25. Bölüm

613 24 5
                                    

Her zamanki gibi sıkıntılı,saçma,zor,kafa şişiren bir okul günü daha. En azından artık eskisi gibi 'her günüm aynı. Aynı yüzler,aynı olaylar...' demiyordum. Geçen sene herşeyden yılmış bıkmış bir Hayel vardı ama artık değil. Evet klasik söz 'HAYATIM DEĞİŞTİ DOlAYISIYLA BEN DE DEĞİŞTİM!'

Bu söz bana ne kadar sıkıcı gelsede doğru. Artık derslerime daha önem verip daha muyluyum. Ailemi gerçekten özlüyorum hemde acayip ama İdil ve Selin'le de mutluyum. En son annemi herhalde iki ay önce görmüştüm. Restoranttan ilk kazandığım parayla anneme gidiceğim. Onun para durumunu düzelteceğim.

"Çocuklar! burayı dinleyin!! bazı kişilerden ödevler hakkında nasıl gidiyor diye rapor alıcağım! "

Öğretmenin sözü ile kendime geldim. En sevmediğim Öğretmen ile göz göze geldim. Nedret efsanesiii...açıklamıştım bu hoca fazlasıyla gìcık.Cem yanımda şarkı mırıldanıyor Rüzgar bu gün gelmediğinden de Yağmur arkamızda yanlız oturuyordu.

"İlk sizden alalım Dilara. Grubun ile ayağa kalk ve rapor ver."

Ağır ağır kafamı Dilara'ya çevirdim. Dilara ayağa kalktı. Yağmur'un arkadan 'Sürtük!' dediğini duymuştum.

"Biz hazırlamaya henüz başlamadık ama dağdık. Ben ve Doğa, malesef Rüzgar ve Yağmur!"

Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Yanımda Cem'in güldüğünü duydum. Rüzgar burda olsaydı herhalde Yağmur'u durdurmak imkansız olurdu.

"Evet biran önce başlayın iki hafta süreniz kaldı. Sizlerden harika ödevler bekliyorum. Diğer grup senden alalım Hayel."

Ayağa kalktım. Herkes bana uzaylıymışım gibi bakıyordu. En çokta bundan nefret ediyorum!

"Eee Hocam biz başladık ve birçoğunu bitirdik. Ben ve Cem, Damla ve Ayaz olarak dağıldık."

Birşey söylemeden yerime oturdum hocada başını sallayıp tahtadaki yazılara yöneldi. Defterimi çantamdan çıkarıcakken Damla'nın bana ateş püskürten gözlerle baktığını gördüm. Tehlikeli bakıyordu. Bir süre bende ona öyle bakıp defterimi açtım.

"Ne oldu?"

Cem'in sorusuyla ona döndüm. Bana tek kaşını kaldırmış bakıyordu. Dayanamayıp Damlayı ispiyonladım.

"Damla bana neden öyle bakıyor?"

Cem Damla'ya döndü. Damla Cem'in ona döndüğünü görünce ateş saçan gözlerini itfaye gelip su atmış gibi söndürdü.

"Yanında böyle yakışıklı, tatlı, hayran kitlesi olan, herkes tarafıbda sevilen bir erkek olunca. Tabi kıskanırlar maviş."

Kendini öve öve bitiremedi ya. Zaten sabahtan beri şarkı mırıldanıyor.

"Ya ya kendini öve öve bitiremiyorsun zaten."

Tam ağzını açmış birşey diyecektiki Yağmur bize doğru eğilerek "Bence size kavga edip sonra sarılmak daha çok yakışır. Hadi sarılın Rüzgar ile ben gibii..."

Duyduğum sözlerle ağzım bir karış açık kaldı!! herşeyi Rüzgar sanki. Ona şok olmuş birşekilde bakıp Cem'e yan gòzle baktım. Gülüyordu! gülüyorduu!!

"Neyse işte. Rüzgar antiremanınıza gelicek mi? " dedi Yağmur.

Cem gülmeyi kesip arkasına tam döndü.

"Hayır. Bu gün ailesine gitmiş galiba. Sadece ben ve Ayaz olucak."

Yağmur başını salladı ve alttan telefonuyla uğraşmaya başladı. Bende oflayarak önüme dönüp dersi dinlemeye devam edicektimki zilin sesini duyunca rahatladım.

RÜYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin