Kabanata 118
_________________
LEI P.O.V.
Napatulala ako sa pagtalikod sakin ni Jeau, sakin lang ba to pero nagbago siya.
Napaupo ako ng tahimik at nakikisabay sa pagtitipon-tipon ng mga matatanda. Nasa kabilang banda lang nakaupo si Jeau at simula ng usapan namin sa rooftop papunta sa hagdanan.
Alam kung gusto niyang lumayo dahil mahal ko pa si Kier. Totoo naman hindi madaling kalimutan nalang ang mga alaala namin ni Kier pero sa panahon na hindi ko na siya iniisip at sinasambit ay unti-unti akong nakakaramdam ng kakaibang hindi mapangalanan na emosyon.
Yung halik kanina iba sa pakiramdam hindi ko rin inaasahan na ganon ang gagawin niya basta ang alam ko lumakas ang tibok ng puso ko.
Nakokonsensya ako sa pagtataboy ko kay Jeau nung nasa bahay pa kami, hindi ko kayang sabihan siya ng masasama pero nagawa ko dahil gusto kong lumayo muna siya sakin. Baka pag nalaman niyang may nakaraan ako ikakasakit niya lang at hindi nga ako nagkamali dahil nasaktan ko na nga siya. Pilit rin akong lumalayo sa kanya, walang pansinan sa campus pero iba ang pakiramdam ko. Isa sa dahilan rin kung bakit lumalayo-layo ako sa kanya dahil gusto ko ring siguraduhin kung ano na talaga ang nararamdaman ko sa tuwing nakikita at nakakasama siya. Dahil sa paglipas ng panahon ang pagmamahal ko kay Kier ay unti-unting naglalaho at napunta kay Jeau hindi na gaya ng dati na kailangan ko pang idibdib ang pagkawala niya.
Hindi ko rin naman ginagawang panakip butas si Jeau gaya ng ginawa ni Monica. Kaya nga kailangan ko ng oras para mag-isip kung totoo naba to na si Jeau naba talaga. Kailangan ko ng sagot yung hindi ako makakasakit ng damdamin ng tao.
At nang marinig ko na nga sa campus na palagi silang nagkikita ni Louiza doon ko nagsimulang maramdaman na unti-unti na pala akong nagseselos sa kanila, una hindi ko pa inaamin sa sarili ko pero makita ko sila sa restaurant ay hindi ko mapigilang mainis sa ginagawa nila. Nagising nalang ako na siya ang iniisip ko.
"Magkaibigan lang naman sila ni Louiza dzae! Ano kaba!" Giit ni Bridgette sakin na inaayusan ako sa kwarto. Labag man sa kalooban ko ang pumunta dito ay kailangan kong panindigan dahil sa panahon na selos na selos na ako kina Jeau at Louiza ay ako mismo ang nagsabi kay Jeau sa dinner nato.
"Kailangan maganda ka!" Aniya na nakangiti pa. Siya ang kinuha kong mag-ayos sakin ngayon, inalok ko pa sana siyang sumali sa dinner pero hindi siya magtatagal dahil may lakad pa raw siyang importante. "Mas maganda ka naman pala kay Monica kung mag-aayos kalang Lei." Puna niya na nakaspray sa buhok ko.
"Kaibigan mo siya diba." Tipid na usal ko at napairap lang siya sa malaking salamin.
"Oo naman. Kung pagplaplastikan ang dating. Basta." Aniya na nawala ang ngiti. "Kayo at si Shanade lang naman ang maituturing kung kaibigan. And done! Ganda mo! HMUA by me!!!"
Hindi ko inaasahan na sa paglabas ko ay ang likuran ni Jeau ang makikita ko sa kusina, nakasout siya ng suit na bagay na bagay sa kanya napakapormal tignan ang datingan niya pero katabi niya si Monica. May lumapit sakin para alalayan ako sino pa ba? Ang kakompitensya ng club ko si Shun. Tinanggap ko ang kamay niya at pumayag na tumabi sa kanya nandoon rin sa gilid ko si Bridgette pero hindi magtatagal aalis rin to.
Bawat kain ko ay napapasulyap ako kina Jeau at Monica, napakahigpit kumapit ni Monica sa braso ni Jeau at siguro napakabait niya sa mga babae kahit napipilitan ay ayos parin.
