Nu zit ik hier, huilend in de avond ergens in Australie. Wat er is gebeurt? Dat kan ik wel "even" uitleggen.
14 April.
Het was een doodnormale ochtend. Tenminste, dat dacht ik... Het was woensdag. Het was een normale schooldag voor mij, maar ik wist toen nog niet dat die dag alles, maar dan ook alles zou veranderen.
Ik kwam zoals altijd na school direct naar huis en begon aan mijn huiswerk. Ik had alleen maakwerk voor biologie en voor de rest leer werk dus ik zou het snel af kunnen hebben. Toen ik klaar was ging ik naar beneden tv kijken. Mijn ouders zijn toch altijd laat thuis van werken, ook al weet ik eigenlijk niet wat voor beroep ze hebben. Eerlijk gezegt heb ik dat ook nooit gevraagd. Ik ben niet een dochter die zo nieuwschierig is.
Toen ik een aflevering van Teen Wolf (A/N Teen Wolf fan) had gekeken keek ik op de klok, 9:00.
"Ze moesten toch nu wel thuis moeten zijn" Mompelde ik in mezelf. Ik besloot maar om ze te bellen. "Dit is de voicemail va..." ik gooide de telefoon tegen de boekenkast aan.
"Waarom nemen ze niet op!?" Ik liet mezelf op de bank vallen, het was inmiddels al 9:30. Van al dat ijsberen kreeg ik het warm, ik besloot om even een stukje buiten te gaan lopen.
Buiten was het best warm voor het seizoen, maar dat is alleen maar goed toch? Ik had een zwarte trenchcoat aan dus ik viel niet zo op in het donker, zoals ik altijd wil. Niet. Opvallen. Dan is de kans dat je gepest word het kleinst toch? Ik deed de deur achter me dicht en begon te lopen.
Zoals altijd liep ik een stukje door het bos, ja, we wonen aan de rand van een dorp dus tegenover het huis is een groot bos. Mijn ouders zeggen altijd "Kom nóóit in het bos, het is er erg gevaarlijk en je moet oppassen!" Er gingen geruchten rond dat er iemand vermist word. En wat doet Allison? Juist. Ze gaat er gewoon heen want ik bedoel maar, de enige die in het bos zitten zijn dieren. En als ze mij willen aanvallen is dat heel raar, want je hebt in Nederland bijna geen grote roofdieren, als je de dieren in een dierentuin niet meetelt.
Ik kwam aan bij een groot meer. Het is helderblauw en op het gras eromheen zijn kleurrijke bloemen te vinden. Altijd als ik even alleen wil zijn kom ik hierheen, ik krijg hier de rust die niemand me geeft. Ik kan alles om me heen vergeten en even rust hebben.
Vote?
Comment?
Follow?
Bye peepz<3