ELIJAH'S POV
I CLOSED my eyes and felt the cold stream of water on my body, while the pain I felt throughout my body was relieved.
I lied to Krixi when I told her that I couldn't go to school because I wasn't feeling well. The truth is, I had to join a gang fight a while ago, apparently that group of people insulted me too much and challenged me to a fight. I am happy because I also got a lot of money from them.
I enrolled at Hartshorn University to show to my family that I can make my dreams come true even without them by my side. I want to show them that I was able to live alone, even though they abandoned me.
After two months of them leaving me, I was able to face everything by myself. They lied to me when they said they were going to the province, what I knew was that auntie drea would take Papa to their province. But when I woke up in the hospital where I was unconscious for almost three days, I found out from Krixi that my whole family was in Canada.
I felt so sad and pain when the only person left by my side hugged me. It was Krixi who brought and watched over me at the hospital while I was burning with fever and unconscious for almost three days.
When I got out of the hospital, Krixi explained to me everything she knew about my family leaving. I wanted to cry when I found out that Papa had to have surgery because he had a heart disease, I wanted to be angry and blame myself for what happened.
I know to myself that what happened was not my fault but I was so guilty, I almost killed myself from thinking too much.
Gusto kong magalit sa pamilya ko nang hindi man lang nila ako nagawang kamustahin.
Krixi took me to Masbate where his parents at ibang kamag-anak nakatira. There, I learned all kinds of farmers' lifestyles.
We stayed in the province for more than a month when I decided to come back here. At first, I told myself that I would not go to school again, but when Krixi wanted to come with me and promised her family na aayusin at mag seseryoso na siya about her studies, I agreed. Like me, Krixi also failed at Brimstone High, I didn't ask her why dahil kung gusto niyang malaman ko yun ay sasabihin niya naman sa'kin ang dahilan.
"Elijah!! Hoy okay ka lang ba jan?" i heard Krixi shout from outside the Cr while knocking the door.
Hindi ko man lang namalayan na napatagal na pala ako dito sa loob.
"Boss ayos ka lang ba jan sa loob?" i heard from someone, I guess it's Omar's voice.
"Baka nadulas tapos nahimatay?" it's Ace. I want to slap my forehead because of what he said.
And Smile at the same time.
Maliban kay Krixi ay sina Kevin ang nakakasama ko lagi. Kahit nakakapikon ang pagiging makulit at loko loko nila ay hindi ko magawang magalit sa kanila, dahil sila yung mga taong nanatili sa tabi ko, noong mga panahong halos patayin ko ang sarili ko sa pakikipag away at pakikipag basag-ulo sa iba't ibang grupo ng gangster.
"Anong meron?" rinig kong tanong ni Gian.
"Elijah, woi sumagot ka naman jan--" Krixi was stunned by the shouting and was about to knock on the door, when I opened the Cr's door and came out with my whole body covered in a towel.
The four men immediately turned their backs and pretending they didn't see anything.
I looked at Krixi.
"Ang ingay niyo." i said, then walked back to my room.
Nagbihis na ako ng malaking black t-shirt at maikling maong na short, saka lumabas ng kwarto habang nagsusuklay.
Nadatnan ko silang lima sa sala habang nanonood ng balita sa TV.
Kevin immediately stood up when he saw me, unable to look directly at me.
"B-boss." nauutal na aniya.
Agad na napatingin ang iba sa'kin nang marinig si Kevin. Kumunot ang noo ko dahil sa mga nakakapagtakang ikinikilos nila.
"Tara na kumain." ani ko saka naunang maglakad papasok ng kusina. Naramdaman ko naman ang pagsunod nila.
Si Omar ang nag sandok ng kanin mula sa rice cooker, kumuha naman si Ace ng mga plato, si Gian ang nag hahain ng letchon manok, nilagyan naman ng tubig ni kevin ang pitsel, habang nag titimpla naman ng kape si krixi.