"Kailangan ko ng umalis Lei! Thanks!" Paalam ni Bridgette sakin ng maihatid ko siya sa may gate matapos matanggap ang bayad sa pagpapamake-up. Ngumiti ako ng kaunti sa kanya at sinigurado munang nakaalis na siya bago ako bumalik sa loob ng bahay ng marinig ko ang pangalan ko sa mismong bibig ni Monica sa may harden.
Napabuntong hininga lang ako sa may puno na nakasandal matapos marinig lahat ang mga pangsisisi niya sakin.
"Im sorry kung feeling close ako sayo ngayon Jeau...close naman talaga tayo diba?."
"Si Lei..huwag kang lumapit sa kanya, hindi siya nakakabuti sayo Jeau."
"Siya lang naman ang dahilan kung bakit nagkakaganyan ka ngayon? Look at you? Lagi kang tulala at..hindi na gaya dati na masigla. Napapansin kana ng mga girls sa Laurente".
"Ano naman? Hindi rin naman sila nakakatulong." Pambabara ni Jeau sa kanya.
"Kaya nga. Dapat hindi mo na siya isipin, kalimutan mo na siya. Alam mo naman sa sarili mo kung sino ang may kasalanan sa inyo?" Pagmamalinis ni Monica sa pangalan niya laban sakin. Tahimik lang akong napatanaw sa malawak na kalangitan napapaisip sa kapatid kong namayapa paniguradong magagalit iyon sa pagiging masama ni Monica.
"Samin samin lang to Monica. Hindi mo na kailangang idiin ang kasalanan lahat ni Lei." Biglang sagot ni Jeau at napatingin ulit ako sa direksyon nila.
"Okay sorry. Sakin lang kung alam mong nasasaktan kana para sa inyo hindi mo kailangang dumikit. Walang pinapakitang motibo si Lei para sayo yon ang nakikita namin."
Napatitig ako kay Jeau ng magsalita pa siya, kung hindi ko pa sila pipigilan baka ano na ang maisip ni Jeau para sakin. Napakasama ba naman ng kasama niya at marami pa siyang sinasabi at tanong kay Jeau na halatang naiinip narin sa kanya hanggang sa mapasali ang pangalan ni Louiza.
"Mabait siyang babae hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataon na makita siya."
"Ganon ba baka bumalik pa siya dito sa Laurente." Sagot ni Jeau. Napakunot akp sa pagiging plastik sa pakikitungo ni Monica kay Jeau hindi ko pinatagal ang usapan nila at umalis ako sa may puno para magpakita sa kanila.
"Hindi pinagtatagpo ang mabait sa masama kasi hindi sila magkakasundo." Makahulugan na sabi ko pero ano paba ang maaasahan ko sa taong bait-baitan.
"Anong pinagsasabi mo? Hindi ako naghahanap ng gulo ngayon Lei. Tahimik lang kaming nag-uusap ni Jeau dito."
"Miss mo na si Louiza pero bakit kay Jeau kapa didikit?" Puna ko. Limot niya na siguro kung paano niya pinapahiya noon si Louiza.
"Nagseselos kalang samin eh. Selos ka? Aminin mo na kasi." May paglalarong tukso niya sakin.
"Oh eh ano naman kong nagseselos ako? Lalayuan mo ba siya" diretsang sagot ko hindi niya ata inaasahan na aamin ako hanggang umabot na kami sa sabunutan. Hindi ko kayang saktan siya dahil nakakatamad pumatol sa makitid pero parang ginanahan ako saglit. Kung sakin ay sinisira niya ang damit ko ako naman ay sinisira ang kutis niya na panay kurot yon lang ang magagawa ko dahil hindi naman ako kagaya niya na mahahaba ang mga kuko.
Hindi ako ganon katapang para makipaglaban sa kanya ayoko ng gulo dahil pag naabutan man kami ng mga magulang namin panigurado ako na naman ang magiging mali sa mga mata nila.
Kalaunan ay hindi ko inaasahan na susundan ako ni Jeau. Gusto kong magpahingin at mapag-isa at sa rooftop ang napili long tambayan ngayon at hindi ko inaasahan ang paraan ng pagbati niya sakin.
Sinabi ko na sa kanya ang lahat wala na akong tinatago pa sa nakaraan ko ang akala ko ayos at nagkakaintindihan kami pero hindi pa pala. Iniwan niya nalang ako bigla sa may hagdanan napakasutil talaga. Hindi man lang nakikinig sa mga sinasabi ko.
