Unicode
ရှီရှန်းက သူတို့နှစ်ယောက်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်တယ်
'နင်တို့တွေလုပ်တော့မလို့မဟုတ်ဖူးလား ဘာကိစ္စစကားတွေများနေရသေးတာလဲ လုပ်စမ်းပါ နောက်ဆုံးတော့ငါလေး live showကောင်းကောင်းကြည့်ရသေးတာပေါ့လေ မြန်မြန်လုပ်ကြစမ်းပါ အချိန်တွေဖြုန်းမနေနဲ့တော့ လုပ်စရာရှိတာမြန်မြန်လုပ်လိုက်ကြ!!!'
သူမရဲ့'ရှိုးပွဲ' ကနောက်ဆုံးတော့စပြီလေ
လုံ့ကျွယ်ရဲ့ဒေါသနဲ့ဟိန်းဟောက်နေတဲ့အသံတွေကတစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ခက်ထန်စွာညည်းငြူနေတဲ့အသံကိုပြောင်းသွားတယ်
ယဲ့ချင်ချိုးကတော့ဒါတွေနဲ့ပတ်သတ်ပြီးအတွေးအကြုံရှိပြီးသားဖြစ်နေလို့ဘာပြီးရင်ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာကိုသိနေတယ်
ရှီရှန်းကအဲတာကိုကြည့်ပြီးတော့လျှာကိုသပ်လိုက်တယ်
'ဒါကိုကြည့်ရတာ တကယ့်ကမ္ဘာကအပြာကားကြည့်ရတာထက်တောင်သာသေးတယ်စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းတာက ကောင်လေးကသိပ်ပြီးမစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူးပဲ'
(TN/ဒီအပိုင်းကို အလွန်ရှက်တတ်ပြီးတည်ငြိမ်အေးဆေးသော Mia💙ကို ဘာသာပြန်ခိုင်းခြင်းဖြစ်ပါတယ်🤣)
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးမောပန်းသွားတဲ့အခါမှာယဲ့ချင်ချိုးကလုံ့ကျွယ်ရဲ့ဒေါသနဲ့ဟိန်းဟောက်သံတွေကိုလျစ်လျူရှုပြီးသူ့ကိုတစ်ခုခုကျွေးလိုက်ပြီးတော့အဝေးကိုခေါ်သွားတယ်
'ကြည့်လို့ကောင်းသားပဲ'
ရှီရှန်းကအပန်းဖြေပြီးသွားတဲ့အခါမှာသူဖုန်းစီဆီကိုပြန်လာခဲ့တယ်
ဖုန်းစီက ဟောခန်းရဲ့အပေါက်ဝမှာလမ်းလျှောက်နေတယ်
သူရှီရှန်းကိုတွေ့တဲ့အခါမှာသူမဆီကိုတစ်ဟုန်ထိုးးပြေးတော့တယ်
သူကသူမနဲ့နည်းနည်းခပ်ဝေးဝေးမှာရပ်လိုက်ပြီးသူမလမ်းလျှောက်လာတာကိုစောင့်နေတယ်သူ့စိတ်ထဲမှာတော့အနည်းငယ်ရှက်ကြောက်နေမိတယ်
"အားစီ, ကျွန်မပင်ပန်းနေပြီ"
ရှီရှန်းကဖုန်းစီဆီကိုလျှောက်သွားပြီးတော့သူ့ရင်ခွင်ထဲကိုတိုးဝင်လိုက်တယ်မနေ့ညတုန်းကလည်းတစ်ညလုံးလုပ်နေပြီးမနက်ကြတော့လည်းတစ်ချိန်လုံးလမ်းလျှောက်နေခဲ့တာမို့သူမအတော်ကိုပင်ပန်းနေတယ်
ဖုန်းစီကခနတစ်ဖြုတ်လောက်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားတယ်
သူကရှီရှန်းရဲ့ပုံစံကိုခနတစ်ဖြုတ်လောက်အကဲခတ်ကြည့်နေလိုက်တယ်တစ်ခုခုမူမမှန်တာမရှိတာကြောင့်သူမကိုဟောခန်းထဲကိုပြန်ခေါ်သွားတယ်
''အားစီ, ယဲ့ချင်ချိုးကဘယ်မှာနေတာလဲ"
ရှီရှန်းကသူမနှုတ်ခမ်းနဲ့သူ့ရဲ့လည်ပင်းကိုထိပြီးပြောလိုက်တော့ဖုန်းစီရုတ်တရက်အသက်ရှူမှားသွားတယ်
ဖုန်းစီကသူ့ကိုယ်သူတည်ငြိမ်အောင်လုပ်လိုက်ပြီးအသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက်တယ်
"အသစ်တက်ရောက်လာတဲ့ကျင့်ကြံသူတွေကကောင်းကင်ဘုံရဲ့အရှင်သခင်ကိုအရင်ဆုံးဂါဝရပြုရတယ်ပြီးတော့မှသူတို့ရဲ့နေရာကိုရတာသူမကအခုထိသွားမတွေ့ရသေးဘူးဆိုတော့လုကျန်းရဲ့နေရာမှာနေတာနေမှာပေါ့"
"လုကျန်း!??"
