Üvey Abim (Tamamlandı)

ÜA12-

*Medya Poyraz*

Dün gece ne varsa kusmuştum yüzüne.Muhtemelen hatırlamayacaktı bunları.Belkide hatırlayacaktı bilmiyorum.Yanı basımda duran dijital saate baktım.

11:05..

Kalk kızım kalk.Bu yatakta sana huzur yok.Kalk da bir şeyler hazırla Poyrazcancağzına.

Seviyordum onu,ama hala aşıkmıydım tam bilmiyorum.Belki de sadece zamana bırakmalıydım.Hepsi bu.Tahminen uyuyordu o yüzden doğruca ilk işim olarak duşa girmek oldu.Duştan çıkınca odama tekrardan girerek normâl dar siyah kot pantolon,üstüne gri kısa kollu bluz geçirerek beyaz soket çoraplarımı da ayağıma giyerek Saçlarımı kuruttum.Tepeye salaş bir şekilde topuz yaparak yaparak aşağı indim.

Kahvaltı zamanı!!

Pardon benim aşağı inmem gerekmiyo.İlk önce Poyraz'ı uyandırmam gerekiyor. Merdivenleri tekrar geri çıkıp Poyraz'ın odasına girdim

Aha kalkmış. Sırtı bana dönük bir şekilde yanlarından da destek almış oturuyordu.Kesin kafası ağrıyordur şimdi. Önüne geçip yanına oturdum hemen."İyi misin?".Kaşlarımı havaya kaldırıp ona baktım.Bana baktı."Sensiz iyi olmadığım kesin." dedi iç geçirerek."o zaman ben çıkayım" diyerek ayaklandım.Bileğimden tuttu ve başını bana doğru kaldırdı."Sana burada sensiz iyi olmadığımı söylüyorum,senin tek kelimen o zaman ben çıkayım mı??" ciddi miydi yani söylediklerinde?? "Pekala" diyerek yeniden yanına oturdum."Akşamki söylediklerini yarı hatırlıyorum merak etme.Kendi söylediklerimi de öyle." ellerini kafasına götürerek eğdi. "Kafam çok karışık biliyor musun??"

"Niye??"

"İstemeden de olsa bana farklı duyguları yaşatan bi kalbin var Deniz.Ve o kalbini her şeyden çok istiyorum."

Söylediklerinin hepsi büyük bir yutkunma yaratmışti bende.

Seviyorum...seviyorum.. Seviyorum..

"Her neyse beni uyandırmak için mi geldin??"

Başımla onaylayıp "Evet" dedim."akşama dönüyorlarmış Babamlar.Bavulunu hazırlasan iyi olur.Bu arada hazırlanda kahvaltıyı dışarda yapalım." ben hazırdım zaten.

Bu gün mutlu günümdeyim o zaman.Sonunda annemler geliyor ve kahvaltı hazırlamak zorunda kalmayacaktım.İçten bir gülümseme ile kollarımı Poyraz'a dolayıp yanağından öptüm."hemen hazırlanıyorum" deyip şaşkın Poyraz'ı arkamda bırakarak odama geçtim.Altıma hemen nike beyaz spor ayakkabılarımı geçirip eyeliner'ımı tazeledim.Saçımı düzleştirip sol tarafıma aktardım.Kavisli kaşlarımı yine aynada düzelterek aynalı gözlüğumu tepeme taktım.

Bavulumu açıp iç çamaşırlarımı ardından da kıyafetlerimi kitaplarımı yerleştirip fermuarını kapatıp yere indirdim. Yatağı da toplayıp eski haline getirdikten sonra odadan çıktım.

Poyraz aşağıdan mavi gömleğinin yakalarını düzelterek karizmatik bir şekilde indi.Ve burada büyülenen de ben oluyorum. Hele içine sokmuş uzun zincir kolyesi... Kaslarını daha da çekici yapıyordu sanki."Beni incelemen bittiyse çıkalım " deyince yerin dibine girmiştim bir kez daha.Nasıl farkına varıyordu onu izlemem ,bilmiyorum.

Elimi tuttu sıkıca.Yani bizi gören sevgili falan sanabilirdi yani.Başımı iki yana sallayıp güldüğümde bana baktı."Noldu ne gülüyosun??"

"Elimi tutuşuna gülüyorum"

"Ellerin en çok ellerime yakışıyor ne yapayım."

Tabiki de tutardım ellerini.Tavrımdan taviz vermeyerek gülümsedim yine.

Arabaya binerken tekrardan bastan aşağı suzdu beni."Hayret kapalı giyinmissin bu gün.Şasırdım."

"Tesekkur ederim Poyraz.Bunu bi iltifat olarak kabul ediyorum."