Walang pansinan sa lamesa, kung kanina ay ayos na ayos kami ay diko alam bakit pa siya parang lumalayo ulit. Nakakatawa lang parang siya pa ang mas babae samin ngayon.
Pauwi na sila at hinatid ng pamilya namin sa labas ang mga bisita kasama na doon ang mga Martinez. Nakatitig sakin ang ama ni Jeau at ngumiti ng may binabalak.
"Hindi ako nagkakamali" aniya na hindi ko pinansin baka pagod lang sa trabaho kaya diko maintindihan pinagsasabi niya.
"Salamat sa pagbisita Senator at Mrs. Martinez kay Jeau rin." Galak na sabi ng Dean samin at ngumiti lang si Jeau sa pamilya ko maliban sakin na hindi na ako nilingon. Naramdaman niya sigurong nakatitig lang ako sa kanya kaya napasulyap siya ng kaunti sakin. Matapos niya akong halikan ganon nalang yon. Gago.
"Walang anuman lang yon Greg basta ang mahalaga ay nagkaisa at masaya tayo ngayon gabi. Salamat sa pagtanggap" kaswal na sabi ng senador.
"Sige mauna na kami." Nakangiting usal ng lola ni Jeau at humarap sakin namay titig na sobrang lungkot. "Hija, bisibisita karin samin kung may oras ha?" Nakangiting sabi nito pero nandoon ang lungkot sa mga mata. Tumango lang ako bilang pagsang-ayon.
Handa na silang sasakay sa Van nila ng napasinghap ako. Gusto kong sapakin ang lalaking ito, pabago-bago ang ugali parang babae kung makapagtampo animoy ako na ata ang lalaki samin ngayon.
"Jeau." Tawag ko sa pangalan niya pero hindi niya ako pinansin, nagbibigay hiya lang sa pamilya ko. Di kalaunan ay humarap rin siya at tinignan ako ng blanko, gaya-gaya pa ang ungas.
"Humanda kana dahil babaguhin kita." Huling sabi ko sa taong nagtatampo bago pa siya magulat o magtaka sakin ay agad ko na siyang tinalikuran.
Ilang araw rin ang lumipas at magsisimula na ang Founders Day ng Laurente hindi lang isa ang ididiwang ng school kundi pati rin Intramurals. Wala akong sinalihan ni isang sports wala naman akong talent sa mga laro. Nakikinig lang ako kina Hashmin sila ang maraming sinalihan na aktibidad.
"Ikaw Lei? Anong pinalista mo kay Sir Bimboo?" Tanong sakin ni Bridgette.
"Ha! Alam ko yan! Music? Teka may music ba ang intrams? O baka performer kalang sa event no?" Hula ni Prim at umiling ako.
"Wala akong sinalihan." Tipid na sagot ko at nakakunot naman ang mga noo nilang nakatingin sakin habang kinakain ang junkfoods sa lamesa.
"Ha? Bakit? Eh sabi pa naman ni Sir na diretso 75 grades sa hindi co-cooperate!?" Reklamo ni pa ni Hashmin.
"Ah..meron pala." Napapaisip kong sabi. "Nilista niya lang ako sa tagabigay ng tubig sa darating na basket at marathon." Sagot ko at sabay silang napairap sa pagkadismaya sakin.
"Ang lamya naman non!" Usisa ni Hashmin.
"May pinaplano lang ako." Tipid na tugon ko sa kanila.
"Plano? Ano naman!?" Tanong nila sakin at napapaisip parin ako.
"Nagplaplano pa nga kaya hindi pa masabi tanga.." Saad ni Bridgette.
Nagsimula narin ang iilan sa pagprapractice para sa tournament. Napatingin ako sa mga kasama ko na nag-uusap.
"Ayokong sumali sa lahat ng activity ngayon." Saad ko sa kanila at napatitig nalang sila sakin.
"Hindi pwede yong ganon Lei diba?" Napasinghap ako ng kaunti kay Prim at tumango sa sinabi niya.
"May mas mahalaga pa akong gagawin eh, importante pa sa activity nato." Sagot ko at napapatango naman sila.
"Ano ba yon?" Si Bridgette.
"Baka..matulongan ka namin?" Alok ni Hashmin sakin na kumindat. "Basta ba absent mo na kami sa Infinity, busy tayo eh". Pakindat na aniya.
Nang mapag-usapan na nga ang lahat ay pumunta kami kay Sir Bimboo at hindi parin kami makakatakas sa activity niya.
