"ចេះសុំតាំងពីពេលណា?" ថេហ៍ឆ្ងល់ពេក បណ្ដាលឲ្យចិត្តចង់តែសួរនាំ ទាំងភ្លេចគិតពីសុខទុក្ខខ្លួនឯងដែលពេលនេះជាប់ក្រោមទ្រូងគេទៅណាមិនបាន។
"ពេលនេះហើយ បងសុំព្រោះបងត្រូវការ ពេលនេះប៉ាអាតុងឃ្លានហើយ" ជាមួយនឹងពាក្យសម្ដីលួងលោម នាយនៅលេងទឹកមុខជាការអង្វរកទៀត ដូចជាយកភ្លើងទៅដាក់លើទឹកកក ដែលចិត្តអ្នកម្ខាងទៀតធៀបនឹងដុំទឹកកកពុំខុស។
"ប្រាកដអត់ ថាមួយ?" ឮសំណួរមួយនេះហើយក្ដីសង្ឃឹមប្រមូលផ្ដុំមកផ្គុំពេញពោះអ្នកខាងលើ នាយក្រាស់ញញឹមសឹងតែរយ៉ាស់មាត់ដល់ត្រចៀក ដោយហេតុជាប់រវល់ញញឹមបានជាមិនព្រមឆ្លើយបែជាសសៀដៃលូកមកដោះអាវគេទៅវិញ។
"បង ខ្ញុំមិនទាន់ព្រមទេ" ថេហ៍រហ័សទប់ដៃដែលលឿនមួយនោះជាប់ មុននឹងស្រដីឡើងភ្ជាប់ជាមួយទឹកមុខរបៀបមិនបានព្រៀង។
"ចុះពេលណាទើបព្រម ដឹងទេបងទ្រាំចង់ស្ទះហើយ វាសឹងតែប្រះខោឥលូវនេះ" សម្ដីជុងហ្គុកញ៉ាំងឲ្យកាយតូចរងាញ័រញាក់ ទឹកមុខក្រហមក៏បញ្ជាក់ពីភាពអៀនខ្មាស់ ទោះធ្លាប់ឆ្លងកាត់មកហើយ តែភាពអៀនមួយនេះមិនរសាត់បាត់ទៅណាឡើយ ជាពិសេសគឺពេលខ្លួននៅកកិតជិតនឹងមាឌធំរបស់ប្រុសម្នាក់នេះ។
"មិនជឿទេ បើបងចេះស្ទះបងស្ទះយូរហើយ ឥលូវចាំស្អែកទៅ ទ្រាំបន្តទៅណ៎"
"បើមិនជឿប៉ះវាល៎មើល"
"អាយ៎បង!" ថេហ៍ស្រែកចាចពេលត្រូវជុងហ្គុកយកដៃខ្លួនទៅប៉ះនឹងដំបងសាច់របស់គេ ទោះបីមានកំណាត់ខោបាំងបិទពិតមែន ប៉ុន្តែយ៉ាងណាវានៅតែធ្វើឲ្យដឹងដល់ភាពរឹងចង់ផ្ទុះរបស់វាហ្នឹងឯង ថេហ៍ព្យាយាមដកដៃចេញតែពុំបាន គេចាប់ឲ្យក្រសោបជាប់ថែមទាំងបង្ហាញទឹកមុខស្រើបស្រាលដាក់ហាក់កំពុងពេញចិត្តនឹងម្រាមដៃស្រឡូនមួយនេះខ្លាំងណាស់ បើបានប៉ះសាច់ផ្ទាល់តែម្ដងមិនដឹងជាល្អយ៉ាងណាទេ ជុងហ្គុកគិតអញ្ចឹង។
"ដឹងហើយមែនទេ វាកំពុងត្រូវការ" ឃើញថេហ៍ស្ងាត់ គេសួរបញ្ជាក់ទាំងដៃរវាមមិនឈប់ បន្តអង្អែលសាច់ទន់ត្រជាក់ៗអ្នកខាងក្រោយជារើយៗ។
"បងចាត់ទុកខ្ញុំជាអី-" គេចង់សួរតែជុងហ្គុកកាត់សំណួរ នាយធុញនឹងសំណួរអស់ទាំងហ្នឹងណាស់ នេះមិនដឹងមែនឬ ព្រឹកមិញនាយខំបង្ហាញក៏គេមិនដឹងដែរ?