"အမ်.."ဖုန်းစီကခနလောက်စဥ်းစားလိုက်တယ်
"သူကကောင်းကင်ဘုံနန်းတော်ရဲ့ကြီးကြပ်သူလေ"
"Pffff!!....,ဟမ်ဘလိုတောင်လဲဟ"
ဖုန်းစီကသူမကိုပွေ့ချီပြီးအိပ်ရာပေါ်တင်လိုက်တယ်သူမရဲ့မျက်လုံးလေးတွေကိုစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ချော့ပြောလိုက်တယ်
"ရှောင်ရှူ...ကိုယ့်ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့"
"အင်းပါ"
ရှီရှန်းကပြုံးပြလိုက်တယ်
"အရင်ဆုံးလှဲလိုက်စမ်းပါ ကျွန်မနေရတာအဆင်မပြေဘူး"
ဖုန်းစီကသူမကိုစိုက်ကြည့်ပြီးတော့သူမအမှန်တွေပြောနေတာလားဆိုတာကိုအကဲခတ်လိုက်ပြီးတော့မှသူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းလိုက်ပြီးတော့အိပ်ရာရဲ့တစ်ဝက်မှာလှဲလိုက်တယ်
"အရင်အိပ်လိုက်ပါ,ပြီးရင်ကိုယ်ကောင်းကင်ဘုံကိုလိုက်ပြမယ်"
ရှီရှန်းကခနလောက်ငြိမ်သွားပြီးတော့မှဖုန်းစီရဲ့ခါးကိုဖက်ပြီးအိပ်လို့ကောင်းမယ့်နေရာတစ်ခုကိုရသွားတယ်
......
ဒီလိုနဲ့...,ကောင်းကင်ဘုံလောကမှာပြဿနာ၂ခုရှိနေတယ်
ပထမတစ်ခုကဖုန်းစီ,နှစ်တစ်ထောင်လောက်နီးပါးပျောက်ချင်သလိုပျောက်သွားပြီးပြန်ပေါ်လာတယ်
ပြီးတော့တက်သစ်စမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုပါခေါ်လာသေးတယ်အဲ့ဒီမိန်းကလေးကလည်းလျော့တွက်လို့မရဘူး
နောက်တစ်နေ့ကြတော့ဖုန်းစီကကောင်းကင်ဘုံကအထွတ်အမြတ်ထားတဲ့ပစ္စည်းတွေဓားမြတိုက်သွားပြန်ရောကောင်းကင်ဘုံကသူတွေကိုလည်းပြန်ပေးဆွဲသေးတယ်ပြီးတေ့ာအဲ့လူတွေကိုနန်းတော်စဆောက်ခိုင်းပြီးတာနဲ့မီးများကင်ပစ်လိုက်သလားပဲပြန်ကိုမရောက်လာတော့ဘူး
ပြီးတော့ဖုန်းစီကအဲ့မိန်းကလေးကိုအတော်ကြောက်တယ်ဆိုပဲသူမပြောသမျှဘာဆိုဘာအကုန်လုပ်ပေးတယ်လို့လဲကောလဟာလတွေထွက်တယ်
ပိုပြီးအရေးကြီးတာကဖုန်းစီရဲ့မီးတောက်တွေကိုသူမကလျစ်လျူရှုလို့ရတယ်
ဒုတိယတစ်ချက်အရေးကြီးတာကတော့မကောင်းဆိုးဝါးတိုက်ပွဲက ကျင့်ကြံခြင်းလောကရဲ့တစ်ဝက်လောက်ထိရောက်နေပြီအကယ်၍ကောင်းကင်ဘုံကသာတပ်သားမလွှတ်ပေးဘူးဆိုရင်ကျင့်ကြံခြင်းလောက ကတစ်ခုလုံးပါသွားတော့မယ်
အဲဒါကြောင့်ကောင်းကင်ဘုံကမကောင်းဆိုးဝါးဘုရင်နဲ့ဘလိုညှိုနှိုင်းရမလဲဆိုတာစဥ်းစားနေကြတယ်
ကောင်းကင်ဘုံအရှင်သခင်ရဲ့နန်းတော်ထဲမှာလူတွေကစုစုဝေးဝေးနဲ့အပြန်အလှန်ဆွေးနွေးနေကြတယ်
"နဂါးမျိုးနွယ်စုကသခင်ငယ်လေးကအတော်ဆုံးတပည့်ပဲမလား,ငါသူ့ကိုလွှတ်ဖို့အကြံပြုချင်တယ်"
"သူကအရမ်းငယ်သေးတယ်,ပြီးတော့ကောင်းကင်ဘုံတိုက်ပွဲတွေနဲ့ပတ်သက်လို့ဘာမှလည်းအတွေ့အကြုံရှိသေးတာမဟုတ်ဘူးငါကတော့ကောင်းကင်သခင်ကျန်းဖုန်းကိုစေလွှတ်စေချင်တယ်သူကနှစ်ပေါင်းများစွာစပ်တပ်ကိုဦးဆောင်လာတာအဲတာတွေနဲ့အသားကျနေပြီဖြစ်လို့သူကိုတိုက်ပွဲထဲကိုစေလွှတ်စေချင်တယ်"
