RÜYA

5. Bölüm

Sabah erkenden kalktım. Çünkü kendini beyenmiş pislik Cem'le karşılaşmak istemiyordum. Yavaşça odadan çıkıp kahvaltımı yaptım. En azından İdil hala Selin ile uyuyorlardı.Onlar gerçi her zaman 12'de kalkarlardı sonrada restoranta giderlerdi. Selin restorantta az da olsa İdil'e yardım ederdi. Evden çıkıp asansörün çağırma düğmesine bastım tekrar bastım ve tekrar.

iç ses: birde benim için bas

ha ha ha çok komik iç ses!

Tekrar bozulmuş olmalıydı. Hızlıca merdivenlerden indim. Özelliklede Cem'in katını uçarak geçtim. Tabi o uçarak geçme kısmından sonra hızımı alamadım ve merdivenlerden yuvarlanmaya başladım!!

Durduğumda sanırım dördüncü kattaydım. Önüme döndüğümde iki çift ayak gördüm!!

Cem sırıtarak bana bakıyordu! Ben ise saçımı düzeltmeye çalışıyordum! kuş yuvasına dönmüşlerdi!

" Bu binada hiç merdivenlerden yuvarlanan görmemiştim sayende görmüş oldum." Ha ha ha ne komik! ben burada düşmüşüm onun umrunda bile değil! Gerçi olmasınıda beklemezdim. Sonuçta o kendini beyenmis pislik!

Ben bunları düşünürken o kahkalarla gülüyordu! Ona sadece kötü bakmakla yetinebildim. Zira konuşucak halde değildim! Sonunda bay kendini beyenmiş pislik kahkasına bir son verip merdivenlerden aşşağı indi! Beni burakıppp!! ne zannediyirdum ki zaten o tam bir öküz değilmiydi! o öküzlerin kralı değilmiydi!

iç ses: yani şimdi yakışıklı çocuk öyle deme şimdi.

O sana göre iç ses! Artık bu halimle okulada gitmek istemiyordum zaten geç kalmıştım. Merdivenin köşesine oturdum v etelefonuma baktım. YUH! 11 cevapsız arama! ve hepside Özgürden! ahh tamamen unuttumm!!

kime: Özgür

ya kusura bakma bu gün biraz hastayım okula gitmemeye karar verdim. Umarım beni çok beklememişsindir. :(

Sonra yavaşça merdivenlerden çıkıp eve girdim. İdil 'le Selin orurmuş kahvaltı ediyorlardı.

"aa Hayel senin okulda olman gerekmiyor mu? yoksa bu gün gitmiycekmisin? gitmiyceksen ben birazdan çıkıcam sen Selin ile ilgilenirsin."

herzaman ki gibi İdil çok konuşmuştu.

" ha evet bu gün kendimi biraz kötü hissediyorum da. Tamam ben bakarım hadi sen git."

kafasını sallayıp odasına gitti.

" Ablaa bu gün benimle sklambaç ve evcilik oynarmısınnn... lütfennnn"

Aslında sıkıntıdan patlıyordum. Küçükken evcilik oynamaya bayılırdımm. Ama küçüklüğümün içine eden annem ile babamın ayrılması yüzünden hiç mutlu olmamıştım.

" Tamam."

o sırada İdil dış kapıdan seslendi

" bay bayy ben bu gün izin alıp eve erken gelicem tatlım. Nedeni de süprizz. Ben gelince görürsünüz."

dedi ve çıktı. Kesin bir şeyler karıştırıyordu.

Öğlenleyin Selin'le evcilik oynadık. Bana kalırsa çok eylenceliydi! Tam 4 yaşımdan beri oynamamıştım. Ben Anne oldum Selin de Çocuğum. Benim saçımı ördü. Güzel olmasada kötü değildi. Kısaca çok eylenmiştik.

" Abla kapı çalıyooo."

off ben hayallere dalmış bir şekilde bilgisayarın boş ekranına bakıyordum.

"Tamamm"

Kapıyı açtığımda karşımda durup sırıtan kişiye oldukça şaşırdım! Çünkü karşımda bay kendini beyenmiş Cem duruyordu!! Ben ağzım bir karış açık bir şekilde ona bakarken o kapının pervazına yaslanmış sırıtıyordu. Üstüma bakınca dağınık topuz ve pijamalarım olduğunu farkettim!

" Senin böyle uykulu halini görmekte varmış"

Bir kere uykuli değildim! o kendisine baksın!

" Uykulu değilim! sen bizim evi bereden buldun? ve neden geldin?"

sırıtması suratında yayıldı. Hayır yani madem bu kadar tatlı gülüyorsun niye söylemiyorsunn!

" Birincisi aynı binada oturuyoruz hatırladın mı? ikincisi merak etme senin için gelmedim. annem sizi akşam yemeye çağrıyormuş. Söylememi istedi. Ha bir de ben de senin burada oturduğunu bilmiyordum. Öğrenmiş oldum. Akşama bekliyoruz güzelim." dedi ve göz kırpıp gitti.

Şu an kafam çok karışmıştı. Birincisi bana güzelim deyip göz kırpmıştı! ve daha da önemlisi İdil'lerin gittiği değerli komşular oyduu. Ona yakışıklı demişti! en önemliside bu akşam onlara gidiyordukk!!!!!

Vote atmayı unutmayın çok sevinirim. Umarım kitabın gidişatını seviyorsunuzdur yorum yapabilirsiniz...