Zawgyi
မ်က္စိတစ္ဆံုးက်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပန္းခင္းႀကီးေပၚကို ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုျဖာက်ေနသည္။လင္းထိန္ေနေသာ ဝန္းက်င္က စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ကမာၻထဲတြင္ ေရာက္ေနသကဲ့သို႔ ။ေဘးပတ္ဝန္းက်င္တဝိုက္လံုးတြင္ ျမဴတို႔ရစ္ဆိုင္းကာ အျဖဴေရာင္ပိတ္ကားတစ္ခ်က္နဲ႔ ကာရံထားသည့္ႏွယ္ ပိန္းပိတ္ေနသည္။
ရွင္းသန္႔ဘယ္ကို ေလွ်ာက္ရမွန္းမသိတာေၾကာင့္ ပန္းခင္းအလယ္တြင္ ရပ္ေနမိတယ္။အသိအာ႐ုံထဲဗလာသက္သက္ျဖစ္ကာ တစ္ခုခုေပၚ လြင့္ေမ်ာေနသလို စိတ္လက္အစံုကေပါ့ပါးေနရသည္။ထိုစဥ္အနားကို ပ်ံလာေသာ စိမ္းျပာေရာင္ေတာက္ေတာက္ ဆင္လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္...
လက္ႏွင့္တို႔ထိၾကည့္ဖို႔ရြယ္ေတာ့ လိပ္ျပာေလးက ပတ္ေရွာင္ရင္းး ရွင္းသန္႔ ကိုယ္အႏွံ့လွည့္ပတ္ေနသည္။ အနီးကပ္ျမင္ရမွ လိပ္ျပာေလးေတာင္ပံခတ္ၿပီး သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေငြေရာင္လဲ့လဲ့အမႈန္တို႔ က်ေနသည္ကို သတိထားမိသည္။
"ဟိတ္ မင္းက ငါနဲ႔ ကစားခ်င္တာလား?"
ပုခံုးေပၚတခဏလာနားေနေသာ လိပ္ျပာေလးကို ငဲ့ၾကည့္ကာ
ခပ္တိုးတိုးေျပာရင္း ရွင္းသန္႔ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ေကြးကာ ျပံဳးမိတယ္..။ဘာေျကာင့္မွန္းမသိပါဘဲ ထိုလိပ္ျပာေလးအား ရင္းႏွီးသလိုခံစားေနရသည္။
"အင္း... ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကစားေပးပါ"
"ဟင္...."
လိပ္ျပာေလးထံမွ ထြက္လာေသာ ေယာက်ာ္းငယ္ေလးတစ္ေယာက္အသံေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ ထိတ္လန္႔စြာ လႈပ္ရွားလိုက္မိေတာ့ ပုခံုးေပၚနားေနေသာ လိပ္ျပာေလးက ပ်ံသြားသည္။မဟုတ္ပါဘူး.... ငါနားၾကားမ်ားမွားတာလား?
"အကို နားၾကားမမွားပါဖူး"
"ဟင္......."
႐ုတ္တရက္ နံေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းမွၾကားလိုက္ရေသာ အသံေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ တုန္လႈပ္စြာ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။
ဒီအသံ....
သိပ္ရင္းႏွီးပါေသာ ဒီအသံ....
ဒါက....
"ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။အကို......"
YOU ARE READING
၂၀ရာစုတွင် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း( Rebirth In 20thCentury )
Fantasy"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထာ...
