| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]

အပိုင်း - ၁၉ ( Unicode )

" ဟယ်... ဒီသားအဖ အခုလာခေါ်တော့မလို့..."

သမီးကို ချီပြီးအိမ်အောက်ဆင်းလာတော့ မနက်စာ ပူပူနွေးနွေးတွေကို ပြင်ဆင်နေတဲ့ အမျိူးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အပြူံးချိူချိူလေးတွေ က မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အလင်းတွေ ဖြာကျနေသလို...

သမီးကို Jongin လက်ထဲက လွှဲယူလိုက်ကာ ပါးချိူင့်လေးတွေ ပေါ်သည်အထိ ချော့မြူနေတဲ့ သူမကို အသည်းယားလွန်းတာကြောင့် ပါးချိူင့်လေးကို Jongin ငုံံ့နမ်းပစ်လိုက်သည်....

" ဟာ.. မောင်နော် သမီးရှေ့မှာ.."

မိန်းကလေးတန်မဲ့ ဆံပင်တွေစုစည်းထားရင် ပေါ်လာတဲ့ နားရွက်ကားကားလေးတွေ နီရဲသွားတာကို jongin အသည်းယားစွာ ကြည့်နေတော့ မျက်စောင်းခပ်ဖွဖွထိုးတာခံလိုက်ရတယ်...

" Daddy..! Popo ..."

Jongin ကို အားကျမခံ နှုတ်ခမ်းလေးထော်ပြနေတဲ့ သမီးကို တစ်ရှုံံရ့ှုံ့နမ်းရှိုက်လိုက်တော့ Jongin ချစ်ရတဲ့ မိန်းကလေး၂ယောက်ရဲ့ ရယ်သံလေးတွေ လေထဲလွင့်လာသည်...

" မောင်ဒီနေ့ တီဗီရှိုူးတစ်ခုသွားရမှာဆိုတော့ မမနေ့လည် ဆေးရုံကနေ off ယူပြီး သမီးကို ပြန်လာကြည့်မယ်... "

သမီးရဲ့ ဖြည့်စွက်စာခွက်ကိုကိုင်ရင်း တစ်ယုတစ်ယကျွေးနေတဲ့ ဇနီးကို Jongin ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း...

" မောင်က ဒီနေ့ နေ့လည် ၂နာရီလောက်သွားရမှာ.. မမ အမှီပြန်လာခဲ့နော်... ပြီးတော့ ကျနော် မရှိတုန်း သမီးကို ဆေးရုံခေါ်မသွားနဲ့... ဆေးရုံမှာက ရောဂါတွေစုံနေတာ ကျနော့်သမီးက နုနုလေးရယ်..."

မွေးထုတ်ထားရတဲ့ ကိုယ့်ထက်ပင် အကဲပိုလွန်းတဲ့ သမီးရဲ့ အဖေကို သူမ နည်းနည်းလေးစောင်းကြည့်လိုက်ရင်း...

" ဆရာလေး.. ကျမ က ဆရာဝန်ပါနော်...

ပြီးတော့ ကျမ ကလေးကို ကျမလည်းစောင့်ရှောက်နိုင်ပါတယ်..."

" ဟာ.. မမကလည်း စိတ်မကောက်ပါနဲ့... ကျနော်က စိတ်ပူလို့ပြောတာကို.."

ကလေးလို နှုတ်ခမ်းထော်ပြီးပြောလာတဲ့ အသက် ၅နှစ်လောက်ကွာတဲ့ ခင်ပွန်းသည်ကို chae ပြုံးရင်းနဲ့ဘဲ ငေးမိသည်...