calışırken,bar sandalyesini çekip oturdum. Ellerimle yüzümün yarısını kapattıktan sonra "Hiç iyi değilim hic.." diye mırıldanmaya başladım."Böyle düşünmeye devam edersen hic iyi olamazsın söyleyeyim." iyi olmak istemiyordum zaten..."Hadi gel biraz hava alalım" diyerek bana yaklaştı.

Ben?? Poyrazla?? Hava alacağım?? Yok daha neler."Gelmek istemiyorum Poyraz" kolumu tutunca çekistirmeye başladım."Doktorun bana bol bol  havası almanı söyledi biliyor musun? Hadi kalk"

"Poyraz istemiyorum dedim anlamıyor musun??!" kolumu ondan bir hışımla çekince sinirlendi."İyi.Sen bilirsin.Ben seninle burada ilgilenmeye çalışıyorum senin bana yaptığına bak!!!"

"İlgilenme benimle istemiyorum anladın mı?? İs-te-mi-yo-rum."

"Bana sesini yükseltme.Ben seninle iyi gecindikce tepeme  çıkıyorsun!!"

"Geçinme o zaman.Sana iyi geçin diyen mi var??!!" derin bir nefes alıp verdi.Sinirden boyun damarları çıkınca ürkmedim değil.Sonuçta o Poyraz Bulut'tu.Ne yapacağı asla belli olmazdı.Bana son bir bakış atıp yanımdan gidince dolmuş göz yaşlarımın akmasına izin verdim...Bu gün her şey ters gidiyordu...Üstümde bi huzursuzluk asabilik hakimdi...

Allahım bana neler oluyor??

Babam olsaydı keşke yanımda.Belkide benimle bir psikolog gibi ilgilenir derdime derman olurdu.Ona istediğim gibi derdimi sıkıntımı anlatabiliyordum.Çünkü o benim en iyi sırdaşımdı...Yokluğunu arıyordum çok.Sadece yokluğunu değil kokusunu yüzünü... Kısıcası sevgisini bile arıyordum onun.

Kapıyı çarptığı anda yerimden sıçramam bir olmuştu...Aferin Deniz.Mutlusundur herhalde şimdi.Sinirlendirdin  adamı yine...

Oflayarak elimi başıma götürdüm.Kaç defa kendime "pişman olacağın şeyler söyleme" diye uyarsam da yine de bu huyuma engel olamıyordum.

Çalan telefonuma götürdüm elimi.Kim aradığına baktığımda Simge'nin aradığını gördüm.

"Efendim Simgecim??"

"Nasılsın Deniz.??"

"İyi diyelim.Sen??"

"İyiyim bende.İstanbulda mısın??"

"Evet.İstanbuldayım.Dün gece ateşlenim baya.Bu gün toparlanmaya çalışıyorum işte."

"Ayy canım benim çok geçmiş olsun.Bak yardım edeceğim bir şey varsa lütfen sıkılmadan ara tamam mı??"

"Ararım canım sağol.Sen burada mısın peki??"

"Evet" dedi sıkıntıyla."Evden dışarı çıkamıyorum.Cezalıyım."

"Neden?? Ne yaptın yine.?"

"Ya kuzenim gelmiş Almanyadan.Alemlere akalım  dedik bir geceliğine.Sırf  gecenin 3'ünde sarhoş eve döndük diye ceza yedim babamdan.İyi mi??"

"Baban burada hakli bence.Kim kızının gece 3'lere kadar sarhoş olarak eve dönmesini ister ki??"

Oflayarak "Sende mi Deniz?? Ya ben bi sıkıntımı paylaşmak için sırdaşımı arıyorum.Sen babamın tarafını mı tutuyorsun?" dedi.Ama bir yönden hakliydim.Benim babam olsa...yani ceza vermezde..Her neyse.."Tamam canım kızma şaka yaptım.Kapat şu konuyu.Ben senle ne zaman görüşebilirim sen onu haber ver bana.??"