"ငါသဘောတူတယ်"
"နဂါးမျိုးနွယ်စုနဲ့ကောင်းကင်သခင်ကအဆက်အသွယ်တွေရှိနေတာပဲ..ပြီးတော့နဂါးမျိုးနွယ်စုရဲ့သခင်ငယ်လေးကိုလွှတ်တာပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်ငါကတော့သူ့ကိုအားပေးတယ်"
သူတိုတွေဝေခွဲမရဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာဂုဏ်သရေရှိတဲ့သူတစ်ယောက်ကနန်းတော်သခင်ရဲ့ထိုင်ခုံမှာထိုင်လိုက်ပြီးတော့သူတို့တွေအငြင်းပွားနေတာကိုကြည့်နေတယ်
သူ့ကြည့်ရတာခေါင်းကိုက်နေပုံရပြီးဘေးဘက်မှာထိုင်နေတဲ့လုကျန်းကိုခေါ်မေးလိုက်တယ်
"မင်းရောဘယ်သူကသင့်လျော်မယ်ထင်လဲ"
"အရှင်သခင်.,ကျွန်တော်တို့ပြိုင်ပွဲတစ်ခုလုပ်ပြီးနိုင်တဲ့သူကိုပို့လိုက်ရင်အဆင်ပြေမယ်ထင်တယ်"
လုကျန်းက ချက်ချင်းကြီးအဖြေမပေးရဲဘူး
ကောင်းကင်ဘုံသခင်ကခနလောက်တော့စဥ်းစားနေလိုက်တယ်,ဒါကဘက်လိုက်ခြင်းမရှိဘူးပဲ
"ဒီအကြံညဏ်ကောင်းတယ်"
ဒါဆိုပြိုင်ပွဲကအဆုံးအဖြတ်ပေးလိမ့်မယ်
ပြိုင်ပွဲမစခင်မှာပဲလုံကြွယ့်နဲ့ကျန်းဖုန်းကတိုက်ခိုက်ပြီးနေပြီ
အကြောင်းပြချက်ကတော့အသစ်တက်လာတဲ့ယဲ့ချင်ချိုးကြောင့်ဆိုပဲ
သူတို့တွေ တွေ့လိုက်ရတာကလုံကြွယ့်နဲ့ကျန်းဖုန်းမဟုတ်ပဲနဲ့အပူမီးတွေတစ်ဟုန်းဟုန်းတောက်နေတဲ့ဖုန်းစီရောက်နေတာဖြစ်နေတယ်
"ဖုန်းစီ!!...သူကဘာလိုဒီရောက်နေတာလဲ"
သူတိုတွေကတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ရောက်ကြည့်နေကြတယ်
'အဲ့ဖုန်းစီဘာလို့ရောက်နေတာလဲသိတဲ့သူရှိကြလား!!'
သူရောက်လာတဲ့နေကတည်းကလူလုံးထွက်ပြတာမှမဟုတ်တာ
ဘယ်သူကသူဒီကိုရောက်လာလိမ့်မယ်လို့ခန့်မှန်းမိမှာတုန်း...သူတို့သာစောစောစီးစီးသိမယ်ဆိုရင်သေအောင်ရိုက်ရင်တောင်ဒီနေရာကိုမလာဘူးးးးး
"သူ့ဘေးနားမှာရပ်နေတဲ့တစ်ယောက်ကအသစ်ရောက်လာတဲ့ရှန်းရှူမလား"
"မျိုးရိိုးနာမ်မည်ရှန်းက နည်းနည်းစိမ်းတယ်နော်...ဒီမျိုးရိုးက ကျင့်ကြံခြင်းလောကမှာမရှိဘူးမလား"
"မြောက်တောင် ဂိုဏ်းကမျိုးရိုးကလည်းရှန်းမလား"
"အော်..သခင်ယွီရှောင်းမလားသူမြောက်ပိုင်းတောင်ကနေထွက်မလာတာနှစ်ပေါင်းတစ်သောင်းလောက်တောင်ရှိနေပြီနော်.."
သူစကားတောင်ဆုံးအောင်မပြောရသေးခင်မှာပဲလူတစ်ယောက်ကသူ့ရှေ့မှာပိတ်ရပ်လိုက်တယ်
သူကဝတ်ရုံအနက်ရောင်အရှည်ဝတ်ထားတဲ့အမျိုးသမီးကိုကြည့်ဖို့ခေါင်းမော့လိုက်တဲ့အခါမှာသူမဘေးမှာတော့......ဖုန်းစီ!!..
"ရို့...ရို..ရှင်ဘယ်သူ့အကြောင်းပြောနေတာလဲ"
"ကျွန်...ကျွန်တော်"
သူကအနောက်ကိုလှည့်ပြီးချစ်သူငယ်ချင်းလေးတွေကိုအကူအညီတောင်းဖို့လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်
တစ်ယောက်မှမရှိတော့ပါဘူး'သေစမ်းဘာတွေဖြစ်ကုန်ပြီလဲ'
"ရှောင်ရှူဘာဖြစ်လို့လဲ..."