"ថេហ៍ បើបងប្រាប់ហើយជឿទេ វាស្ដាប់ទៅអាចនឹងកំប្លែង តែវាជាការពិត ត្បិតអីពេលនេះមិនសមនឹងលើកប្រធានបទនឹងមក តែណ្ហើយថេហ៍ចង់ដឹង បងនឹងប្រាប់ អូនគឺជាប្រពន្ធបងហើយ ព្រឹកមិញបងមានគំរោងធ្វើឲ្យអូនរំភើបប៉ុន្តែមិននឹកស្មានថាអូនធ្វើឲ្យបងបាក់មុខវិញ បើខ្មាស់តែប៉ាម៉ាក់មិនថា តែខ្លាំងជាងគេអាតុងនឹងម៉ង វាឌឺបងឈឺៗណាស់" ទាំងទឹកមុខទាំងសម្លេង នាយបង្ហាញមកដូចខ្លួនឯងជាមនុស្សគួរឲ្យអាណិតណាស់ចឹង ថេហ៍សម្លឹងមើលពីកែវភ្នែកជាប់ ចង់ដឹងថាការដែលលើកឡើងមកនេះ សុទ្ធតែជាពាក្យពិតឬអត់?
"ចុះសង្សាររបស់បង" គេមិនចង់រំលឹកដល់ឈ្មោះបានជាសួរបែបនេះ ហើយជុងហ្គុកក៏ប្រាប់តាមដំណើររឿងទៅ ប្រាប់គ្រប់យ៉ាងពីអ្វីដែលខ្លួនបានដឹង នឹងការបែកគ្នាផង។
"ប្រាប់អស់ហើយល្មមឲ្យបាននៅ" ប្រើពេលរៀបរាប់អស់ជាយូរ ស្មានតែនាយអស់អារម្មណ៍ហើយប៉ុន្តែនៅដដែល តាមសុំឥតល្ហែ តែយប់នេះមិនបាន នៅបន្តសុំដល់ស្អែកទៀតមើលទៅ។
"មួយទេណា ព្រោះខ្ញុំចាញ់កម្លាំងបងខ្លាំង" ជាការបង្ការទុកមុន ហើយជុងហ្គុកងក់ក្បាលស្របតាមបញ្ជាក់ថាព្រមតែមួយ នាយលូកដៃយករបស់ពីហោប៉ៅខោ នោះជាចិញ្ជៀនពេជ្រដែលបានទិញដោយតុងតុងជាអ្នកជួយរើសមើលម៉ូត ជុងហ្គុកបំពាក់ចិញ្ជៀនរួចរាល់ មុននឹងថើបម្រាមដៃថេហ៍ថ្នមៗ ថើបបង្អូសឡើងទៅខាងលើជារើយៗ ហួសមកដល់ដងកាំបិទក្រោមស្មា នាយទម្លាក់ផ្ទៃមុខសង្ហាទៅនេបនិត្យស្រូបយកក្លិនក្រអូបយ៉ាងសមចិត្ត។
ស្នាមថើបដ៏សែនទន់ភ្លន់ចេះតែបន្តទៅមុខ និងបង្អូសសព្វសាច់សភ្លឺរលោងឲ្យប្រែពណ៌ជាក្រហមបន្តិចម្ដងៗ សាច់ត្រង់កញ្ចឹងកសខ្ចីត្រូវបង្កបង្កើននូវស្នាមជាំដោយបបូរមាត់ឱនជញ្ជក់ព្រមទាំងខាំតិចៗនាំឲ្យម្ចាស់កាយស្រៀវស្រានពេញទាំងប្រាណ ជុងហ្គុកអាចដឹងពីកំដៅសាច់កាយអ្នកខាងក្រោមបានយ៉ាងច្បាស់ ព្រោះសម្លៀកបំពាក់មិនក្រាស់ប៉ុន្មាន ហើយឥលូវត្រូវដៃមាំរហស័ចាប់ដោះដោចចេញមិនឲ្យសល់ត្រឹមលាក់តិចតួច សូម្បីតែរាងកាយធំខាងលើក៏ត្រូវននកគោកក្នុងវិនាទីតែមួយដែរ។
"អឹស-សឺត" កាយតូចពេលនេះមានអារម្មណ៍ចាប់ផ្ដើមឈឺស្កៀបសាច់ត្រង់ចំណុចដែលគេផ្ដិតបបូរមាត់ជាប់ វាឈឺជិបៗតែលាយនឹងភាពរសើបធ្វើឲ្យស្រួលខ្លួនម្យ៉ាង។
