| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]

အပိုင်း - ၈ ( Unicode)

" ဦးရေ.... !!

ဦးးး... ဒီမှာ လာကြည့်ပါဦး...!!!"

အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းထဲမှာ သတင်းစာဖတ်နေတဲ့ Sehun

ခြံထဲက Jongin အော်သံကြောင့် လက်ထဲက သတင်းစာကို တွေ့ရာပစ်ချကာ အိမ်အပြင်ပြေးထွက်လာသည်..

" Jongin....!! ဘာဖြစ်တာလဲ...."

Sehun အသစ်ဝယ်ထားပေးတဲ့ အမွှေးစုတ်ဖွားခွေးလေးကို ပိုက်ပြီး ဆင်းသွားတဲ့ Jongin က Sehun ကိုတွေ့တော့ တစ်ကိုယ်လူံးတုန်နေကာ..

" kate ... Kate လေးကိုကြည့်ပါဦး... ဦးရေ..."

ခုဏက Kate ရဲ့ ဟောင်သံကို ကြားပေမယ့် အခူလို မြွေနဲ့တွေ့တာကြောင့်လို့တော့ မထင်မိ...

ခွေးသဘာဝအရ သူ့ဟာသူ ဟောင်နေတယ်လို့ထင်မိတာ...

၂ပိုင်းပြတ်နေတဲ့ မြွေရယ် မြက်ခင်းပေါ်လဲကျနေတဲ့ Kate ရဲ့ အမွှေးဖြူလေးတွေပေါ်မှာ သွေးတွေစွန်းထင်းနေတယ်...

မြွေဆိူးမှန်း Sehun သိလိုက်တာမို့ ...

" Jongin... မင်း..မင်းရော ကိုက်ခံထိထားသေးလား..."

မြက်ခင်းပေါ်က ခွေးလေးကို စိတ်မဝင်စားအားစွာနဲ့ ဒူးလောက်ဘောင်းဘီ အမဲလေးနဲ့ ကွင်းထိုးဖိနပ်လေးစီးထားတဲ့ Jongin ခြေထောက်တွေကိုသာ Sehun လှည့်ပတ်ကြည့်နေမိသည်....

" ဦး... Kate လေးက သေသွားပြီလားဟင်..."

Sehun လက်မောင်းကို လာကိုင်တဲ့ Jongin လက်တွေက အေးစက်နေတယ်....

" ငါ မင်းကို မေးနေတယ်လေ...!!!!!

ဘယ်နားကို ထိထားသေးလဲလို့...."

Sehun သူတအားစိတ်ပူနေတာမို့ မေးတာမဖြေဘဲ

သူမေးချင်ရာကို လာမေးနေတဲ့ Jongin ကို စိတ်တိုစွာနဲ့ အော်လိုက်တော့ Jongin လန့်ကာ တုန်တက်သွားသည်....

ဘာမှမဖြေဘဲ မျက်ရည်တွေဖြိုက်ခနဲ ကျလာတဲ့ ကောင်လေးကြောင့် Sehun က သူမှားပြီမှန်းသိလိုက်ကာ Jongin ကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး...

" ဆောရီး. ကိုယ် တအားစိတ်ပူနေလို့...

ဘယ်နားမှ မထိမိဘူး မဟုတ်လား..."

Jongin က Sehun ရင်ထဲကနေ သူ့ခွေးလေးကို

မျက်ရည်တွေ ကျရင်း ကြည့်ဆဲ...