Öncelikle belirtmek istediğim nokta yazmış olduğum bu bölüm gelecek bölümlerden bir kesit. Kitaba dahil olan yeni oyuncu fotoğrafta yakışıklı...
Elbette niçin ve kim olarak girdiğini açıklamayacağım. (Kötüsün dediğinizi duyar gibiyim.)
Sadece şunu söylemek isterim ki bu kişi Çağın'a çok yakın fakat bir o kadar da uzak.
Gelelim kesite, sizi çok bekletmek istemiyorum.
Ayrıca kesitten sonra en kısa zamanda bir bölüm daha yayınlamaya çalışacağım.
Oylarını ve yorumlarını esirgemeyin lütfen :)
Tuna'dan
Yumuşak koltuğumda otururken aynı zaman da onunla ilgili yeni gelen fotoğraflara bakıyorum. O bu mutluluğu hak edecek ne yaptı?
Hiç bir şey yapmadı. Çünkü onu asla sevmedi, onunla görüşmedi, hatta ona karşı son görevini bile yapmadı. Peki şu an neden bu kadar mutlu?
Ona karşı duyduğum kin asla azalmıyor, gün geçtikçe daha çok yaklaşıyorum. Çok yakında şu resimde güldüğü gibi bir daha gülemeyecek.
Ona öyle şeyler yapacağım ki, keşke onu sevseydim, onu üzmeseydim diyerek bana yalvaracak.
Masanın üstündeki viski bardağı alıp dudaklarıma götürürken gülümsedim.
Çağın Işıkhan hayatındaki ışıkları tek tek söndüreceğim.
Ve hangi ışıktan başlayacağıma çoktan karar verdim. En parlak olanı resimden bile anlaşıyor.
Tanışacağımız gün geldiğinde karanlığa gömüleceksin.
Benim çektiğim acıların hepsini sana yaşatmadan ölmemek ona karşı borcumdur.
Gecenin sonunda kutlama yapmak için kendime en sevdiğim viskiyi ikram ettim.