សាច់ពោះផឺតផតចុះឡើងដោយសារដង្ហើមដកញាប់ព្រោះក្ដៅរោលរាលពេញទាំងរាងកាយ ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មាន ភាពក្ដៅរសើបទាំងនោះត្រូវផ្លាស់ប្ដូរមកប្រមូលផ្ដុំនៅតំបន់ទន់ជ្រាយទាំងទ្វេ ដោយហេតុតែអ្នកខាងលើ ឱនមុខទៅឈ្ងប់ត្រង់ចំណុចសំខាន់នោះ នៅប្រើអណ្ដាតក្ដៅទៅលិតគាស់គាវហាក់កំពុងប្រមូលយកនៅលំអងមួយដ៏ផ្អែមចេញពីតំបន់រួមរិតមួយនឹង។
"អ្អា៎~បង~" សម្លេងបង្ហើឡើងរបៀបជាខ្យល់ល្ហើយៗ វាមានអារម្មណ៍ក្ដៅផ្សារពេលដែលជើងទាំងគូត្រូវពាក់លើស្មាក្រាស់ ហើយទ្វាសំងាត់ក៏បើកចាំទទួលបបូរមាត់ដ៏ស្ទាត់របស់គេ។
អណ្ដាតលិតរូតចុះឡើង បង្កជាសម្លេងជីបជុបឮរងំពេញបន្ទប់ដ៏សែនស្ងាត់ជ្រងំ ម្រាមដៃស្រឡូនចាប់ឈ្លីសក់ក្បាលនាយក្រាស់ដល់ថ្នាក់សើងមើងមើលមិនចង់យល់ តែសក់បែបនេះ មើលទៅគេស៊ិចស៊ីណាស់ដូចប្រុសអឺរ៉ុបយ៉ាងចឹង។
នាយថើប នាយលិតជញ្ជក់ទាល់តែអស់ចិត្តបណ្ដាលឲ្យទឹកសំណើមហូរចេញពីតំបន់រូងភ្នំ អ្នកខាងលើស្រូបយកទឹកនោះទាំងអស់ដោយគ្មានការខ្ពើមរអើមមុននឹងងើបមុខឡើងទៅបឺតមាត់អ្នកខាងក្រោម ផ្ដល់នូវទឹកខាប់ស្អិតលាយឡំនិងទឹកមាត់ទើបធ្វើឲ្យបបូរមាត់មួយគូរួមរិតយ៉ាងស៊ីជម្រៅ លើសពីនោះ អណ្ដាតក៏ត្រពាក់ត្រពួនគ្នាយ៉ាងសកម្ម ម្នាក់ៗជំហមាត់ផ្ដោះផ្ដូរទឹកសំណើមឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងពេញចិត្ត កាយល្អិតភ្លេចខ្លួនបន្តិចក៏ដឹងដល់សាច់មួយដុំកំពុងធ្វើដំណើររត់រសាត់មកចូលរូងភ្នំយ៉ាងលឿន
"អ្ហាស៎!!" កាយរលាក់មើលតែគេចាប់កន្ត្រាក់នឹងខ្សែភ្លើង ព្រោះអ្នកម្ខាងទៀតចូលទាំងគ្មានឲ្យដំណឹង តម្រង់ភ្លាមក៏ចូលទៅដល់កប់បាត់ ថ្នាក់ឮសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ឡើងផ្លាប់។
"អឺស-" នាយក្រាស់ដកដង្ហើមទាំងតានតឹងចិត្ត ព្រោះរន្ធស្នេហ៍មួយនេះនៅតែរួមរិតដូចដើមទោះគេធ្វើវាជាច្រើនសារ តែអត់នឹងសរសើកាយតូចមិនបានដែលរក្សាសភាពដើមនៅល្អស្អាតដូចផ្កាទើបតែរីកនៅរដូវដំបូង។
