| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]

အပိုင်း - ၁၂ ( Unicode )

နှစ်နှစ်ကျော်ကာလလူံး တစ်အိမ်တည်းနေ တစ်ကုတင်တည်းအိပ်ဖူးခဲ့တဲ့ သူတစ်ယောက်ကို sehun ဟာ သံယောဇဉ်မပြတ်ပူံရပါတယ်...

" မောင်.. breakfast မစားတော့ဘူးနော်...

Company မှာမနက်ခင်းအစည်းဝေးရှိလို့ မောင်သွားပြီ.."

ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ သားကို ခပ်ဖွဖွနမ်း breakfast ဝိုင်းမှာစောင့်နေတဲ့ ဇနီးကို နှုတ်ဆက်လိုက်ကာ sehun ကားပေါ်တက်လိုက်သည်....

ကားဘေးနားမှာ ရပ်နေတဲ့ဲ့ ဇနီးသည်က စောစောပြန်လာဖို့ မှာတာကို အပြုံးနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကာ sehun ကားကို စထွက်ခိုင်းလိုက်တယ်...

ပြတင်းပေါက်က မှန်တင်လိုက်ပြီး ဒါရိုက်ဘာဂျောင်ရင်းနှီးမယ့် လိပ်စာလေးကို ရေရွတ်လိုက်တော့ နောက်ကြည့်မှန်ထဲက

ဦလေးဂျောင် မျက်ဝန်းတွေက ကျေနပ်နေခဲ့သလားလို့လေ...

တောင်းပန်ပါတယ် Emma...

ဒီလိုလေးမှ သွားမကြည့်ခဲ့ရင် ကိုယ်နဲ့တစ်သက်လုံးနောင်တရနေမှာမူ့ိ ပေးထားတဲ့ ကတိကိုဖျက်မိတာပါ..

Company ကိုနောက်ကျမယ့်အကြောင်းဖုန်းဆက်လိုက်ပြီး

တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိမယ့်နေရာကို sehun စိတ်တွေကပြေးသွားနေခဲ့သည်....

တရိပ်ရိပ်ကျန်ခဲ့တဲ့ အရာတွေထဲမှာ သူကြိုက်တတ်တဲ့

ကိတ်မုန့်ဆိုင်လေးက ဘာလို့ အာရုံထဲဝင်လာခဲ့လဲမသိပါ...

လက်ထဲက ချောကလက်ကိတ်ပူပူလေးကို sehun ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း ပေပွအောင်စားတတ်တဲ့ ပုံရိပ်လေးက အနားမှာဝေ့ကာလည်နေသလို...

သက်ပြင်းခပ်ဖွဖွချရင်း sehun စိတ်တွေရှုပ်ထွေးရပြန်သည်...

ဂျူံအင်....တကယ်တမ်းတော့

ငါ မင်းကို စိတ်မချနိုင်သေးဘူး ကောင်လေးရာ...

------------------ 🍒 ---------------

" အော်... ဧည့်သည်ဆိုတော့ ဘယ်သူလဲမှတ်တာ.. ဦးဖြစ်နေမယ်လို့မထင်ဘူး..."

ကျွန်းလှေကားကြီးထက်ကနေ ဖရိုဖရဲနဲ့ဆင်းလာတဲ့ ကောင်လေးက တဆိတ် sehun ကိုခနဲ့တဲ့ မျက်နှာပေးလေးနဲ့ပါလားလေ...