RÜYA

31. Bölüm Yüksek!!

"Hadi görüşürüz aşkım. Sen ararım öğlen ararsın beni."Yağmur Rüzgar'a el sallayıp arabadan indi.

Şöyle güzel bir kahvaltıdan sonra hepberaber arabaya atladık yine. Yazlık evden buraya geleli belki yarım saat olmuştu. İlk defa ordan bizim binaya bu kadar hızlı gelmiştik.

İdil'in durumunu hepimiz merak ediyorduk doğrusu. İdil bizi ne aramış nede mesaj atmıştı. Bu tuhaftı. İçinden bir ses birşeyler olmuş diyordu. Benim bildiğim İdil yerinde duramazdı.

Koşarak asansör düğmesine bastım. Yağmur heyecandan yerinde duramıyordu. Cem gayet rahattı ama oda merak ediyordu. Asansör gelince hemen bindik.

"Umarım o piçten kurtuluruz."

Bunu tabiki Cem demişti.

Hala Özgür'den nefret ediyordu. Yine onun bildiği ama bizim bilmediğimiz birşey vardı.

Asansör durduğunda Cem'in katındaydı. Bize çarpık bir gülümsemeyle bakıp "Bu apartmanda siz üçünüz benden sorumlusunuz. Tek erkek olarak. Herhangi birşey olursa bir aşağı kattayım. Ha birde canınız sıkılıncada gelebilirsiniz yani." dedi.

Yağmur ile ikimizde gözlerimizi devirdik.

Cem indikten hemen sonra bizde indik.

Paspasın altında anahtar yoktu buda demek oluyorki Özgür evdeydi! her zaman bulmakta zorlandığım fakat artık bulmak için çantanın en ön gözüne koyuyordum. Ne kadar akıllıca tabi.

Kapıyı açıp içeri girdik. İlk defa ev bu kadar karanlıktı sanki. Mutfak perdeleri çekilmişti.

Hiç ses yoktu.

"Özgür'ün evde olması gerekiyor. Paspasın altında anahtar yok." dedim.

Yağmur'da benim arkamdan koridorda yürüyorfu.

"İdil nerede? hiç ses yok."

Haklıydı. Görüş açımıza İdil'in odası girdi. Kapısı kapalıydı. Neden hiç ses yok?

Büyük adımlarla kapıya gittik. Tıklattık ses gelmedi.

"İdilll? ordamısın?"

Tekrar tıklattık ses gelmedi. En sonunda merak ederek kapıyı açtık.

Kapıyı açar açmaz gözlerimiz faltaşı gibi açıldı. İDİL!!!! ağzım o şokla açılırken donup kalmıştım. Yağmur'da benim kadar şok olmuş ağzında kelimeler boğularak "İdill!!" demişti.

Şoku bir kenara atnaya çalıştım ama ona ne olmuştu? yatakta bir sürü sümüklü peçete vardı. Odadaki herşey yerlebir olmuş çerçeveler yerde kırılmıştı. İdil ise yatakta gözleri kapalı yatıyordu!!!

Korkarak ve koşarak yanına gidip yatağına oturdum. Makyajı tamamen akmıştı. Üstünde büyük ihtimal dün gece giydiği elbise vardı.

"İdilll." diye bağırdım.

Benim bağırmamla Yağmur irkilip yanıma geldi.

"İDİL!!!!!!"

Bir anda İdil gözlerini açınca ödüm patladı!! ne olmuştu ona?! çok çok fazla kötü görünüyordu!

"İdil! ne oldu sanaa!!!!" Yağmur benim soracağım soruyu sordu.

İdil uyuşuk ve ağlamalı bir ses çıkarıp yatakta otutur pozisyona geldi. Elleriyle yüzünü kapatıp "Lanet olsun!" dedi.

Daha fazla dayanamıyacağım için sordum. Dün gece birşeyler olmuştu.

"İdil iyi misin?! neler oldu böyle burda?!"