"Bago mo gawin yan ay dapat sa loob ng isang araw ay ikaw na ang nagbibigay at tumutulong sa mga naglalaro." Giit niya at hindi ko man gusto ang alok ay pumayag ako basta payagan rin niya ako sa gusto ko.
Sa huli ay tinulongan ako nila Bridgette, Hashmin at Prim sa pagbibigay ng towel at tubig sa lahat ng mga estudyanteng naglalaro ng basket dito sa gym, pagkatapos namin doon ay dumiretso kami sa soccer field dala ang balde-baldeng mga water bottle.
"Ahhhhhh! Ang sakit ng fingers ko!" Reklamo ni Bridgette na huminto sa pagdadala ng balde.
"Arte nito! Amo na nga natin ang nagpatulong!" Pasipsip at natatawang usal ni Prim. Alam kong napapagod na sila dahil simula pa kahapon sa usapan namin ni Sir ay agad na kaming nagsimula sa utos niya. Nakakapagod, nakakakonsensya rin dahil nasali ko pa sila.
"Magpahinga muna kayo doon." Sabat ko sabay nguso sa may malapit na bench. "Ako muna ang magbibigay ng tubig sa soccer field" usal ko at napatitig lang sila sakin at umiling si Hashmin.
"Sasamahan kita." Aniya at inayos ang sarili para sa paglalakad. "Kaibigan tayo dapat nagtutulong-tulongan."
"Kayo?" Tanong ko kina Prim.
"Tara na, kailangan matapos na natin to lahat! Sabay tayong magpapahinga!" Giit ni Bridgette na kinindatan ako bago ako talikuran.
"Kailangan kong tumulong doon kasi maraming pogi sa field na yon." Pabebeng sabi ni Prim bago umalis at nagpatuloy sa lakad. Unti-unti akong napatingin sa kanila na papaalis at diko mapigilan ang mapangiti ng kaunti sa kanila, nagpapasalamat na nandyan sila.
JEAU P.O.V.
"Ayos na lahat diba!" Sigaw ko sa mga kasama para marinig nila. Nagthumbs-up sila sakin sa wakas ay tapos na ang practice walang sinasayang na oras. Bukas na ang parade ng school namin at pagkatapos ay diretso sa gym para sa sayaw namin at pakikipagtangkilik sa mga guro at speech rin ng Dean para sa school. Mamayang gabi naman ang opening event rin kung saan magpapaputok ng fireworks ang school para ipaalam na magsisimula na opening sa lahat na games at activity na sasalihan.
Wala akong sinalihan na sports kesyo masikitin ako saka nakakatamad rin, sina Calvin lang siguro ang meron basta ako sasayaw lang.
"Sa tingin mo tutugtog si Lei mamaya?" Tanong bigla sakin ni Kurt.
"Iwan." Tipid na sagot ko na walang alam rin.
"Hindi naba talaga kayo magkakaayos? Nakakapanghinayang naman." Saad ni Stanly.
"Nakakapanghinayang rin ang pagdradrama at oras ko noon para sa kanila." Giit rin ni Calvin na tahimik na umiinom ng tubig.
"Nawala rin bigla ang masayang Jeau na palaging bukambibig lang ang pinsan ko." Si Lindon na nagpapahid ng pawis sa leeg niya. Tahimik akong umupo sa sahig kagaya nila at pinaintindi sa kanila ang lahat na nangyayari nga samin ni Lei.
Napakunot noo ako saglit nang maalala ko ang mga itatanong ko sa kanila lalo na si Kurt at Calvin. Tinawag ko ang mga pangalan nila at napataas kilay lang sakin si Calvin.
"Ngayon, gusto ko ring nalaman ang lahat kung alam niyo ba ang nakaraan ni Lei?" Tanong ko at napamaang saglit si Kurt na napatingin rin kay Calvin. Siya ang naunang magsalita na parang alam na alam ang lahat.
"Hindi gaano." Tipid niyang sabi pa at napakamot batok nalang. "First year palang ay ako na ang pumili at lumipat ng ibang school at Laurente ang napili ko kaya hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanila nalaman ko nalang ngayon na si Kier pala ang boyfriend niya. Kilala ko si Kier kasi kababata ko siya pero bukod doon ay hindi na kami nagkikita pa lalo nat busy na kami. Nalaman ko rin..na namatay siya pero hindi ko alam kung saan siya nakalibing ngayon eh." Mahabang kwento at paliwanag niya pa. Napatingin ako kay Calvin na tahimik parin alam kong ayaw niyang magkwento.
