Üvey Abim (Tamamlandı)

ÜA16-

*****

İyi okumalar...Şarkıyı dinlemenizi mutlaka öneririm...

Poyraz'dan..

Gözlerimi açtığım gibi saate baktım.

10:40...

Yavaşça doğrulup esnedim.Dün Denizle yakınlaşmamız hala aklımdan çıkmıyordu.Elleri ellerime değdiği an köz gibi yanmaya başlamıştım...Hala daha ılık ılık işlemeye başlamıştı tenime.Hic bir kız bu zamana kadar beni heyecanlandırmamış kendine bağlamamıştı...

Hepsi duygusuz ve tek gecelik işlerle bitmişti. Başımı iki yana sallayıp ayaklandım...Bu gün şirkete geç gideceğimden istediğim şekilde evde Denizimle baş başa durabilirdim.Genellikle Ender ve babam sabahları evde olmuyordu..Bu yüzden rahattım..Üzerime siyah kısa kollu bi t-shirt geçirip elimi yüzümü yıkadım.Saçlarımı arkaya doğru ellerimle tarayıp odamdan çıktım. Denizin odasından geçtiğimde,gülmeden edemedim.Ama birden garip sesler duyunca gülümsememi yüzümden sildim.Aralık olan kapısından yavaşça içeri girdiğimde,Duvarına yaslanmış bacaklarını kendine çekip yüzünü kapatmış Denize baktım...Uzak olduğum için sayıklamalarını çok az duyuyordum.O yüzden iyice yanına yaklaşıp onun gibi yere oturdum bende..."Nolursun yapma...atma beni aşağı...lütfen...yalvarıyorum..!!" bunun gibi cümleler kullanırken içime bi ateş düşmüştü sanki..Ve birden aklıma gelen şey ile çattım kaşlarımı.Denizin yükseklik korkusu vardı tabi ya.."Bırak beni de gideyim...Atma beni aşağı...kıyma bana.." kim atıyordu onu aşağı?? Her neyse çok etkilenmiş olmalıydı..Derin bir nefes alarak kollarımı bedenine doladım..Benim onun yanında olmam gerektiğini bilmesini istiyordum.Ağlayan kızarmış gözlerini bana doğru çevirdiğinde burnunu çekti.Ardından rahatlamış bir şekilde rahatça bacaklarımın arasına yerleşip sıkıca sarıldı."Nefret ediyorum.. Tüm geçmişimi hatırlamamdan nefret ediyorum.. " diye ağlamasına devam etti.Geçmişinde ne yaşandı bilmiyorum ama onu fena halde etkilemişti anlaşılan.Ne oldu diye sorsam saçma olurdu.O yüzden ilk önce sakinleşmesini sağlamalıydım.."Sakin ol..Ben yanındayım.." yumuşak saçlarını ellerimin arasına alırken biraz daha kendime çektim naif bedenini.Onunla boyle yakin olmayı seviyorum.."Ağlama artık tamam.Her ne gördüysen geçti güzelim.." güven verircesine ona sarılmaya devam ettim."Geçti dimi Poyraz?? Yanımdasın dimi??" küçük bir hıçkırık çıktığı anda gözlerimi kapadım ve başımı sırtımla birlikte duvara yasladım..

Tanrım çok çabuk inciniyordu...Bi insan evladı bu kadar narin olamazdı.."Yanındayım Poyrazlı Denizim.Geçti.."

Yutkundum hafifçe gözlerimi açmadan.Biraz daha sıkı sarıldı bana. Bende biraz daha çektim kendime...

"Saçmalama ne olur çare çok..nasıl gidersin..
İstediğin her şey sanki yok.Değer mi dersin?
Başkaları görmez ,bilmez o nasıl bir duygu?
Al elini kalbime bir koy.İşte gerçek bu...
Her yer soğuk hep karanlık..kendi kendime tarifsiz..
Ayrılmamız çok gereksiz.
Şimdi uzaktan sebepsiz..

Biri bana gelsin.
Oda sensin..."

Şarkıyı kafama göre sessizce mırıldanmaya devam ederken Deniz ikide bir burnunu çekip duruyordu.Bi an duraksayınca başını kaldırıp "Neden durdun?" diye sordu.Bu sorusu gülümsetmisti beni."Devamı sonra." diyerek gözlerimi devirdim."iyi misin??" diyerek ardından merakla sordum.Başını sallayıp "Evet iyiyim." dedi.Benden yavaşça ayrılırken burnunu bir kez daha çekti."Git bi burnunu sil!!" diye alayla bağırdığımda koluma sert bir şekilde şaplak attı."Yaa çok kötüsün Poyraz.."

Kahkahalarla gülerken o da gülmeden edememişti.Ben onu ağlarken değil gülerken halini görmek istiyordum.Ağlarken çok çirkin oluyordu çünkü."Şimdi bana neler gördüğünü anlatır mısın Şirine?" gülen suratı aniden astığında az kalsın sordugum soruya pişman oluyordum.Bileğinden tutup kendime tekrar çekerek sırtını tekrar göğsüme dayadım.Parmaklarını parmaklarından geçirip kulağına dayadım burnumu. Bi kıvılcım düşmüştü yine içime..