"Valla cezam bittiğinde ararım seni buluşuruz.Ama bu hafta kesinlikle dışarı çıkmam...İmkansız.." dudaklarımı birbirine bastırıp "Pekala.Bizde bol bol telefondan konuşuruz o zaman." kısık seste gülüp "Olur.Bana göre hava hoş." dedi...

Birden annem girince mutfağa "Simge annem geldi ben kapatıyorum hadi bay bay.." diyerek telefonu kapadım."Nasılsın bitanem" annem yanıma gelip alnıma öpücük kondurduğunda gülümsedim."İyiyim anne."

"İlaçlarını içtin mi bakayım sen??"

"Evet içtim."

"Doktor olacak kizsin be yavrum.Niye kendine bakmıyorsun??"

Bakamıyorum.Çocuğum hala ediyorum....Üzgündüm..Beni en cok üzen şey ise Poyraz'ın bana sinirlenip kapıyı çarpıp gitmesiydi.

"Odama çıkıp dinlensem iyi olacak" deyip ayaklandım.Uyumak istiyordum..Her şeyden çok uyumak..

*******************

Saat 21:30

Karanlık,bir örtü gibi kaplamıştı odamı.Gözlerimi ellerimle ovuşturup dogruldum.Üstümde pikem olduğunu görünce şaşırdım.Ben üstümü örtmemiştim ki..Ayağımla tepip  yataktan kalktım.Tekrar uyuyabilcegimi hiç sanmıyordum...Çıplak ayaklarımla birlikte merdivenlerden indim.Ev karanlıktı.Galiba kimse yoktu.

Poyraz bile mi?? 

Salonun ışığını açıp mutfağa geçtim.Bir şeyler atıştırıp ardından ilaçlarımı içtim.Odama tekrar geçmeyi planlıyorken,arka bahçede duran Poyraz'ın öksürme sesi gelmişti.

Şükürler olsun ki buradaydı...

Hızlı adımlarımla arka bahçeye çıktığımda havuzun başında dikildiğini  gördüm.Ardından sigara dumanını.

Yanına geldiğimde ters bir bakış atıp "Git başımdan!!" diyerek azarladı...

Her şeyi berbat etmiştim işte....

Lanet olsun..

"Gitmiyorum."

"Hastasın gir içeri!!" diyerek tekrar bağırdı. "Ne yani tek sorunum hasta olmam mı??" derin bir nefes alarak Parmaklarımı bluzumun eteklerine götürdüm."Ne yapıyorsun!!" of bağırma bir kere de ya.."Eğer tek sorun hasta olmamsa eğer...Senin için buna da razıyım" diyerek bluzumu bir hışımla çıkarttım. Sadece siyah sütyenimle kalmıştım.Gözlerimi kapatarak başımı gökyüzüne kaldırdım. Gecenin tüm soğukluğu bedenimle bir savaş halindeydi."Manyak mısın giy şunu!!" dediğine aldırış etmeyip göğsüm kabarıncaya kadar nefes aldım."Sabaha kadar grevdeyim.Böyle duracağım!  O yaz kokusunu içime tekrardan çektim."Siktirtme  lan grevini..!!" elimdeki bluzumu bir hışımla aldığında gözlerimi açıp ona baktım.Sıyırıp boynuma geçirince debelenmeye başladım.."Ya giymeyecğim bırak!!..Kapıyı çarpıp gittiğinde ne hallere düştüm bir tek ben biliyorum..!!" kolumu sert bir şekilde tutup geçirdiginde giydirmişti bile üstümü. "Bir daha sakın buna kalkışma sakın!!!" hızla yanımdan ayrılırken baka kalmıştım arkasından..

Tanrım ben ne yaptım??"

Bitmeyen bir çukurun içindeydim işte simdi.Çaresiz bir Deniz...Çaresiz aptal bir Deniz...