ဖုန်းစီကရှီရှန်းရှေ့ကနေပိတ်ရပ်ပြီးပြောလိုက်တယ်
"ကျွန်မကြားလိုက်တာ သူဆရာ့နာမည်လေးများပြောလိုက်သလားလို့ပါ"
ရှီရှန်းကသူ့နောက်မှာရပ်နေတဲ့သူကိုလက်ညှိုးထိုးပြီးတော့ပြောလိုက်တယ်
'ပိုင်လန်ကတော့ဆရာကောင်းကင်ဘုံကိုတက်သွားပြီလို့ပြောလိုက်တာအဲဒါကြောင့်သူအသက်ကောရှင်နေသေးရဲ့လားလို့ငါစစ်ဆေးရမယ်မဟုတ်ရင်သူသေ သွားပြီဆိုငါဒီတာ၀န်ကိုလုပ်နေတာအချိန်ကုန်ရုံပဲအဖတ်တင်နေလိမ့်မယ်
"မင်းနားကြားလွဲတာပါ"
ဖုန်းစီကရှီရှန်းရဲ့ခေါင်းကိုပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်
"အားစီ..ရှင်သိလားရှင်ကျွန်မကိုညာပြောရင်ကျွန်မမျက်လုံးကိုတည့်တည့်ကြည့်မပြောရဲဘူးဆိုတာ"
ဖုန်းစီကခနလောက်ကြောင်သွားတယ်ပြီးတော့သူသူမကိုမကြည့်ရဲတာကြောင့်အခြားတစ်ဖက်ကိုကြည့်နေလိုက်တယ်
"ကိုယ်ဘာမှမပြောမိပါဘူး..ဘာမှပြောဘူး!"
"အားစီ..,ရှင်ကျွန်မကိုဘာတွေဖုံးကွယ်ထားပြန်ပြီလဲ"
ဖုန်းစီကမျက်လုံးကိူပင့်လိုက်ပြီးချီတုံချတုံနဲ့ပြောတယ်
"သူကငါ့ကိုမပြောခိုင်းဘူး, ကိုယ်ကလည်းမင်းကိုမလိမ်ချင်ဘူးရယ်"
"အဲ့ဆိုပြောလေ."
"သူသေပြီ"
"သေပြီ!!'"
ရှီရှန်း ကဖုန်းစီကိုမယုံသင်္ကာနဲ့ကြည့်လိုက်တယ်
"ဆရာကဘာလိုသေ သွားတာလဲ"
'ယွီရှောင်းကမူလဇာတ်ကြောင်းထဲမှာပါတဲ့အတိုင်းတစ်ခုမှမဖြစ်ထားတာကိုဘာလို့သေသွားတာလဲ?'
"သူ့သက်တမ်းကပြည့်သွားလို့နေမှာပေါ့အဲဒီနေ့ကသူကိုယ့်ကိုကောင်းကင်ဘုံစွန်းတောင်ထွဋ်မှာလာရှာတယ်
ပြီးတော့ကိုယ်ကမင်းအသက်ရှင်ဖို့တစ်ခုတည်းသောမျှော်လင့်ချက်တဲ့..
မင်းကိုကိုယ့်လက်ထဲအပ်ခဲ့ပြီးတော့သူသေတော့မယ်ဆိုတာကိုမပြောဖို့တားသွားတယ်"
ရှီရှန်း"......."
'ယွီရှောင်းကဖုန်းစီကိုလွယ်လွယ်ကူကူလက်ခံလိုက်တဲ့အကြောင်းရင်းကဒါလားမူလဇာတ်ကြောင်းအတိုင်းတစ်ခုမှမဖြစ်ထားတာတောင်သူကသေရတာပါလား..ဒါကတရားရောမျှတရဲ့လား?'
'အဲ့အကြောင်းကိုတွေးနေရင်းနဲ့ယွီရှောင်းကအဲဒီလောက်လဲအားမနည်းပါဘူးဘာလို့သူကဇာတ်လမ်းထဲမှာမြန်မြန်သေသွားတာလဲ'
ဖုန်းစီကရှီရှန်းရဲ့အမူအယာတွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုပြောင်းလဲနေတာကိုကြည့်နေတယ်ပြီးတော့မှသူမအမူအယာတည်ငြိမ်သွားတာကိုတွေ့တယ်
သူတစ်ခုခုပြောဖို့ပါးစပ်ဟလိုက်ပေမယ်အဆုံးမှာတော့ဘာမှမပြောခဲ့ဘူး
Transalated by
Dora💜
Anna💚
Mia💙
13.4.21(Tuesday)
Zawgyi
႐ွီ႐ွန္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို စိတ္႐ႈပ္ေထြးေနတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္
'နင္တို႔ေတြလုပ္ေတာ့မလို႔မဟုတ္ဖူးလား ဘာကိစၥစကားေတြမ်ားေနရေသးတာလဲ လုပ္စမ္းပါ ေနာက္ဆုံးေတာ့ငါေလး live showေကာင္းေကာင္းၾကည့္ရေသးတာေပါ့ေလ ျမန္ျမန္လုပ္ၾကစမ္းပါ အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းမေနနဲ႔ေတာ့ လုပ္စရာ႐ွိတာျမန္ျမန္လုပ္လိုက္ၾက!!!'
