Zawgyi
"ေမေမ..."
တိုးသိမ္လွတဲ့ သူ႔အသံက လည္ေခ်ာင္းထဲက ခက္ခက္ခဲခဲထြက္လာတယ္....
"ေမ...ေမ"
တဆတ္ဆတ္ တုန္ယင္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔အတူ အံ့ၾသဝမ္းသာမႈေၾကာင့္ ဝိုင္းစက္ေနတဲ့ ရွင္းသန္႔မ်က္ဝန္းေတြက အလိုလိုစိုစြတ္လာသည္။
တသက္လံုး
မေတြ႕ရေတာ့ဖူးထင္ခဲ့တဲ့ ေမေမ...
တကယ္ျပန္ေတြ႕ရေတာ့ ရွင္းသန္႔ေခါင္းထဲဗလာျဖစ္သြားကာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရတဲ့ အသိစိတ္ေတြေဝဝါးကုန္တယ္..
"ေမေမ.."
ကေယာင္ကတမ္းေရရြတ္ရင္း ရွင္းသန္႔ ေရွ႕ကို ေျခတလွမ္းတိုးလိုက္မိသည္။
"ကေလး..."
"ကေလးေလး... ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"
"ဟင္... "
ေနာက္ေက်ာမွ ကပ္ထြက္လာတဲ့ ေမာရအသံေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ တကိုယ္လံုး တုန္ခနဲျဖစ္သြားကာ အသိျပန္ဝင္လာတယ္...
ဘုရားေရ... ငါ ဘာေတြလုပ္မိပါလိမ့္?
"အသိေတြလား?"
ေလတိုက္ေနသျဖင့္ ပြေယာင္းေယာင္းျဖစ္ေနေသာ ရွင္းသန္႔ ဆံသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတြေပၚ လက္ျဖင့္ ဖိသပ္ေပးကာ ေမာရက ကားေပၚတက္သြားၿပီျဖစ္ေသာ သားအမိႏွစ္ေယာက္ထံ လွမ္းၾကည့္ရင္းေမးတယ္..။ေအးစက္လာတဲ့ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြကို အခ်င္းခ်င္းဖိႏွိပ္ဆုပ္နယ္ရင္း ရွင္းသန္႔ စိတ္အစဥ္က ေဆာက္တည္ရာမရေျပးလႊားလို႔ေနသည္။
"ဟင္... မ မသိပါဖူး.. ဒီ ဒီတိုင္း ေတြ႕ ေတြ႕ဖူးတယ္ထင္လို႔"
လွ်ံက်လာတဲ့ ပါးေပၚက မ်က္ရည္စက္ေတြကို လက္ဖမိုးနဲ႔ မသိမသာခိုးဖိသုတ္ရင္း ရွင္းသန္႔ေျဖလိုက္တယ္...
ေမေမ့ဆီ လိုက္သြားတယ္ပဲထားပါဦး..
လူမမယ္အရြယ္သာသာ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုသက္ေသမ်ိဳးနဲ႔ သူက ေမေမ့သားပါလို႔ သြားေျပာရမလဲ?
ၿပီးေတာ့...
ဦးေမာရ...
ဦးေမာရကို ဘယ္လိုရွင္းျပရမွာလဲ?
"အင္း ဒါဆို ၿမိဳ႕ထဲမွာ တခုခုသြားစားၾကရေအာင္... ဗိုက္ဆာေနၿပီမလား?"
"ဟုတ္... ဆာ ဆာေနၿပီ"
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားႏွင့္ ထြက္က်လာတဲ့ စကားေတြကလဲ တကယ္ကို ကေသာင္းကနင္း။ရွင္းသန္႔စကားအဆံုးမွာ အသာငဲ့ၾကည့္လာတဲ့ ပယင္းေရာင္မ်က္ဝန္းေတြကိုျမင္ေတာ့ ပ်ာပ်ာသလဲ ျပံဳးျပမိတဲ့ အျပံဳးတို႔က ဖ႐ိုဖရဲေတာ့ႏိုင္လွသည္။
VOUS LISEZ
၂၀ရာစုတွင် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း( Rebirth In 20thCentury )
Fantasy"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထာ...
