7. Bölüm Hepsi anahtarın suçu!

1K 37 4
                                    

Sabah herzamankinden erken kalkıp kahvaltı ettim. İdil ve Selin'de ilk defa erken kalktıkları için beraber kahvaltı etmiştik.

" Canım ben bu gün eve akşam geç gelicem. Sen anahtarı al Selin'i de Esma teyzelere burak. Okuldan gelince alırsın."

Esma teyzelere mi??!! ne ara bu kadar yakın olmuştukk!!

iç ses: Dün Cem ile ellele görüntülendikten sonra.

Yav he he iç ses! hahaha çok komiksin!!

" ne ara Esma teyzelerle bu kadar yakın olduk!"

İç ses senin dediğin inşallah değildir!

" Dün o Cem ile birbirinize bakışlarınızı gördüm. Benden kaçmaz. O zamandan beri canım."

Hahh kınayı yakk!!! Senin canınada-

iç ses: hop orada dur. Lütfen kötü örnek olcaksın!"

offf İdil'den hiçbirşey kaçmıyordu cidden ya!!!

İdil masadan hızlıca kalktı ve

" hadi görüşürüz. Beni merak etmeyin Özgürleyimm..." dedi ve koşarak kapıdan çıktı.

Selin'i götürmekte bana kaldı!

Masayı hızlıca toplayıp çıktık.

Selin'i kapıdan Esma teyzelere verdim. Cem ortalıkta görünmüyordu.

***

Sırama yayılarak oturdum. Yağmur henüz gelmemişti. Zaten hocanın gelmesine az kalmıştı.

Yanımda bir hareketlenme hissedince o tarafa döndüm. Bu Rüzgar'dı. Cem'in tayfasından olan! Yağmur'un sevdiği ve belkide Rüzgar'da onu seviyordu!

" Selam naber Hayel?" Adımı biliyormuydu?

" Selam" dedim. Ona sorarcasına baktığımda sanki ağzındaki baklayı çıkarıcakmış gibi konuştu.

" Yağmur gelmedimi?" hahh tam da bunu bekliyordum. Aslında Yağmur ile çok yakışıyordu!

" sanırım gelmiycek." Somurtarak sıradan kalktı ve arkamdaki sıraya oturdu.

Bende tekrar Kitaplarıma yöneldim.

Tekrar yanımda bir sallanma hissettiğimde o tarafa döndüm. Yeşil ve mavi karışımı gözleri ve hafif dikik saçlarıyla gerçekten çok karizmatik görünen bir çocuk oturdu. İlk başta gülümsedim. Sonra çocuk bana biraz daha yaklaşıp

" Selam sanırım adın Hayel'di" dedi ve elini uzattı. Bende tam elimi onun elini sıkmak için uzattığımda arkadan bir el benim yerime onun elini sertce sıktı.

Bu Rüzgar'dı! çocuğun elini öyle bir sıktıkı çozuk kasıldı. İkisi birbirine delici bakışlarını atıyordu.

" Hayırdır birader! orası boş kalıak bu gün! Anladın!!"

Niye bu kadar serttiki? Çocuk bana bakarak ayağa kalktı ve göz kırptı.

" sonra görüşürüz." dedi. gerçekten çok yakışıklıydı. Gülümseyerek el salladım.

Rüzgar'a sorarcasına baktığımda bana yaklaşıp

"Bak o çocuktan uzak dur Yağmur'a da söyle. Sana birşey derse sakın dönüp yanına gitme. Biz pek hoşlanmıyoruz." dedi. Göz kırpmayıda ihmal etmedi.

Niye bu kadar kötülemiştiki. Ama sanırım uzak dursam iyi olucak.

***

Okulun bitiş zili çaldığında sıkıntıdan etrafa yaydığım kalemlerimi topladım. Sınıfın yarısı çıkmıştı en baştada Rüzgar. aynı Cem gibiydi!

RÜYAWhere stories live. Discover now