သူမရဲ႕'႐ိႈးပြဲ' ကေနာက္ဆုံးေတာ့စၿပီေလ
လုံ႔ကြၽယ္ရဲ႕ေဒါသနဲ႔ဟိန္းေဟာက္ေနတဲ့အသံေတြကတစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ခက္ထန္စြာညည္းျငဴေနတဲ့အသံကိုေျပာင္းသြားတယ္
ယဲ့ခ်င္ခ်ိဳးကေတာ့ဒါေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးအေတြးအၾကဳံ႐ွိၿပီးသားျဖစ္ေနလို႔ဘာၿပီးရင္ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုသိေနတယ္
႐ွီ႐ွန္းကအဲတာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့လွ်ာကိုသပ္လိုက္တယ္
'ဒါကိုၾကည့္ရတာ တကယ့္ကမ႓ာကအျပာကားၾကည့္ရတာထက္ေတာင္သာေသးတယ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတာက ေကာင္ေလးကသိပ္ၿပီးမစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူးပဲ'
(TN/ဒီအပိုင္းကို အလြန္႐ွက္တတ္ၿပီးတည္ၿငိမ္ေအးေဆးေသာ Mia💙ကို ဘာသာျပန္ခိုင္းျခင္းျဖစ္ပါတယ္🤣)
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးေမာပန္းသြားတဲ့အခါမွာယဲ့ခ်င္ခ်ိဳးကလုံ႔ကြၽယ္ရဲ႕ေဒါသနဲ႔ဟိန္းေဟာက္သံေတြကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီးသူ႕ကိုတစ္ခုခုေကြၽးလိုက္ၿပီးေတာ့အေဝးကိုေခၚသြားတယ္
'ၾကည့္လို႔ေကာင္းသားပဲ'
႐ွီ႐ွန္းကအပန္းေျဖၿပီးသြားတဲ့အခါမွာသူဖုန္းစီဆီကိုျပန္လာခဲ့တယ္
ဖုန္းစီက ေဟာခန္းရဲ႕အေပါက္ဝမွာလမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္
သူ႐ွီ႐ွန္းကိုေတြ႕တဲ့အခါမွာသူမဆီကိုတစ္ဟုန္ထိုးးေျပးေတာ့တယ္
သူကသူမနဲ႔နည္းနည္းခပ္ေဝးေဝးမွာရပ္လိုက္ၿပီးသူမလမ္းေလွ်ာက္လာတာကိုေစာင့္ေနတယ္သူ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့အနည္းငယ္႐ွက္ေၾကာက္ေနမိတယ္
"အားစီ, ကြၽန္မပင္ပန္းေနၿပီ"
႐ွီ႐ွန္းကဖုန္းစီဆီကိုေလွ်ာက္သြားၿပီးေတာ့သူ႕ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္လိုက္တယ္မေန႔ညတုန္းကလည္းတစ္ညလုံးလုပ္ေနၿပီးမနက္ၾကေတာ့လည္းတစ္ခ်ိန္လုံးလမ္းေလွ်ာက္ေနခဲ့တာမို႔သူမအေတာ္ကိုပင္ပန္းေနတယ္
ဖုန္းစီကခနတစ္ျဖဳတ္ေလာက္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားတယ္
သူက႐ွီ႐ွန္းရဲ႕ပုံစံကိုခနတစ္ျဖဳတ္ေလာက္အကဲခတ္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္တစ္ခုခုမူမမွန္တာမ႐ွိတာေၾကာင့္သူမကိုေဟာခန္းထဲကိုျပန္ေခၚသြားတယ္
''အားစီ, ယဲ့ခ်င္ခ်ိဳးကဘယ္မွာေနတာလဲ"
႐ွီ႐ွန္းကသူမႏႈတ္ခမ္းနဲ႔သူ႕ရဲ႕လည္ပင္းကိုထိၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ဖုန္းစီ႐ုတ္တရက္အသက္႐ွဴမွားသြားတယ္
ဖုန္းစီကသူ႕ကိုယ္သူတည္ၿငိမ္ေအာင္လုပ္လိုက္ၿပီးအသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္႐ွဴလိုက္တယ္
"အသစ္တက္ေရာက္လာတဲ့က်င့္ၾကံသူေတြကေကာင္းကင္ဘုံရဲ႕အ႐ွင္သခင္ကိုအရင္ဆုံးဂါဝရျပဳရတယ္ၿပီးေတာ့မွသူတို႔ရဲ႕ေနရာကိုရတာသူမကအခုထိသြားမေတြ႕ရေသးဘူးဆိုေတာ့လုက်န္းရဲ႕ေနရာမွာေနတာေနမွာေပါ့"
"လုက်န္း!??"
