| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]

အပိုင်း - ၁၀ ( Unicode )

ဆူညံနေတဲ့ ဧည့်ခန်းရဲ့ လှေကားရင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ Jongin ကတော့ အသက်မဲ့တဲ့လူလို...

" ဘာလို့လဲ..မမ..!!! ဘာလို့ သိသိကြီးနဲ့ Emma ကိုအဝေးပို့ပြီး ဘာလို့ ကျနော့်ကို Jongin နဲ့ အတင်းပေးစားခဲ့တာလဲ..!!!"

ဦးရဲ့ ဒေါသတကြီးနဲ့ မေးခွန်းထုတ်သံတွေက Jongin နားထဲကနေ ဝေးသွားလိုက် နီးသွားလိုက်...

ကလေးကို ချီပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ခြေလှမ်းတွေက Jongin ရဲ့နှလုံးသားပေါ် ဖြတ်လျှောက်နေသလိုပါဘဲ....

" oh Sehun ..!! ငါတို့ အခုထိလည်း သဘောမတူနိုင်ဘူးနော်...

မင်းတို့ အလုပ်သင်ဘဝတူန်းက နယ်ကျွံခဲ့ကြတာ ပထမအမှားဆိုရင် အဲ့ကလေးကို မွေးလိုက်တာ ဒုတိယအမှားဘဲ...

ဘယ်လိုအဆင့်တန်းကနေလာမှန်းမသိတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကိုရော အဲ့ကလေးကိုရော ငါတို့ မျိူးရိုးထဲ မထည့်နိုင်ဘူး..."

Jongin လှေကားရင်းမှာဘဲ ဦးနဲ့ ကြီးကြီးတို့ရဲ့ ရန်ပွဲကို ကြည့်ရင်း အသက်ရှုကြပ်လာသလိုတောင် ခံစားလာရသည်...

ကြီးကြီးတို့က ခလေးလေးရှိမှန်းသိရက်နဲ့ ဦးတို့ကို ခွဲပစ်လိုက်ပြီး Jongin နဲ့ ဦးကို လက်ထပ်ပေးခဲ့တာပေါ့လေ....

ဦးက အခု သူ့ရဲ့ အချစ်ဦးကို ပြန်တွေ့ပြီဖြစ်သလို ဦးမမျှော်လင့်ထားတဲ့ လက်ဆောင်ပါရှိနေပြီးသား...

ဒါဆို Jongin ကရော...! Jongin ကရော ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်မှာလဲ...

" မမ..!!! အဲ့တာ ကျနော့်သား..!!! ကျနော့်မျိုးဆက်.. !!

မမတို့ ပေးစားထားတဲ့ Kim Jongin က မပေးနိင်တာကို

Emma တစ်ယောက်ကဘဲ ကျနော့်အတွက် ဖန်တီးထားပေးနိုင်တာ..!!!"

" ဖြန်း...!!!"

ကြီးကြီးရဲ့ လက်ဝါးကြောင့် ဦး မျက်နှာလည်ထွက်သွားသလို

Jongin ရင်တွေနာလွန်းလို့ ဘာမှပင်မကြားရတော့သလို..

ကျနော်က ..... ကျနော်က ဦးကိုချစ်လို့ လက်ထပ်ခဲ့ရုံလေးပါ..

ဒါပေမဲ့ ဘာလို့များ ကျနော်ဟာ ဗီလိန်ကြီးတစ်ယောက်လို ခံစားနေရတဲ့အပြင် ဘာမှအဖြစ်မရှိတဲ့သူလို ခံစားလာရတာလဲ....