"Ayos lang. Nagtatanong lang naman ako." Nakangiting usal ko, ayos na sakin ang sagot ni Kurt.
"Kaibigan ko siya..pero mabilis lang ang pangyayari na mawala nalang siya bigla. Simula nung mawala si Charles sa grupo namin ay wala narin akong connection ni Kier." Aniya na parang may lungkot na inaalala.
"G-ganon ba." Naiilang na sagot ko nalang. Sana hindi ko nalang siya tinanong, makikita sa mga mata niya ang alaala ng lungkot.
"First to Second year hindi pa nabuo ang EXTREME." Ani ni Kurt na hinihilot ang mga paa niya sa sahig. "Busy ako sa kakasama ni Calvin non para mambabae kahit minor de edad palang." Natatawang aniya. Ngayon ay parang inaalala namin ang mga nakaraan kung paano kami nagkasama ngayon.
"Nasa Science High pa ako ng mga panahon yan, third year na akong lumipat dito sahil kay Lolo." Kwento pa ni Lindon.
"Ako?.. estudyante lang na naghahanap ng malilibangan kung saan saan sumasali ng club.." usal ni Stanly. "Ikaw?" Natatawang pukaw niya sakin.
"Ayssh! Uulit-ulitin ko pa talaga sa inyo no..sensya na kung hindi ko kayo nakilala agad!" Reklamo ko pa at natawa nalang si Kurt sakin.
"Kung hindi ka siguro pinayagan ng lola mo na mag-aral siguro ay homeclass ka parin hanggang ngayon! Classmate mo mga kasama mo sa bahay hahaha! Nagsasayaw mag-isa!" Biro niya sakin. Kung hindi lang ako naospital noon at nagpahinga ng ilang taon sa bahay ay paniguradong matagal ko na silang nakilala. Kagaya ng nasabi ko noon third pa ako nakapasok sa Laurente kung saan mag-aapat na taon na rin ako dito sa Laurente.
Ang usapan namin kay Lei ay nahantong lang sa katuwaan at mga nakaraan namin pagkatapos non ay nagsibihis na kami sa CR at pumasok sa classroom na bagong ligo at hindi na naman mawawala ang ilang babaeng nakatitig samin sa tuwing aakyat at dadaan sa classroom nila. Hindi parin nawawala ang usap-usapan sa pangalan ko kung bakit daw hindi kami magkasama ngayon ni Louiza.
"Hindi pala dito mag-aaral si Louiza? Sayang naman."
"May binisita lang kasi. Dinig ko nay celebrityng ang bibisita sa Instrams natin"
"Break na sila."
"Ang bilis naman?"
"Babaero si Jeau?" Paghihisteryo ng isang babae sa gilid ng daan. Napaniwala niya ang ilan na katabi kaya masama ko siyang sinulyapan. Ayokong may gumagawa ng kwento sakin lalo na at naririnig ko, agad naman siyang natakot at napayuko.
Nang makarating na kami sa classroom ay busying-busy ang iilan sa kanya-kanyang gawain nila. May ilan nagtatahi ng costume para sa cheerdance, mga naglalaro ng chess at kanya-kanyang pagprapractice sa sinalihan nilang activity.
Sasakit ang ulo mo kung papakinggan mo lahat.
"Tapos na sayaw niyo?" Tanong ng kaklase kong babae at tumango lang ako sa kanya. "Manghihiram sana kami ng studio. Ayos lang ba?" Aniya at pumayag nalang ako basta ba walang kalat. Hindi naman magagalit ang mga kagrupo namin dahil tapos narin kami.
Pagpatak ng ala-una ay parade muna kami mula sa downtown pabalik dito sa campus. Nasa unahan at nakasakay sa mararangyang sasakyan ang mga alumni sa university namin ay nasa malalaking sasakyan ang mga kandidata ng Laurente bilang Miss and Mr Ambassador ng Laurente kasunod ang majorette and orchestra, by grades at section na nakasunod. Syempre kami ang nasa gitna talaga ng parade dahil senior kami sa likuran namin ang mga college department na nagcheer sa mga courses nila, at ang panghuli ay ang mga teachers namin na nagbabantay kasama ang mga police at ang rescue.
