| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]

အပိူင်း - ၂၅ ( Unicode )

သူအိပ်နေကျ ခေါင်းအူံးကိုယူပြီး sehun အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လာတဲ့ Jongin ဘာတွေလုပ်နေတာလဲလို့ sehun မေးချင်ပါတယ်...

ကုတင်ပေါ်ကို တင်လိုက်တဲ့ ခေါင်းအူံးကိုကြည့်ရင်း သူတို့က တစ်ကုတင်တည်းအတူပြန်အိပ်ရတဲ့ ဆက်ဆံရေးရောဟုတ်ရဲ့လား...

သေတော့မယ့် လူတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုပျော်အောင်ထားရမလဲဆိုတာ jongin က တကယ်သိနေပုံပါဘဲ...

" ခင်ဗျား ဘာဖြစ်နေတာလဲ... oh sehun "

အတွေးလွန်နေတာနဲ့ jongin အနားရောက်လာတာကိုပင် မသိ...

အကျီအနားစကို လုံးချေပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ sehun ရဲ့နားထင်မှာ ချွေးစေးတွေထွက်နေသည်အထိ နာကျင်နေတာကို

Jongin မသိစေချင်ဘူး...

အရှေ့ကနေ စိုးရိမ်တကြီးကြည့်နေတဲ့ jonginကို ဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့ သူပြောချင်ပေမယ့် တောင့်မခံနိုင်တော့တာမို့ မြင်လွှာတွေ ဝေဝေဝါးဝါးဖြစ်ပြီး အမှောင်ကျသွားတာကိုသာ

Sehun သိလိုက်တယ်...

ကလေးရေ....

ထွက်သက်က မင်းလက်ပေါ်မှာဆိုရင်

အသက်ရှင်ခဲ့ရတာကို ကိုယ်နောင်တတွေကင်းနိုင်ပါရဲ့....

>>>>> ^ <<<<<<

ရက်အနည်းငယ်အကြာမှာတော့ jongin အမိန့်နဲ့

Sehun ခေါင်းက ဆံပင်တွေရိတ်လိုက်ရတော့သည်...

သူကိုယ်တိုင် ကားမောင်းပြီး ခေါ်သွားတဲ့ ဆံသဆိုင်မှာ

Sehun ရဲ့ဆံပင်ငုတ်စိလေးတွေကို ကြည့်ပြီး ကီဝီသီးနဲ့ တူတယ်ဆိုပြီး Jongin ကစနောက်လိုက်သေးတယ်..

ပီဇာလည်း အတူဝင်စားပြီး အပြန်မှာ Jongin က sehun အတွက်လက်ဆောင်ဆိုပြီး beanie တွေ ပေးတော့ အံ့သြရသေးသည်...

Sehun တင်မဟုတ် သူကိုယ်တိုင်မှာလည်း ဆင်တူ beanie လေးနဲ့...

Pizza ကို ကိုက်လိုက် sehun ကိုလာခွံ့လိုက်နဲ့ Jongin ကတခြားလူတစ်ယောက်လိုပင်....

အော်.. ကလေးရယ်

မင်းက ကိူယ့်ကို ထွက်မသွားချင်အောင်ကိုလုပ်နေတော့တာဘဲ...