ត្រគាកមូលក្លំចាប់ផ្ដើមរង្គើពីយឺតទៅជាលឿនភ្លាមៗ ធ្វើឲ្យម្ចាស់កាយតូចរលាក់រហូតទ្រាំមិនបានទើបដកបបូរមាត់ចេញពីអណ្ដាតយ៉ាងសកម្ម ប្រុងប្រៀបនឹងស្រែកឃាត់ចង្វាក់តែមិនទាន់ព្រោះត្រូវអ្នកម្ខាងទៀតចាប់បង្វែចង្ការយកមកបឺតមាត់ផ្ដល់អណ្ដាតឲ្យសារជាថ្មីយ៉ាងទាន់ហន់ហាក់ទ្រាំនឹងភាពក្ដៅរោលរាលលែងកើត។
"អ្ហឺ-អ្ហឺសបងៗ កុំខ្លាំងពេ-"
"អូយ តឹងណាស់ថេហ៍សឺត បងស្រួលពេញទំហឹងហើយ" មនុស្សមាឌធំ ងើយមុខឡើងលើ ប្រឹងសម្រុកទាល់តែញើសហូរមកឲ្យកក្លាក់ កូនប្រុសដកចេញចូលញាប់ៗថ្នាក់ជើងគ្រែក៏មានសម្លេងកកិតនឹងឥដ្ឋលាន់ឮពេញប្រសាទ គេសម្រុកឥតល្ហែ សម្រុកទាល់តែបញ្ចេញទឹកស្នេហ៍មកលើកទីមួយ ហើយតង់ទីមួយនេះក៏ចប់ត្រឹមសេចក្ដីសុខមានពាសពេញពោះ កាយតូចដែលហត់នឹងទទួលបានត្រឹមដេកដកដង្ហើមញាប់ស្អេក គេរៀបនឹងបិទភ្នែកគេងព្រោះគិតថាចប់ហើយ ប៉ុន្តែមានអាម្មណ៍ថាត្រគាករបស់ខ្លួននៅតែមានចលនាដកចេញចូលដដែល។
"បងបានហើយ ខ្ញុំទទួលវាបានហើយ" ខ្លាចគេមិនទាន់ដឹង ទើបថេហ៍ប្រឹងបង្ហើបមាត់ប្រាប់ទាំងរដាក់រដុប ចង់ប្រាប់ពីទឹកស្នេហ៍ដែលខ្លួនទទួលបាន គេទទួលវាច្រើនពេកឡើងហូតាមចន្លោះភ្លៅប្រលាក់ពេញពូកហើយ។
"បងមិនទាន់ឆ្អែតទេថេហ៍សុំមួយទៀត" ចប់សម្ដីមិនចាំស្ដាប់ការបដិសេធរបស់គេ នាយបន្តសម្រុកញាប់ម្ដងទៀត ធ្វើឲ្យថេហ៍និយាយហាមមិនចេញ ចេញតែសម្លេងថ្ងូរមួយមុខ។
សម្លេងថ្ងូរហាក់ដូចជាយំខ្សឹកតិចៗ នាយឮហើយទើបទម្លាក់មាត់ទៅបឺតបំបិទ នាយជញ្ជក់ថ្នមៗជាការសុំចិត្ត សុំឲ្យនាយបន្ត ហើយជាការពិត សុំបែបនេះគឺបានសម្រេចមែនព្រោះថេហ៍ចិត្តទន់ដូចចាហួយ។
រាងកាយទាំងមូលត្រូវក្រោបដណ្ដប់ដោយស្នាមក្រហម កន្លែងខ្លះក៏ជាំព្រោះនាយក្រាស់ចេះតែភ្លេចថាគេឈឺ ច្រលំតែខាំញិញតែញឹក មិនដឹងជាយ៉ាងម៉េចឲ្យតែប៉ះកាយតូចស្រឡូនស្អាតមួយនេះ នាយដូចភ្លេចអស់ពាក្យថាថ្នម ស្គាល់តែម្យ៉ាងចង់ប្រើកម្លាំង ចង់ចូលទៅឲ្យកាន់តែជិតដើម្បីស្គាល់ពីរស់ជាតិដ៏ស៊ិចស៊ីនៅខាងក្នុង ថើបចុះឡើងក៏បន្តមកជញ្ជក់ចុងឈើរីម្ដងទៀត នាយហាក់ផ្ដាច់មិនបានត្រង់ចំណុចមួយនេះ វាផ្អែម វាទាក់ទាញបាតដៃគួរឲ្យចង់ប្របាច់ខ្លាំងណាស់។