Ilang oras ang hinintay ay dumating narin kami sa campus, nagsimulang magsisikan ang mga tao sa campus. Pagpasok mo palang sa entrance ay bubulaga na sayo ang nagsisilakihan na ferriezwheel at iba pang mga sasakyan, nag-aala amusement park ang sentro ng campus namin. Sa bawat fields naman ay ayos na ayos na. Sa gabi pa naman ang opening kaya bukas magsisimula ang games.
Hindi kami sa gym pumasok matapos ang parade kundi sa may pinakamalaki pang ballfield ng University namin na halos kasya ang libo-libong mga tao, pahagdan ang mga upuan nito na mga bleachers at kulay green ang field na animoy mga damo pero hindi pala, dito nilalaro ang football.
Sa campus namin tatlo ang field dito, isa sa soccer na malapit lang sa gym, isa rin na pag-aari ng grade schoolers at ito na sobrang laki under college na.
By group ang pagkakaupo sa mga bleachers nasa pinakaitaas kami na bahagi at kaming mga EXTREME ay bumaba na papunta sa ilalim kung saan nandoon rin ang pinatayong stage na pinunturahan pa ng kulay itim.
Madaming sinasabi ang Dean pati narin ang lolo ni Lei, speech para sa school nakikinig rin kami dahil kung hindi ay malilintikan talaga kami ng mga advisers namin! At di nga nagtagal ay sumayaw kami sa stage kasama ang mga alumni ng school. Habang nagsasayaw kami ay hinahanap naman ng mga mata ko ang presensya ni Lei at bigo akong makita siya.
Boung araw kong hindi siya nakikita. Namiss ko siya..nanlumo akong sumayaw ng maisip ko palang siya na hindi na talaga kami kagaya ng dati ay ang sakit na, hindi na talaga maibabalik yon kasi pinakawalan ko na siya. Alas sais na ng gabi kami natapos magperform dumiretso ang lahat sa gym para sa pageant ng Miss Ambassador of Goodwill sa Laurente.
"Kailangan nating mag-cheer para kay BRYLLE VAN TEVES!" Boses babae mula sa di kalayuan ng kinauupuan namin sa gym, kilala ko siya!. Ang kaibigan ni Lei yung baliw sa grupo nila.
Nasa gilid kami ng stage pumwesto dahil kung sakaling tatawagin kami para magperform ulit ay madali lang makaakyat sa hagdanan, syempre nagpalit ulit kami ng costume yung tepong military style isasayaw namin mamaya yung astig na kanta ng EXO.
Napakalakas ng speaker sa loob ng gym na kahit pa sumigaw ka sa kausap mo hindi ka parin maririnig. Nagsisirampahan na ang mga kandidata sa stage pero kahit ganon ay may maririnig parin akong usapan, iba talaga ang nagagawa ng mga chismosa.
"Mahirap makasali sa ganyang pageant dito sa Laurente."
"Ayy oo! Si Teves talaga ang lamang dito sa Grade 12! Sa 15 sections ba naman na 15 representative ng section sa screening at audition siya lang ang may highest score!."
"Oyy! Muntikan na kaya yung si Lindon!"
"Pero hindi siya pwede kasi mas gusto niyang sumayaw!"
"Yung nerd sa first section! Si??? Kuwan? Kwang? Kwahang-"
"Kyuhan! Isa rin yon sa pinili pero nag-aalinlangan ang ilan na isali siya kasi nga wierdo at nerd!"
"Ay oo! Pampahiya lang sa mga alumni na manunuod!."
Napalinis ako sa atutuli ng tenga ko matapos marinig ang usapan nila!. Kahit ako ay nakikinig narin sa kanila at nawala sa nangyayari sa pageant! Nasaksihan ko nalang ay nasa question and answer na sila. Kanya-kanyang sagot sa kanilang mga advocacy sa Laurente.
"Whoooooo!!!!! Go Senior High 2!!!"
"Go Juniorrrrrrr!!!!!!!"
"College department!!!"
Ang contestant lang dito sa pageant na ito ay mga college, sampung courses ang nandito para sa college kaya sampu rin ang candidates nila, sa senior naman ay dalawa at sa junior high? Isa lang rin ang lalaban sa kanila, nagpapaaudition sila grade 7 to 10 at kung sino man ang qualified na at pwedeng isali sa ambassador.
Malapit ng matapos ang pageant at doon kami nagperform, hinanap ko ulit si Lei pero wala parin. Nag-aalala ako, saan na ba kasi siya!? Hindi man lang ako pinanuod!.