Ölmek istiyorum...Benim ne kadar zor şartlarda yaşadığımı hasta olduğumu bilmiyor muydu?? Tamam fazla  çıkıştım kabul ediyorum...hepsi benim suçum.Onu dinlemeliydim..

Ama pes etmeyecektim.

Doğruca odasına çıktım.Sadece kumaş pantalonlu bir şekilde üstsüz yatıyordu.Ve dişlerinin sıkışı..."Gelme git!!" deyip arkasına döndü.Göz yaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım."Poyraz lütfen böyle yapma.!!" geniş ve çıplak omuzlarını silktiginde bir kez daha yıkıldım...

"Zor günler yaşıyorum lütfen anla beni..!!"

"Anlamama izin vermiyorsun ki!!" kendini zor tutuyormuşcasina titrekçe nefes aldı. "Haklısın..Yapmamalıydım.." sesli bir şekilde hıçkırıklarıma engel olamadım..Hayatımda bu kadar bir erkek için ağlıyordum...

"Beni bambaşka biri yaptın.Seni uzdum bana sinirlendin  diye ne hallere düştüm..Yapma bunu bana Poyraz..Sen benim...-hıçkırık- ilkimsin"

"Beni değiştirdin" diyerek ardından ekledim."Yanıma gel!!" sert ve toktu  yine sesi...Normal adımlarımla ona doğru gittiğimde bileğimden tuttuğu gibi koluna yatırdı beni..İşte bu..Özlediğim kokusu..O kadar ihtiyacım varmış gibi biraz daha sokuldum ona."Göz yaşını sen değilde ağlatan silmeli bence." diyerek baş parmaklarıyla ıslak yanaklarımı sildi.
.

"Fikrim de sen.Aklımda sen.Bütün bedenimde sen...sen..sen...Beni sana bu kadar çekecek olan şey ne söylesene" nihayet sesi yumuşmıştı.."Bilmiyorum.Sadece hiç bilmediğim o kokunu  çok özlüyorum" diyerek gözlerimi kapadım.

"Bende o maviş gözler neden aklımdan çıkmıyor diyorum..."

"Poyraz??"

"Hıı??!!" yine kibarlığı hatsafadaydı görüyorsunuz..

"Seni seviyorum.."

"Ah be Şirine ben seninle ne yapacağım??" kollarını bedenime  daha sıkı sararak kendine bastırdı.Ardından alnıma dudaklarını bastırdı."Bi daha bluzunu çıkartırsan gebertirim seni!! Duydun mu beni??"

Sorusunu es geçerek "Yanında uyuyabilir miyim??" diye sordum.

"Uyu başımın belası uyu..!!" sonlarına doğru sesi yükselince gülümsedim...Onunla nedense aramızın bozuk olmasına dayanamıyordum...gözlerimi kapatıp Onun kollarına teslim ettim bedenimi..

**********************

Continue Reading

You'll Also Like

788 82 9
"Senden almam gereken bir intikam var Kim Taehyung" "Beni hiç tanıyamamışsın Jeon Jungkook ımm yoksa Kim Jungkook mu demeliydim" "Seni çok güzel oyun...
Lacrimosa By İpek Oktay

General Fiction

2.2K 1K 9
"Karanfiller" dedi Lavin buz grisi gözlerinin içinden. Bense eski tanıdık o hikayeyi perde arkasında okurken konuştum. "Karanfillerin hikayesini bili...
142K 8.1K 17
DERS 2: İNTİKAM SOĞUK YENEN BİR YEMEKTİR hikâyesi Facebook da Ezgi Deniz'in Kaleminden sayfasında 6 Nisan 2013 yılında yayınlanmıştır.
15.8K 3.5K 35
Annesi ve babası öldükten sonra ailesinin en yakın arkadaşları tarafından evlatlık olarak alınan Eylül, ansızın onu evinin önünde ilk defa gördüğü ad...