"အမ္.."ဖုန္းစီကခနေလာက္စဥ္းစားလိုက္တယ္
"သူကေကာင္းကင္ဘုံနန္းေတာ္ရဲ႕ႀကီးၾကပ္သူေလ"
"Pffff!!....,ဟမ္ဘလိုေတာင္လဲဟ"
ဖုန္းစီကသူမကိုေပြ႕ခ်ီၿပီးအိပ္ရာေပၚတင္လိုက္တယ္သူမရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခ်ာ့ေျပာလိုက္တယ္
"ေ႐ွာင္႐ွဴ...ကိုယ့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔"
"အင္းပါ"
႐ွီ႐ွန္းကျပဳံးျပလိုက္တယ္
"အရင္ဆုံးလွဲလိုက္စမ္းပါ ကြၽန္မေနရတာအဆင္မေျပဘူး"
ဖုန္းစီကသူမကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့သူမအမွန္ေတြေျပာေနတာလားဆိုတာကိုအကဲခတ္လိုက္ၿပီးေတာ့မွသူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုနမ္းလိုက္ၿပီးေတာ့အိပ္ရာရဲ႕တစ္ဝက္မွာလွဲလိုက္တယ္
"အရင္အိပ္လိုက္ပါ,ၿပီးရင္ကိုယ္ေကာင္းကင္ဘုံကိုလိုက္ျပမယ္"
႐ွီ႐ွန္းကခနေလာက္ၿငိမ္သြားၿပီးေတာ့မွဖုန္းစီရဲ႕ခါးကိုဖက္ၿပီးအိပ္လို႔ေကာင္းမယ့္ေနရာတစ္ခုကိုရသြားတယ္
......
ဒီလိုနဲ႔...,ေကာင္းကင္ဘုံေလာကမွာျပႆနာ၂ခု႐ွိေနတယ္
ပထမတစ္ခုကဖုန္းစီ,ႏွစ္တစ္ေထာင္ေလာက္နီးပါးေပ်ာက္ခ်င္သလိုေပ်ာက္သြားၿပီးျပန္ေပၚလာတယ္
ၿပီးေတာ့တက္သစ္စမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုပါေခၚလာေသးတယ္အဲ့ဒီမိန္းကေလးကလည္းေလ်ာ့တြက္လို႔မရဘူး
ေနာက္တစ္ေန႔ၾကေတာ့ဖုန္းစီကေကာင္းကင္ဘုံကအထြတ္အျမတ္ထားတဲ့ပစၥည္းေတြဓားျမတိုက္သြားျပန္ေရာေကာင္းကင္ဘုံကသူေတြကိုလည္းျပန္ေပးဆြဲေသးတယ္ၿပီးေတ့ာအဲ့လူေတြကိုနန္းေတာ္စေဆာက္ခိုင္းၿပီးတာနဲ႔မီးမ်ားကင္ပစ္လိုက္သလားပဲျပန္ကိုမေရာက္လာေတာ့ဘူး
ၿပီးေတာ့ဖုန္းစီကအဲ့မိန္းကေလးကိုအေတာ္ေၾကာက္တယ္ဆိုပဲသူမေျပာသမွ်ဘာဆိုဘာအကုန္လုပ္ေပးတယ္လို႔လဲေကာလဟာလေတြထြက္တယ္
ပိုၿပီးအေရးႀကီးတာကဖုန္းစီရဲ႕မီးေတာက္ေတြကိုသူမကလ်စ္လ်ဴ႐ႈလို႔ရတယ္
ဒုတိယတစ္ခ်က္အေရးႀကီးတာကေတာ့မေကာင္းဆိုးဝါးတိုက္ပြဲက က်င့္ၾကံျခင္းေလာကရဲ႕တစ္ဝက္ေလာက္ထိေရာက္ေနၿပီအကယ္၍ေကာင္းကင္ဘုံကသာတပ္သားမလႊတ္ေပးဘူးဆိုရင္က်င့္ၾကံျခင္းေလာက ကတစ္ခုလုံးပါသြားေတာ့မယ္
အဲဒါေၾကာင့္ေကာင္းကင္ဘုံကမေကာင္းဆိုးဝါးဘုရင္နဲ႔ဘလိုညိႇဳႏိႈင္းရမလဲဆိုတာစဥ္းစားေနၾကတယ္
ေကာင္းကင္ဘုံအ႐ွင္သခင္ရဲ႕နန္းေတာ္ထဲမွာလူေတြကစုစုေဝးေဝးနဲ႔အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္
"နဂါးမ်ိဳးႏြယ္စုကသခင္ငယ္ေလးကအေတာ္ဆုံးတပည့္ပဲမလား,ငါသူ႕ကိုလႊတ္ဖို႔အၾကံျပဳခ်င္တယ္"
"သူကအရမ္းငယ္ေသးတယ္,ၿပီးေတာ့ေကာင္းကင္ဘုံတိုက္ပြဲေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ဘာမွလည္းအေတြ႕အၾကဳံ႐ွိေသးတာမဟုတ္ဘူးငါကေတာ့ေကာင္းကင္သခင္က်န္းဖုန္းကိုေစလႊတ္ေစခ်င္တယ္သူကႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစပ္တပ္ကိုဦးေဆာင္လာတာအဲတာေတြနဲ႔အသားက်ေနၿပီျဖစ္လို႔သူကိုတိုက္ပြဲထဲကိုေစလႊတ္ေစခ်င္တယ္"