Nasa punto na itatanghal na ang panalo! Mas umingay pa ang boung gym! Nakakabingi! Parang hindi ka makakahinga sa inggay! Napahinga ako ng malakas ang sikip-sikip ng dibdib ko! Nagpaalam muna ako sa mga kasamahan ko bago umalis sa gym, lalabas muna para makahinga.
Paglabas ko ay nakatayo lang ako sa mismong harapan ng mga ferriezwheel, mga thrilling rides, carousel na kailanman ay diko maranasang masakyan dahil sa pagiging nerbyuso kong tao. Baka ikamatay ko lang yan. Habang pinapahinga ko ang sarili ko ay masaya lang akong nakatitig sa mga bata at magulang na nagbabantay sa mga anak nilang naglalaro, pati rin yan diko pa nasubukan.
Ang saya na ngang minamasdan mo sila ano pa kaya kung naranasan mo na.
Sa laki ng Laurente kaya nilang magpapasok ng ganitong klaseng palaruan sa tuwing Founders Day basta ikakasaya lang ng mga estudyante.
Mula sa Gilconida gym na hindi lang kalayuan sa kinatatayuan ko ay rinig ko na kung sino ang panalo. Si Teves, kaming mga Grade 12 ang nagwagi sa pageant. Kahit unang beses akong nainis sa taong yon ay hindi ko pa nakikita sa malapitan yon.
Pinakalma ko muna ang sarili at nagpahangin, ramdam kong nagsisilabasan na ang ilang mga manunuod sa gym siguro picture taking nalang ang nangyayari doon.
Habang nagmamasid lang ako sa paligid ko ay napakunot noo ako sa batang lumapit sakin, sa sobrang liit niya ay nakakagigil gusto kong kurutin at sapakin pero baka hindi lang sapak ang magawa ng nanay nito.
"Kyuya...kwuya.." aniya na gusto kong matawa! Bully na kung bully pero bulol bato? Ang cute lang naman. Kinunutan ko siya ng noo at masamang tinitigan, wala lang gusto ko lang umiyak sa harapan ko. Nakakamiss walang kaaway.
Ang nangyari nalang ay napadilat ang mga mata ko ng tapakan nito ang paa ko! Sabay bigay ng isang flower bouquet.
"Bad!" Asik ng paslit pero nagbigay naman ng bulaklak basta yung maliliit na white na may yellow sa gitna!.
"Ayssh kesa bulaklak ang ibigay mo sakin bata mabuti pa't bilhan mo nalang ako ng cotton candy! Ikakasaya ko pa yon." Mahinang sabi ko at nakapamilik mata lang to sakin. Sus! "Alam kong gwapo ako kaya gusto mo ng manligaw no? Mag gatas ka muna paslit." Puna ko sumama lang ang mukha nito sakin. Hindi siya ganon kababy, nasa grade 5 na ata to eh sakto lang para asarin.
"Ang bad mo! Ew! Isip batang malaki!" Asik niya at dinilatan ko lang siya! Tong paslit nato hindi pala inosente!.
"Noo! Ate oh!" Magsasalita pa sana ako pero agad naputol ng tawagin ang ate nito mula sa likuran. Kinabahan ako bigla baka magsumbong ito!. "Nang-aasar!" Nakapamiwang na reklamo nito.
"H-hindi ah!" Giit ko na kinakabahan! Nagpapahangin lang ako dito hindi nang-aasar! Sabi ko sa sarili ko na parang nagsisisi. Natigilan ako ng marinig ang musika na violin lang sa boung campus. Napakajolly pakinggan nito at naalala ko na naman ulit si Lei. Eenie menie ba naman ulit ang pinapatugtog!. Kahit walang liriko napakaganda parin pakinggan sa tenga ang violin.
Unti-unti akong humarap sa likuran ko, haharapin ang guardian ng paslit ng mapabuklas ako sa gulat. Si Lei! Hindi ako makapaniwala na iilang dipa nalang pala ang agwat namin!.
Bumilis bigla ang kabog ng puso ko nabibinging marinig ang violin na pinapatugtog sa boung speaker ng campus!.
Nakatitig lang sakin si Lei sabay abot ng isang kahon regalo na kulay pula pero hindi ganon kalaki.
"Peace offering?." Aniya na nakatitig lang sakin."Im not really good at pickup lines so can I just pick you up instead?" Dagdag niya pa!. Isang banat niya pa madadala na talaga ako!.