ទឹកស្នេហ៍ចេះតែចេញមកឥតល្ហែ ព្រោះតែអ្នកខាងលើមិនហត់ នៅបន្ត នៅសម្រុករហូតដល់តង់ទីបួន បានជាព្រមដកអាវុធចេញថ្នមៗ វាដោយទាំងរសស្នេហ៍មកជាច្រើនផងដែរ។
"អួយបង" ថេហ្យុងប្រុងនឹងបែខ្លួនគេង ព្រោះខំតែគិតថានឹងបញ្ចប់ត្រឹមជុងហ្គុកដកកូនប្រុសចេញប៉ុន្តែមិនស្មានថា នាយដកចេញសិនសឹមចាប់បង្វែកាយគេឲ្យបែខ្នងសោះ។
ដៃទាំងគូច្រត់នឹងសាច់ពូក ខ្ញាំសឹងតែដាច់ដោច ប្រណាំងនឹងអាវុធដែលកំពុងវាយប្រហារនៅពីក្រោយ ផ្ទៃមុខគេត្រូវយោយោកទៅមុខទៅក្រោយតាមចង្វាក់ដែលត្រគាកកំពុងរង្គើឥតឈប់ សាច់ខ្នងក៏ដឹងដល់កំដៅទឹកមាត់អ្នកខាងក្រោយ ឱនមកលិត មកថើប ជញ្ជក់ទាល់តែលិចស្នាមជាច្រើនទៀត ស្នាមពីមុខមិនអស់ចិត្តនៅបន្ថែមពីក្រោយ នេះមិនចង់ឲ្យសាច់សភ្លឺមួយនេះនៅស្អាតមួយចន្លោះទេឬប្រុសខិល?
"បងខ្ញុំហត់អ្ហឹក"
"តែមួយទៀតទេចាំឲ្យសម្រាក*អឹស"
"មួយដល់ណាទៀតមេឃជិតភ្លឺហើយ" សម្លេងថេហ្យុងញ័រ ស្ដាប់មើលទៅក៏ដឹងថាចង់យំ បានជាអ្នកខ្លះលួចញញឹមគួចមាត់ ហាក់អស់សំណើចនឹងកំលាំងស្ដួចស្ដើងមួយហ្នឹង។
ដោយហេតុអាណិត ត្បិតអារម្មណ៍នៅមានក៏ជុងហ្គុកសុខចិត្តផ្ដាច់វាត្រឹមនឹង នាយចេញពីតំបន់ស្នេហ៍ហើយទើបចាប់កាយតូចយកមកដាក់ដេកលើទ្រូង ហើយពេលនេះបានឃើញពីកែវភ្នែករលីងរលោងរបស់ថេហ្យុងដែរ។
"ឈឺអ្ហេស បានជាយំ?" នាយបង្ហាញក្ដីបារម្ភចេញពីចិត្ត ទោះដឹងថាខ្លួនជាអ្នកបង្ក តែហោចណាស់ក៏បានសុំទោស ធ្វើយ៉ាងម៉េចបើកាយល្អិតមួយនេះទាក់ទាញចិត្តនាយបានខ្លាំងដល់ម្លឹង។
"អ្ហឹក~" ថេហ៍មិនឆ្លើយគេគ្រាន់តែគ្រវីក្បាល សារភាពឲ្យអស់កេរ្តិ៍ខ្មាស់ទៅគេស្រួលណាស់មិនបានឈឺអ្វីឡើយ គ្រាន់តែហត់អស់កម្លាំងប៉ុណ្ណោះលក្ខណៈបាក់ស្បាតដូចឡើងភ្នំបីយប់បីថ្ងៃគ្មានពេលសម្រាក។
"ចុះយំធ្វើអី?" មិនឈឺតែយំ ចរិតនៅតែក្មេងកូនមួយហើយប្រុងចរិតក្មេងនឹងនៅប្រើដល់ណាទៀត យ៉ាប់ណាស់ម៉ែអាតុង។
"បងកុហកខ្ញុំ ក្រែងថាតែមួយនោះអី ឥលូវរាប់ភ្លេចហើយ ខ្ញុំចុកចង្កេះខ្លាំងណាស់"
"អូហូ យំព្រោះហត់ឬ? ត្រង់ណាថាកុហក ថេហ៍ប្រាប់ឲ្យមួយ បងក៏ធ្វើមួយហើយតើ"
"មួយស្អី ជិតភ្លឺហើយនឹង"
"នឹងឯង មួយយប់ទល់ភ្លឺ"
TO BE CONTINUED.......