"ငါသေဘာတူတယ္"
"နဂါးမ်ိဳးႏြယ္စုနဲ႔ေကာင္းကင္သခင္ကအဆက္အသြယ္ေတြ႐ွိေနတာပဲ..ၿပီးေတာ့နဂါးမ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕သခင္ငယ္ေလးကိုလႊတ္တာပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္ငါကေတာ့သူ႕ကိုအားေပးတယ္"
သူတိုေတြေဝခြဲမရျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာဂုဏ္သေရ႐ွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကနန္းေတာ္သခင္ရဲ႕ထိုင္ခုံမွာထိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့သူတို႔ေတြအျငင္းပြားေနတာကိုၾကည့္ေနတယ္
သူ႕ၾကည့္ရတာေခါင္းကိုက္ေနပုံရၿပီးေဘးဘက္မွာထိုင္ေနတဲ့လုက်န္းကိုေခၚေမးလိုက္တယ္
"မင္းေရာဘယ္သူကသင့္ေလ်ာ္မယ္ထင္လဲ"
"အ႐ွင္သခင္.,ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုလုပ္ၿပီးႏိုင္တဲ့သူကိုပို႔လိုက္ရင္အဆင္ေျပမယ္ထင္တယ္"
လုက်န္းက ခ်က္ခ်င္းႀကီးအေျဖမေပးရဲဘူး
ေကာင္းကင္ဘုံသခင္ကခနေလာက္ေတာ့စဥ္းစားေနလိုက္တယ္,ဒါကဘက္လိုက္ျခင္းမ႐ွိဘူးပဲ
"ဒီအၾကံညဏ္ေကာင္းတယ္"
ဒါဆိုၿပိဳင္ပြဲကအဆုံးအျဖတ္ေပးလိမ့္မယ္
ၿပိဳင္ပြဲမစခင္မွာပဲလုံႂကြယ့္နဲ႔က်န္းဖုန္းကတိုက္ခိုက္ၿပီးေနၿပီ
အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့အသစ္တက္လာတဲ့ယဲ့ခ်င္ခ်ိဳးေၾကာင့္ဆိုပဲ
သူတို႔ေတြ ေတြ႕လိုက္ရတာကလုံႂကြယ့္နဲ႔က်န္းဖုန္းမဟုတ္ပဲနဲ႔အပူမီးေတြတစ္ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ဖုန္းစီေရာက္ေနတာျဖစ္ေနတယ္
"ဖုန္းစီ!!...သူကဘာလိုဒီေရာက္ေနတာလဲ"
သူတိုေတြကတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေရာက္ၾကည့္ေနၾကတယ္
'အဲ့ဖုန္းစီဘာလို႔ေရာက္ေနတာလဲသိတဲ့သူ႐ွိၾကလား!!'
သူေရာက္လာတဲ့ေနကတည္းကလူလုံးထြက္ျပတာမွမဟုတ္တာ
ဘယ္သူကသူဒီကိုေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ခန္႔မွန္းမိမွာတုန္း...သူတို႔သာေစာေစာစီးစီးသိမယ္ဆိုရင္ေသေအာင္႐ိုက္ရင္ေတာင္ဒီေနရာကိုမလာဘူးးးးး
"သူ႕ေဘးနားမွာရပ္ေနတဲ့တစ္ေယာက္ကအသစ္ေရာက္လာတဲ့႐ွန္း႐ွဴမလား"
"မ်ိဳးရိိဳးနာမ္မည္႐ွန္းက နည္းနည္းစိမ္းတယ္ေနာ္...ဒီမ်ိဳး႐ိုးက က်င့္ၾကံျခင္းေလာကမွာမ႐ွိဘူးမလား"
"ေျမာက္ေတာင္ ဂိုဏ္းကမ်ိဳး႐ိုးကလည္း႐ွန္းမလား"
"ေအာ္..သခင္ယြီေ႐ွာင္းမလားသူေျမာက္ပိုင္းေတာင္ကေနထြက္မလာတာႏွစ္ေပါင္းတစ္ေသာင္းေလာက္ေတာင္႐ွိေနၿပီေနာ္.."
သူစကားေတာင္ဆုံးေအာင္မေျပာရေသးခင္မွာပဲလူတစ္ေယာက္ကသူ႕ေ႐ွ႕မွာပိတ္ရပ္လိုက္တယ္
သူကဝတ္႐ုံအနက္ေရာင္အ႐ွည္ဝတ္ထားတဲ့အမ်ိဳးသမီးကိုၾကည့္ဖို႔ေခါင္းေမာ့လိုက္တဲ့အခါမွာသူမေဘးမွာေတာ့......ဖုန္းစီ!!..