"H-ha? Ano?" Pabebe kong usal joke, pero seryuso kinakabahan ako kaya nauulol!. Kinakabahan na ako parang nadadala na ako sa mga sinasabi niya.
"Nagtampo ka sakin." Aniya at inabot ko ang regalong binigay niya napatingin ako sa kahon pero diko pa binuksan "Sorry..loveybabe." biglang sabi niya at nagsisitilian ang mga kaibigan niyang nasa likuran niya lang pala!. Napalunok ako sa nasabi!
"Ano? Anong sabi mo?"? Ulit ko na pinipigilan ang tuwa, dapat seryuso lang. Oo na! Manhid ako kasi sa tuwing nagbibigay ng ganitong treatment si Lei ay lumalambot ako!.
"Loveybabe." Ulit niya at ngumiti sabay hawak sa kamay ko, feeling ko nanginginig na tong kamay ko sa kaba! "Gusto mo ligawan kita?" Tanong niya na nawala ang seryuso at ngumiti ng tunay ngiti na sinserong-sinsero talaga sa sinasabi niya!.
"L-lei! Kaw ba talaga yan!?" Asik ko na hindi parin makapaniwala!.
"Liligawan kita. Papabalikin kita kasi akin ka naman talaga." Aniya na kumindat pa! Bagay na mas nakakapanibago! Puta! Sino to!.
"H-hindi ikaw si Lei!" Reklamo ko at tinaasan niya lang ako.
"Liligawan ka na nga mapili ka parin." Reklamo niya pero hindi parin binibitawan ang pagkakahawak niya sakin!.
"H-hindi ah! Naninibago lang ako sa ugali mo." Kinakabahang sagot ko, sabihin niyo lang na engkanto tong kausap ko!.
"Huwag ka ng manibago, ako lang to." Mayabang na sagot niya pa!
Ngayon napagtitilian kami ng mga kaibigan niya sa gilid.
"Omgggg ito pala ang plan!" Sigaw sa tuwa ni Bridgette.
"I know somebody who likes you but if I weren’t so shy, I’d tell you who." Sabi ni Lei sakin ikinawala ng ngiti niya. Napakunot kaming pareho.
"Who-" pinutol niya ang sasabihin ko at mabilis akong niyakap.
"Me. Can I be your girl?" Saad niya at natigilan ako..hindi mawala ang ngiti sa labi ko, napatikom na nga ako sa kakatago!.
"Paano si Kier?" Pilit sumeryusong nagtanong sa kanya, gamit ang kaliwang kamay ko ay sinusuklay-suklay ko ang buhok niya.
"Hindi mo parin ba naintindihan?" Aniya na kumalas sa yakapan. "Nong gabing yon lilinawin ko naman sayo ang lahat. Ikaw lang tong nagtampo at iwan ako bigla." Paliwanag niya na ikagulat ko!
"Lilinawin mo? Na? Ano?" Nakangiting sabi ko nalang.
"Na ikaw.."
"Ako ang?"
"Ikaw nga." Naiinip na sagot niya
"Ang ano nga." Asar ko ng titigan niya ako ng masama.
"Ang mahal ko!" Sigaw niya na ikarinig ng lahat!. Napayakap nalang ako! Sapat na yon para lahat ng selos at gulo sa isipan ko ay mawala. Hindi ko rin naman alam na lilinawin niya pala lahat ako pa tong maarte.
"Infairness ang ganda mo non babe!." Nahihiyang pag-aamin ko hindi ko pa yon nasasabi sa kanya nong mga panahon na yon.
"Nasa lahi lang yan. Nag-iisa nga lang." Mayabang na aniya at nginitian ko siya ng malagkit.
"Ganon ba? Palahi." Sagot ko at sinamaan niya lang ako ng titig.
"Ayos na tayo?" Paglilinaw niya at hindi ako napasagot agad. "Baka niyan magtampo ka na ulit..para namang nagkagusto ako ng babae..matampuhin."
Hindi ko mapigilan ang yakapin siya ng mahigpit! Napapaligiran na pala kami ng mga tao at panay suporta at tili ng mga kaibigan niya kumakain ng fishball. Hindi ko maipaliwanag ang saya na halos sasakit na ang puso mo sa tuwa na ayos na kami. Babalik na siya sakin.
"Lei?"
"Hmmm?"
"I love you..so much.."
_____________________________
Follow me
AN- kayo na bahala umintindi ehe.