အထက္တန္းေက်ာင္းၿပီးတဲ့ေန႔က ႐ိ္ုက္ထားခဲ့တဲ့ နက္ျပာေရာင္ suit ႏွင့္ ခန္႔ခန႔္ညားညား လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ေမာင္းကို တြယ္ခ်ိတ္ထားရင္း ထူထူျပည့္ျပည့္နႈတ္ခမ္းေလးေတြ ေကာ့တတ္ေနေအာင္ ျပံဴးေနခဲ့တဲ့ Jongin တို႔ ၂ေယာက္ရဲ႕ပံုေလး ေနရာယူထားတဲ့ အိပ္ယာေဘးက စားပြဲဆီက ဆူဆူညံညံ နာရီ alarm သံေၾကာင့္ အိပ္ယာေပၚက အညိဳေရာင္ ညအိတ္ဝတ္စံုနဲ႔ ခႏၲာကိုယ္ေလးဟာ လႈပ္ယြလာသည္..
ေငါက္ခနဲ ထထိုင္ကာ အိပ္မႈန္စုန္ဖြား႐ုပ္နဲ႔ အနားက နာရီကိုေစာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးပိတ္ခ်လိုက္ကာ ကုတင္ေပၚက ဆင္းရင္း ျပကၡဒိန္ဆီအၾကည့္ပိူ႔မိေတာ့ April 12 ..
ဦးေမြးေန႔မို႔ သတိတရလြမ္းဆြတ္ျခင္းမ်ားစြာက Jongin ႏွလံုးသားထဲ တိုးဝင္လာသည္..
၂ႏွစ္ေက်ာ္လာတဲ့ အိမ္ေထာင္သက္ေပမယ့္ ဦးနဲ႔ Jongin က ထင္သေလာက္ခရီးမေပါက္ေသးေသာ္ျငား အရင္ထက္အမ်ားႀကီးေႏြးေထြးလာၿပီျဖစ္သည္....
US ကို ဦးအလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားတာ 3 လေက်ာ္ၿပီမို႔ Jongin လည္း အရမ္းသတိရပါတယ္....
တူတူ ျမည္ရင္းဝင္သြားတဲ့ ဖုန္းေလးဟာ ကိုင္သူမဲ့လွ်က္မို႔ Jongin ရင္ထဲ စိတ္ပူုျခင္း မ်ားစြာ...
ဒီေန႔နဲ႔ဆို ဦး ဖုန္းမကိုင္တာ ၇ ရက္ေျမာက္ၿပီျဖစ္သည္..
ေနာက္ဆံူးဖုန္းေျပာျဖစ္တဲ့ေန႔တုန္းက US က ျပန္လာရင္
Jongin လိုခ်င္တဲ့ အေျဖေပးမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ဦးရွက္သြားေတတာ့ မဟုတ္ပါဖူးေနာ္...ဦးေရ... လြမ္းတယ္...!
နံရံထက္က မဂၤလာေဆာင္ဓာတ္ပံူေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္ရင္း Jongin တမ္းတမ္းတတေရရြတ္ၿပီးမွ ေရခ်ိဴးခန္းထဲဝင္ကာ
တစ္မနက္တာ မနက္ခင္းကို အစျပဳလိုက္ေတာ့သည္...------------
" ႀကီးႀကီး... ဥိီးနဲ႔ အဆက္သြယ္ရေသးလား..."
Jongin ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ၾကက္ဥေပါင္မုန္႔ကို တိတိရိရိလွီးျဖတ္ေပးေနတဲ့ ႀကီးႀကီးက ေခါင္းခါျပကာ...
" Nini ေလးနဲ႔ အဆက္သြယ္မရွိဖူးလား..."
" ဦး နဲ႔ ဖုန္းမရတာ ၾကာၿပီမို႔ပါ..."
YOU ARE READING
| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]
Fanfictionဦးက ........ က်ေနာ့္ကို ........ မခ်စ္ဘူး......... ဦးက ..... ကျနော့်ကို ....... မချစ်ဘူး .........