Gusto kong matawa sa kanila dahil sa kilos nilang lima.
Nang maupo na kaming lahat sa mesa na kasya lang sa aming anim ay tahimik lang silang nagpakiramdaman.
Kunot noo ko silang tinitingnan isa isa. "Nagdadasal ba kayo?" tanong ko sa kanila, out of curiosity.
"H-ha?" si Krixi.
"Ano bang nangyayari sa inyo? Bakit parang tense kayong lima?" takang tanong ko.
Nagpalitan silang lima ng tingin at hindi malaman kung magsasalita ba o ano.
"Nevermind, kumain na tayo." nasabi ko nalang.
Nag sign of the cross muna ako, ganon na din ang ginawa nila saka sabay sabay na kumain.
Natapos kaming kumain at gaya ng inaasahan ko ay ang apat na lalaki na ang nagligpit ng mga pinagkainan namin.
Lumabas ako ng kusina at dumeretso sa kwarto ko, paglabas ko ay bitbit ko na ang lighter at isang kaha ng yosi.
Yes, may bisyo ako. Hindi lang yosi kundi malakas din akong uminom ng alak.
Kumuha ako ng isa saka sinindihan, umupo ako sa may katamtaman na laki ng bato na nasa may gilid ng bahay.
Maya maya lang ay naramdaman kong may lumapit sa'kin. Inangat ko ang tingin ko kay krixi na ngayon ay napapangiwi pa habang titig na titig sa'kin.
"Ano problema mo?" kunot noo'ng tanong ko sa kanya.
Umupo siya sa isang bato din na nasa harap ko.
"Wala naman, nagtataka lang ako sa pagiging mainit ng ulo mo ngayon." nakangiting aniya saka dumampot ng bato at hinagis sa kanal na nasa bandang likod ng bahay.
'Marumi at napakabahong kanal.'
"Wala lang ako sa mood."
"Hmm alam ko, pero bakit? Masama pa rin ba ang pakiramdam mo?" ramdam ko ang pag aalala niya.
Ang totoo ay hindi ko din alam kung bakit ang bilis uminit ng ulo ko ngayon.
Umiling ako saka bumuntong hininga. "May iniisip lang."
"About saan?" knowing Krixi ay hindi niya ako tatantanan sa kakatanong hanggat hindi niya nakuha ang gusto niyang malaman.
"Iniisip ko lang na ipasundo na kaya kita dito sa parents mo?" seryosong sabi ko. Nakita kong natigilan siya saka ngumuso.
"Elijah naman ehhhhh!! Dali na, sabihin mo na sa'kin. Baka maka help ako diba?" pamimilit niya.
"Wag ka na makulit."
"Psh, eh nakakatakot kaya ang pagiging seryoso mo."
Nakita kong lumabas na din ang apat, hinagis ko kay kevin ang kaha ng yosi na agad naman niyang nasalo.
"Yown oh! Salamat bossing." natutuwang ani Omar.
Alam kong naninigarilyo din naman sila.
Maya maya lang ay napa-ubo si Krixi kaya kunot noo akong napatingin sa kanya.
"Alam mong may naninigarilyo dito, hindi ka parin pumapasok sa loob." mataray na ani ko.
"Eh kasi naman, natatakot ako sa loob." she said.
"Ano naman ang nakakatakot? Nasa loob ka naman ng bahay."
"Hahaha baka iniisip talaga ni Krixi na may multo sa loob, boss." natatawang pang aasar ni Ace kay krixi.
Sinamaan siya ng tingin ng kaibigan ko saka binato ng nadampot niyang buong maliit na lupa.
"Pagkatapos mong makikain ay ganyan mo ako tratuhin ngayon?" kunwaring pagtataray niya.
"Utos ni Boss 'yon." si Kevin.
"Letche!!" sigaw ni krixi sa kanila. Nagtawanan naman ang apat.
