Zawgyi
"ေခြးမေရ.. ေစာျမေရ.. ဒီမွာ ဟင္းရည္ကုန္ေနၿပီ ။လုပ္ပါဦးဟဲ့"
အိမ္ေရွ႕က တစာစာေအာ္ေနတဲ့ မမငယ္ရဲ႕ ေအာ္သံက ေနာက္ေဖးမီးဖိုခန္းထဲထိ ပ်ံ႕လြင့္လာတယ္။
"သြားပါ.. အကိုေလးရယ္..ကြ်န္မလုပ္လိုက္ပါ့မယ္"
အိမ္အျပင္ဘက္
ေရကန္ေဘးမွာ ေခြးေျခပုနဲ႔ထိုင္ၿပီးအက်ိတ္အနယ္ ပန္းကန္ေဆးေနတဲ့ ရွင္းသန္႔နားမွာ ေစာျမက ေရွ႕ေျပးရမလို ေနာက္ေျပးရမလိုနဲ႔ ရပ္ေနရွာတယ္။အသက္အရဆို ရွင္းသန္႔ထက္ ႀကီးေလာက္မဲ့ ေစာျမက ငယ္ငယ္တည္းက ရြာက ေခၚလာတဲ့ ေဆြမ်ိဳးေဝးေဝးေတာ္သူတစ္ေယာက္ေပမဲ့ တ႐ိုတေသအကိုေလးဟုသာ ေခၚတတ္သည္။
"ရပါတယ္။မေစာ ရယ္..။ဟိုမွာ အိမ္ေရွ႕က မမငယ္ေခၚေနၿပီ။ဟင္းရည္သာသြားထည့္ေပးလိုက္"
ကာေဘာ္လစ္ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္ၿပီးသား ပန္းကန္ေတြကို ေရအသန္႔ပံုးထဲ ထည့္ေဆးရင္း ရွင္းသန္႔ အျပံဳးတစ္ဝက္နဲ႔ ေျပာေတာ့ ေစာျမခမ်ာ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ဖြတ္ၿမီးက်စ္ထားတဲ့ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲလိမ္ေနမိတယ္။
"ၿပီးရင္ အရီးက ကြ်န္မတို႔ကို ေျပာေတာ့ မွာေတာ့။သူ႔သားကို ခိုင္းလို႔ဆိုၿပီး"
သနပ္ခါးပါးကြက္တံုးကြက္ထားတဲ့ ေစာျမ မ်က္ႏွာက စိုးရိမ္ရိပ္ေတြအတိုင္းသားကိုျမင္ေတာ့ သူ ရီလိုက္မိတယ္။
"ေျပာရင္ ကြ်န္ေတာ္ တာဝန္ယူတယ္ဗ်ာ"
"ကြ်န္ေတာ္မွ မေဆးရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?အိမ္မွာ လူကူမွမရွိတာကို..။ကိုႀကီးေဖ တို႔က ၁၀လမ္းထဲမုန္႔ဖက္သြားယူေနတယ္ေလ..။က်န္တဲ့ လူေတြကလဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လွဴဖြယ္ေတြသြားပို႔ေနတာမဟုတ္လား?"
သူဒီေလာက္ရွင္းျပေနတာေတာင္ ေစာျမက ေပကပ္ကပ္နဲ႔ လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္လုပ္ေနေသးတယ္။
"စိတ္မပူပါနဲ႔.. သြားပါဆို!ကြ်န္ေတာ္ ကိုႀကီးေဖျပန္လာရင္ ရပ္လိုက္မယ္"
ရပ္လိုက္မယ္ဆိုကာမွ စိတ္ခ်လက္ခ်ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္သြားတဲ့ ေစာျမကို ၾကည့္ၿပီး ရွင္းသန္႔ေခါင္းခါမိတယ္။
VOUS LISEZ
၂၀ရာစုတွင် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း( Rebirth In 20thCentury )
Fantasy"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထာ...