"႐ို႕...႐ို..႐ွင္ဘယ္သူ႕အေၾကာင္းေျပာေနတာလဲ"
"ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္"
သူကအေနာက္ကိုလွည့္ၿပီးခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလးေတြကိုအကူအညီေတာင္းဖို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္
တစ္ေယာက္မွမ႐ွိေတာ့ပါဘူး'ေသစမ္းဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ'
"ေ႐ွာင္႐ွဴဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
ဖုန္းစီက႐ွီ႐ွန္းေ႐ွ႕ကေနပိတ္ရပ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္
"ကြၽန္မၾကားလိုက္တာ သူဆရာ့နာမည္ေလးမ်ားေျပာလိုက္သလားလို႔ပါ"
႐ွီ႐ွန္းကသူ႕ေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့သူကိုလက္ညိႇဳးထိုးၿပီးေတာ့ေျပာလိုက္တယ္
'ပိုင္လန္ကေတာ့ဆရာေကာင္းကင္ဘုံကိုတက္သြားၿပီလို႔ေျပာလိုက္တာအဲဒါေၾကာင့္သူအသက္ေကာ႐ွင္ေနေသးရဲ႕လားလို႔ငါစစ္ေဆးရမယ္မဟုတ္ရင္သူေသ သြားၿပီဆိုငါဒီတာ၀န္ကိုလုပ္ေနတာအခ်ိန္ကုန္႐ုံပဲအဖတ္တင္ေနလိမ့္မယ္
"မင္းနားၾကားလြဲတာပါ"
ဖုန္းစီက႐ွီ႐ွန္းရဲ႕ေခါင္းကိုပြတ္သပ္ေပးလိုက္တယ္
"အားစီ..႐ွင္သိလား႐ွင္ကြၽန္မကိုညာေျပာရင္ကြၽန္မမ်က္လုံးကိုတည့္တည့္ၾကည့္မေျပာရဲဘူးဆိုတာ"
ဖုန္းစီကခနေလာက္ေၾကာင္သြားတယ္ၿပီးေတာ့သူသူမကိုမၾကည့္ရဲတာေၾကာင့္အျခားတစ္ဖက္ကိုၾကည့္ေနလိုက္တယ္
"ကိုယ္ဘာမွမေျပာမိပါဘူး..ဘာမွေျပာဘူး!"
"အားစီ..,႐ွင္ကြၽန္မကိုဘာေတြဖုံးကြယ္ထားျပန္ၿပီလဲ"
ဖုန္းစီကမ်က္လုံးကိူပင့္လိုက္ၿပီးခ်ီတုံခ်တုံနဲ႔ေျပာတယ္
"သူကငါ့ကိုမေျပာခိုင္းဘူး, ကိုယ္ကလည္းမင္းကိုမလိမ္ခ်င္ဘူးရယ္"
"အဲ့ဆိုေျပာေလ."
"သူေသၿပီ"
"ေသၿပီ!!'"
႐ွီ႐ွန္း ကဖုန္းစီကိုမယုံသကၤာနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္
"ဆရာကဘာလိုေသ သြားတာလဲ"
'ယြီေ႐ွာင္းကမူလဇာတ္ေၾကာင္းထဲမွာပါတဲ့အတိုင္းတစ္ခုမွမျဖစ္ထားတာကိုဘာလို႔ေသသြားတာလဲ?'
"သူ႕သက္တမ္းကျပည့္သြားလို႔ေနမွာေပါ့အဲဒီေန႔ကသူကိုယ့္ကိုေကာင္းကင္ဘုံစြန္းေတာင္ထြဋ္မွာလာ႐ွာတယ္
ၿပီးေတာ့ကိုယ္ကမင္းအသက္႐ွင္ဖို႔တစ္ခုတည္းေသာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တဲ့..
မင္းကိုကိုယ့္လက္ထဲအပ္ခဲ့ၿပီးေတာ့သူေသေတာ့မယ္ဆိုတာကိုမေျပာဖို႔တားသြားတယ္"
႐ွီ႐ွန္း"......."
'ယြီေ႐ွာင္းကဖုန္းစီကိုလြယ္လြယ္ကူကူလက္ခံလိုက္တဲ့အေၾကာင္းရင္းကဒါလားမူလဇာတ္ေၾကာင္းအတိုင္းတစ္ခုမွမျဖစ္ထားတာေတာင္သူကေသရတာပါလား..ဒါကတရားေရာမွ်တရဲ႕လား?'
'အဲ့အေၾကာင္းကိုေတြးေနရင္းနဲ႔ယြီေ႐ွာင္းကအဲဒီေလာက္လဲအားမနည္းပါဘူးဘာလို႔သူကဇာတ္လမ္းထဲမွာျမန္ျမန္ေသသြားတာလဲ'
ဖုန္းစီက႐ွီ႐ွန္းရဲ႕အမူအယာေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေျပာင္းလဲေနတာကိုၾကည့္ေနတယ္ၿပီးေတာ့မွသူမအမူအယာတည္ၿငိမ္သြားတာကိုေတြ႕တယ္
သူတစ္ခုခုေျပာဖို႔ပါးစပ္ဟလိုက္ေပမယ္အဆုံးမွာေတာ့ဘာမွမေျပာခဲ့ဘူး
Transalated by
Dora💜
Anna💚
Mia💙
13.4.21(Tuesday)