I was about to speak to stop them, but I stood up in shock because of a loud bang that we heard from somewhere.
Gun shot!!
"Ano yun?" gulat na tanong ni Krixi.
Nakita naming nagtakbuhan ang mga tsismosa naming kapitbahay.
"Tara tingnan natin." ani Gian at saka sabay-sabay silang nagtakbuhan.
Naiwan kaming dalawa ni Krixi.
"Ano kaya yun?" ramdam ko ang takot niya.
"A gun shot."
"Psh, alam ko."
"Eh bakit nagtatanong ka jan."
"What I mean is, anong nangyari? Bakit may putok ng baril? Bakit may binaril?" sabi niya, gigil na gigil.
Sinamaan ko siya ng tingin. "Let's go find out." sabi ko saka naglakad na din. Sumunod naman siya sa akin kumapit pa sa braso ko. "Bitawan mo nga ako."
"Ayuko."
"Tss."
'Parang bata.'
Nakarating kami sa pinangyarihan, agad na lumapit sa'min sina kevin.
"Anong meron?" agad na tanong ni Krixi.
"Dalawa patay." bulong ni Gian.
"Omygod." OA na reaction ni Krixi.
"Sino ang suspect?" tanong ko, ang paningin ay nasa nagkukumpulang mga tao. Puro likod lang nila ang nakikita ko.
"Walang may alam, boss. Ang bilis daw ng pangyayari, walang nakakita sa nangyari." sagot ni Kevin.
"Nakakapagtaka dahil isang putok lang ang narinig natin pero dalawa silang patay." ani Omar.
"Ohh?" si Krixi.
"Oo, sshhkk nakaka-pangilabot. Kung titingnan ay hindi lang isang bala ng baril ang tama ng bawat isa sa kanila." napapailing na sabi naman ni Ace.
"Parang patay na nga sila bago pa binaril eh." ani Gian.
Napatingin agad ako kay Gian nang sabihin niya 'yon. "What do you mean?" takang tanong ko sa kanya.
"Tingnan mo boss, kahit ikaw mapapa isip din." aniya. Tiningnan ko lang siya at saka naglakad papunta kung nasa'n ang mga biktima.
Nakipagsiksikan ako sa mga tsismosa at halos masuka dahil sa nakita.
Puro duguan ang mga katawan nila pero nakakapagtaka dahil mukhang tuyo na ang ibang dugo. Kagaya ng sinabi ni Gian ay mukhang patay na sila bago pa sila binaril dito.
Natigilan ako ng may mapansin akong maliit na bagay malapit sa may braso ng isang lalaki.
'Saan ko nga ba nakita 'yon?'
Isang kulay white na butones na may guhit ng Orange at black. Parang kulay ng tigre kung iisipin.
Napakuyom ang kamao ko ng mapagtanto ko kung sino ang posibleng may pakana nito. Maaaring ginawa niya 'to para takutin o warningan ako, dahil alam niya kung saan ako nakatira.
Umalis ako sa nagkukumpulang tao at saka bumalik sa mga kaibigan ko.
"Ano? Anong nalaman mo?" agad na tanong ni Krixi na akala mo isa akong police na nag iimbistiga.
"Bumalik na tayo sa bahay." nasabi ko nalang dahil kapag nagsalita ako ay maaaring may makarinig sa'kin dahil sa daming tao.
Nang makarating kami sa bahay ay sinabi ko lahat sa kanila ang iniisip ko. Takot at gulat ang nababasa ko sa kanya kanya nilang mata.
"Ibig sabihin, hindi ka pa rin tinitigilan ng black tiger na yan?" takot na tanong ni Krixi.
Tumango ako saka tiningnan sila isa isa. "Wag na muna kayong umuwi sa inyo. Dito na muna kayo mag stay sa bahay." sabi ko habang nakatingin isa isa sa apat.
Nagkatinginan naman sila dahil sa pagtataka.